Wikipedia

WWE Judgment Day

(Przekierowano z Judgment Day (2002))

Judgment Day – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych co maj w latach 1998-2009 (z wyjątkiem 1999) przez World Wrestling Entertainment i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view. Pierwsza gala należała jednocześnie do cyklu In Your House i odbyła się wyjątkowo w październiku. W maju 1999 podczas gali Over the Edge zmarł Owen Hart, więc od przyszłego roku postanowiono przenieść ten cykl na maj i zastąpić Over the Edge. Po podziale WWE na brandy w 2002, dwa lata później Judgment Day stało się ekskluzywnym pay-per-view dla brandu SmackDown!. Od 2007 wszystkie gale stały się ponownie dostępne dla trzech brandów – Raw, SmackDown i ECW. Ostatnia gala odbyła się w 2009, zaś rok później Over the Limit zastąpiło cykl[1].

Judgment Day
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw (2002–03; 2007–09)
SmackDown (2002–2009)
ECW (2007–09)

Pierwsza gala

Judgment Day: In Your House

Ostatnia gala

Judgment Day (2009)

Lista gal edytuj

Gala brandu SmackDown!
Gala Lokalizacja Arena Walka wieczoru
Judgment Day: In Your House
18 października 1998 		Rosemont, Illinois Rosemont Horizon[2] The Undertaker vs. Kane
Singles match o zawieszony WWF Championship z sędzią specjalnym Steve’em Austinem[3]
Judgment Day (2000)
21 maja 2000 		Louisville, Kentucky Freedom Hall[4] The Rock (c) vs. Triple H
60-minutowy Iron Man match o WWF Championship z sędzią specjalnym Shawnem Michaelsem[5]
Judgment Day (2001)
21 maja 2001 		Sacramento, Kalifornia ARCO Arena[6] Stone Cold Steve Austin (c) vs. The Undertaker
No Holds Barred match o WWF Championship[7]
Judgment Day (2002)
21 maja 2002 		Nashville, Tennessee Gaylord Entertainment Center[8] Hollywood Hulk Hogan (c) vs. The Undertaker
Singles match o WWE Undisputed Championship[9]
Judgment Day (2003)
21 maja 2003 		Charlotte, Karolina Północna Charlotte Coliseum[10] Brock Lesnar (c) vs. Big Show
Stretcher match o WWE Championship[11]
Judgment Day (2004)
21 maja 2004 		Los Angeles, Kalifornia Staples Center[12] Eddie Guerrero (c) vs. John „Bradshaw” Layfield
Singles match o WWE Championship[13]
Judgment Day (2005)
21 maja 2005 		Minneapolis, Minnesota Target Center[14] John Cena (c) vs. John „Bradshaw” Layfield
„I Quit” match o WWE Championship[15]
Judgment Day (2006)
21 maja 2006 		Phoenix, Arizona US Airways Center Rey Mysterio (c) vs. United States Champion John „Bradshaw” Layfield
Singles match o World Heavyweight Championship[16]
Judgment Day (2007)
21 maja 2007 		Saint Louis, Missouri Scottrade Center John Cena (c) vs. The Great Khali
Singles match o WWE Championship[17][18]
Judgment Day (2008)
21 maja 2008 		Omaha, Nebraska Qwest Center Omaha Triple H (c) vs. Randy Orton
Steel Cage match o WWE Championship[19][20][21]
Judgment Day (2009)
21 maja 2009 		Rosemont, Illinois Allstate Arena Edge (c) vs. Jeff Hardy
Singles match o World Heavyweight Championship[22][23][24]

Wyniki gal edytuj

1998 edytuj

Judgment Day: In Your House
Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

10-10-321

Data

18 października 1998

Widownia

18 153

Hala

Rosemont Horizon

Miejsce

Rosemont, Illinois

Gale pay-per-view – chronologicznie
Breakdown: In Your House Judgment Day: In Your House Survivor Series (1998)
In Your House – chronologicznie
Breakdown: In Your House Judgment Day: In Your House Rock Bottom: In Your House
Judgment Day – chronologicznie
— Judgment Day: In Your House Judgment Day (2000)

Judgment Day: In Your House – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 18 października 1998 w Rosemont Horizon w Rosemont w stanie Illinois. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dwudziesta piąta gala w chronologii cyklu In Your House, a także pierwsza w chronologii cyklu Judgment Day.

Podczas gali odbyło się trzynaście walk, w tym cztery będące częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru o zawieszony WWF Championship zmierzyli się Kane i The Undertaker, gdzie sędzią specjalnym był Stone Cold Steve Austin, który w przypadku braku wyłonienia nowego mistrza zostałby zwolniony; walka zakończyła się bez rezultatu i Austin został zwolniony przez Mr. McMahona. Ponadto Ken Shamrock obronił WWF Intercontinental Championship pokonując Mankinda.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Steve Blackman pokonał Bradshawa Singles match 02:58
2H The Oddities (Giant Silva, Golga i Kurrgan) (z Luną Vachon, Shaggym 2 Dopem i Violent J) pokonali Los Boricuas (Jesusa Castillo, Jose Estradę i Miguela Pereza Jr.) Tag team match 02:32
3H The Godfather pokonał Faarooqa Singles match 01:55
4H Scorpio pokonał Jeffa Jarretta Singles match 03:42
5 Al Snow (z Headem) pokonał Marca Mero (z Jacqueline) Singles match 07:12
6 LOD 2000 (Animal, Droz i Hawk) pokonali The Disciples of Apocalypse (8-Balla, Paula Elleringa i Skulla) Six-man tag team match 05:04
7 Christian (z Gangrelem) pokonał Takę Michinoku (c) (z Yamaguchi-san) Singles match o WWF Light Heavyweight Championship 08:34
8 Goldust pokonał Val Venisa (z Terri Runnels) Singles match 12:05
9 X-Pac (z Chyną) pokonał D’Lo Browna (c) Singles match o WWF European Championship 13:50
10 The Headbangers (Mosh i Thrasher) pokonali The New Age Outlaws (Billy’ego Gunna i Road Dogga) (c) przez dyskwalifikację Tag team match o WWF Tag Team Championship 14:00
11 Ken Shamrock (c) pokonał Mankinda Singles match o WWF Intercontinental Championship 14:35
12 Mark Henry pokonał The Rocka Singles match 05:06
13 Pojedynek Kane vs. The Undertaker zakończył się bez rezultatu Singles match o zawieszony WWF Championship z sędzią specjalnym Stone Cold Steve’em Austinem
Jeśli Austin nie wyłoni nowego mistrza zostanie zwolniony 		17:35
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

2000 edytuj

Judgment Day (2000)
Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

3D0

Data

21 maja 2000

Widownia

16 827

Hala

Freedom Hall

Miejsce

Louisville, Kentucky

Gale pay-per-view – chronologicznie
Insurrextion (2000) Judgment Day (2000) King of the Ring (2000)
Judgment Day – chronologicznie
Judgment Day: In Your House Judgment Day (2000) Judgment Day (2001)

Judgment Day (2000) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 21 maja 2000 we Freedom Hall w Louisville w stanie Kentucky. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Judgment Day.

Podczas gali odbyło się sześć walk. Walką wieczoru był 60-minutowy Iron Man match z sędzią specjalnym Shawnem Michaelsem, w którym Triple H pokonał The Rocka z wynikiem 6–5 i odebrał mu WWF Championship. Ponadto Shane McMahon pokonał Big Showa w Falls Count Anywhere matchu, zaś Chris Benoit obronił WWF Intercontinental Championship pokonując Chrisa Jericho w Submission matchu.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1 Too Cool (Scotty 2 Hotty, Grand Master Sexay i Rikishi) pokonali Team ECK (Kurta Angle’a, Edge’a i Christiana) Six-man tag team match 09:46
2 Eddie Guerrero (c) (z Chyną) pokonał Perry’ego Saturna i Deana Malenko Triple Threat match o WWF European Championship 07:57
3 Shane McMahon pokonał Big Showa Falls Count Anywhere match 07:12
4 Chris Benoit (c) pokonał Chrisa Jericho Submission match o WWF Intercontinental Championship 13:27
5 D-Generation X (Road Dogg i X-Pac) (z Tori) pokonali The Dudley Boyz (Bubba Raya i D-Vona Dudleya) Tag team tables match 10:55
6 Triple H (ze Stephanie McMahon-Helmsley) pokonał The Rocka (c) z wynikiem 6–5 60-minutowy Iron Man match o WWF Championship z sędzią specjalnym Shawnem Michaelsem 1:00:00
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką

2001 edytuj

Judgment Day (2001)
Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Sponsor

RC Cola

Data

20 maja 2001

Widownia

13 623

Hala

ARCO Arena

Miejsce

Sacramento, Kalifornia

Gale pay-per-view – chronologicznie
Insurrextion (2001) Judgment Day (2001) King of the Ring (2001)
Judgment Day – chronologicznie
Judgment Day (2000) Judgment Day (2001) Judgment Day (2002)

Judgment Day (2001) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 20 maja 2001 w ARCO Arena w Sacramento w Kalifornii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Judgment Day.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym dwie będące częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Walką wieczoru był No Holds Barred match o WWF Championship, gdzie Stone Cold Steve Austin zdołał pokonać The Undertakera i obronić mistrzostwo. Ponadto Kane pokonał Triple H w Chain matchu i odebrał mu WWF Intercontinental Championship, a Chris Jericho i Chris Benoit wygrali Tag Team Turmoil match wyłaniający pretendentów do WWF Tag Team Championship.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Raven pokonał Val Venisa Singles match –
2H The Holly Cousins (Hardcore Holly i Crash Holly) pokonali Kaientai (Takę Michinoku i Funakiego) Tag team match –
3 William Regal pokonał Rikishiego Singles match 03:58
4 Kurt Angle pokonał Chrisa Benoit z wynikiem 2-1 Three Stages Of Hell match o złoty medal olimpijski Angle’a 23:58
5 Rhyno (c) pokonał Testa i Big Showa Triple threat hardcore match o WWF Hardcore Championship 09:13
6 Chyna (c) pokonała Litę Singles match o WWF Women’s Championship 06:31
7 Kane pokonał Triple H (c) (ze Stephanie McMahon-Helmsley) Chain match o WWF Intercontinental Championship 12:27
8 Chris Jericho i Chris Benoit wygrali eliminując jako ostatnich Edge’a i Christiana Tag team turmoil match wyłaniający pretendentów do WWF Tag Team Championship 32:09
9 Stone Cold Steve Austin (c) pokonał The Undertakera No Holds Barred match o WWF Championship 23:08
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
Tag Team Turmoil match
Nr. eliminacji Wrestlerzy Nr. eliminacji Wyeliminowani przez
1 The APA (Bradshaw i Faarooq) 3 X-Factor
2 Dean Malenko i Perry Saturn (z Terri) 1 APA
3 The Dudley Boyz (Bubba Ray i D-Von) (ze Spikem) 2 APA
4 X-Factor (X-Pac i Justin Credible) (z Albertem) 5 Chrisa Jericho i Chrisa Benoit
5 The Hardy Boyz (Matt i Jeff Hardy) 4 X-Factor
6 Chris Jericho i Chris Benoit Zwycięzcy
7 Edge i Christian 6 Chrisa Jericho i Chrisa Benoit

2002 edytuj

Judgment Day (2002)
Motto gali

Judge, Jury and Executioner

Motyw muzyczny

„Broken” – 12 Stones

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown!

Sponsor

1-800-Call ATT for Collect Calls

Data

19 maja 2002

Widownia

14 521

Hala

Gaylord Entertainment Center

Miejsce

Nashville, Tennessee

Gale pay-per-view – chronologicznie
Insurrextion (2002) Judgment Day (2002) King of the Ring (2002)
Judgment Day – chronologicznie
Judgment Day (2001) Judgment Day (2002) Judgment Day (2003)

Judgment Day (2002) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 19 maja 2002 w Gaylord Entertainment Center w Nashville w stanie Tennessee. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Judgment Day, a także pierwsza gala pay-per-view po zmianie nazwy federacji z World Wrestling Federation (WWF) w World Wrestling Entertainment.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. The Undertaker pokonał Hollywood Hulka Hogana i odebrał mu WWE Undisputed Championship. Prócz tego Triple H pokonał Chrisa Jericho w Hell in a Cell matchu, zaś Eddie Guerrero pokonał Roba Van Dama broniąc WWE Intercontinental Championship.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H William Regal (c) pokonał D’Lo Browna Singles match o WWE European Championship 06:22
2 Eddie Guerrero (c) pokonał Roba Van Dama Singles match o WWE Intercontinental Championship 10:17
3 Trish Stratus (c) (z Bubba Ray Dudleyem) pokonała Stacy Keibler (z Reverend D-Vonem i Deaconem Batistą) Singles match o WWE Women’s Championship 02:54
4 Brock Lesnar i Paul Heyman pokonali The Hardy Boyz (Matta i Jeffa Hardy’ego) Tag team match 04:47
5 Stone Cold Steve Austin pokonał Big Showa i Rica Flaira Handicap match 15:36
6 Edge pokonał Kurta Angle’a Hair vs. hair match 15:30
7 Triple H pokonał Chrisa Jericho Hell in a Cell match 24:31
8 Rikishi i Rico pokonali Billy’ego i Chucka (c) Tag team match o WWE Tag Team Championship 03:50
9 The Undertaker pokonał Hollywood Hulka Hogana (c) Singles match o WWE Undisputed Championship 11:10
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

2003 edytuj

Judgment Day (2003)
Motto gali

You will be the judge...

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown!

Sponsor

Clearasil

Data

18 maja 2003

Widownia

13 000

Hala

Charlotte Coliseum

Miejsce

Charlotte, Karolina Północna

Gale pay-per-view – chronologicznie
Backlash (2003) Judgment Day (2003) Insurrextion (2003)
Judgment Day – chronologicznie
Judgment Day (2002) Judgment Day (2003) Judgment Day (2004)

Judgment Day (2003) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 18 maja 2003 w Charlotte Coliseum w Charlotte w stanie Karolina Północna. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu Judgment Day.

Podczas gali odbyło się dziesięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Walką wieczoru był Stretcher match o WWE Championship, w którym Brock Lesnar obronił mistrzostwo pokonując Big Showa. Kevin Nash pokonał Triple H przez dyskwalifikację, wskutek czego nie odebrał od niego World Heavyweight Championship, zaś Christian wygrał Battle Royal o przywrócony WWE Intercontinental Championship.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H The Hurricane pokonał Stevena Richardsa Singles match 02:58
2 John Cena i The F.B.I. (Chuck Palumbo i Johnny Stamboli) (z Nunzio) pokonali Rhyno, Spanky’ego i Chrisa Benoit Six-man tag team match 03:58
3 La Résistance (Sylvain Grenier i René Duprée) pokonali Testa i Scotta Steinera (ze Stacy Keibler) Tag team match 06:19
4 Eddie Guerrero i Tajiri pokonali Team Angle (Charliego Haasa i Sheltona Benjamina) (c) Ladder match o WWE Tag Team Championship 14:18
5 Christian wygrał eliminując jako ostatniego Bookera T Battle Royal o zawieszony WWE Intercontinental Championship 11:44
6 Torrie Wilson pokonała Sable Bikini Challenge –
7 Mr. America (z Zachem Gowenem) pokonał Roddy’ego Pipera (z Seanem O’Hairem) Singles match 04:58
8 Kevin Nash pokonał Triple H’a (c) przez dyskwalifikację Singles match o World Heavyweight Championship 07:50
9 Jazz (c) (z Theodorem Longiem) pokonała Victorię (ze Stevenem Richardsem), Jacqueline i Trish Stratus Fatal 4-Way match o WWE Women’s Championship 04:48
10 Brock Lesnar (c) pokonał Big Showa Stretcher match o WWE Championship 15:27
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat
Battle Royal
Nr. eliminacji Wrestler Wyeliminowany przez
1 Lance Storm Kane’a
2 Kane Val Venisa, Chrisa Jericho, Goldusta, Christiana, Testa i Bookera T
3 Test Bookera T
4 Val Venis Goldusta
5 Rob Van Dam Chrisa Jericho
6 Goldust Bookera T
7 Chris Jericho Christiana
8 Booker T Christiana
Zwycięzca: Christian

2004 edytuj

Judgment Day (2004)
Motto gali

Souls will cry.

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

SmackDown!

Sponsor

PlayStation 2

Data

16 maja 2004

Widownia

18 722

Hala

Staples Center

Miejsce

Los Angeles, Kalifornia

Gale pay-per-view – chronologicznie
Backlash (2004) Judgment Day (2004) Bad Blood (2004)
Judgment Day – chronologicznie
Judgment Day (2003) Judgment Day (2004) Judgment Day (2005)

Judgment Day (2004) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 16 maja 2004 w Staples Center w Los Angeles w Kalifornii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu Judgment Day.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W starciu o WWE Championship John „Bradshaw” Layfield pokonał Eddiego Guerrero przez dyskwalifikację i nie odebrał od niego mistrzostwa. Prócz tego The Undertaker pokonał Bookera T w singlowej walce, zaś John Cena obronił WWE United States Championship pokonując Renégo Duprée.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Mark Jindrak (z Theodorem Longiem) pokonał Funakiego Singles match 03:47
2 Rob Van Dam i Rey Mysterio pokonali The Dudley Boyz (Bubba Raya i D-Vona Dudleya) Tag team match 15:19
3 Torrie Wilson pokonała Dawn Marie Singles match 06:14
4 Mordecai pokonał Scotty’ego 2 Hotty’ego Singles match 03:01
5 Charlie Haas i Rico (c) (z Miss Jackie) pokonali Hardcore Holly’ego i Billy’ego Gunna Tag team match o WWE Tag Team Championship 10:26
6 Chavo Guerrero (z Chavo Classic) pokonał Jacqueline (c) Singles match o WWE Cruiserweight Championship 04:47
7 John Cena (c) pokonał Renégo Duprée Singles match o WWE United States Championship 09:54
8 The Undertaker (z Paulem Bearerem) pokonał Bookera T Singles match 11:25
9 John „Bradshaw” Layfield pokonał Eddiego Guerrero (c) przez dyskwalifikację Singles match o WWE Championship 23:15
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

2005 edytuj

Judgment Day (2005)
Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

SmackDown!

Sponsor

Clearasil

Data

22 maja 2005

Widownia

12 000

Hala

Target Center

Miejsce

Minneapolis, Minnesota

Gale pay-per-view – chronologicznie
Backlash (2005) Judgment Day (2005) ECW One Night Stand (2005)
Judgment Day – chronologicznie
Judgment Day (2004) Judgment Day (2005) Judgment Day (2006)

Judgment Day (2005) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 22 maja 2005 w Target Center w Minneapolis w Minnesota. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu Judgment Day.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Walką wieczoru był „I Quit” match o WWE Championship, gdzie John Cena obronił tytuł pokonując Johna „Bradshaw” Layfielda. Oprócz tego Rey Mysterio pokonał Eddiego Guerrero przez dyskwalifikację, a Orlando Jordan pokonał Heidenreicha i obronił WWE United States Championship.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1H Nunzio pokonał Akio Singles match 03:29
2 MNM (Joey Mercury i Johnny Nitro) (c) (z Meliną) pokonali Hardcore Holly’ego i Charliego Haasa Tag team match o WWE Tag Team Championship 08:06
3 Carlito (z Mattem Morganem) pokonał Big Showa Singles match 04:41
4 Paul London (c) pokonał Chavo Guerrero Singles match o WWE Cruiserweight Championship 10:41
5 Booker T pokonał Kurta Angle’a Singles match 14:10
6 Orlando Jordan (c) pokonał Heidenreicha Singles match o WWE United States Championship 04:54
7 Rey Mysterio pokonał Eddiego Guerrero przez dyskwalifikację Singles match 18:30
8 John Cena (c) pokonał Johna „Bradshaw” Layfielda „I Quit” match o WWE Championship 22:45
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
H – walka była transmitowana przed PPV na Sunday Night Heat

2006 edytuj

Judgment Day (2006)
Motyw muzyczny

„This Fire Burns” – Killswitch Engage

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

SmackDown!

Sponsor

Vyotech Nutritionals

Data

21 maja 2006

Widownia

14 000

Hala

US Airways Center

Miejsce

Phoenix, Arizona

Gale pay-per-view – chronologicznie
Backlash (2006) Judgment Day (2006) ECW One Night Stand (2006)
Judgment Day – chronologicznie
Judgment Day (2005) Judgment Day (2006) Judgment Day (2007)

Judgment Day (2006) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu SmackDown!. Odbyła się 21 maja 2006 w US Airways Center w Phoenix w Arizonie. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to ósma gala w chronologii cyklu Judgment Day.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Rey Mysterio pokonał Johna „Bradshaw” Layfielda i obronił World Heavyweight Championship w walce wieczoru. Oprócz tego The Great Khali pokonał The Undertakera w singlowej walce, zaś Booker T wygrał turniej King of the Ring 2006 pokonując w finale Bobby’ego Lashleya.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Matt Hardy pokonał Simona Deana Singles match –
2 Paul London i Brian Kendrick pokonali MNM (Joeya Mercury’ego i Johnny’ego Nitro) (c) (z Meliną) Tag team match o WWE Tag Team Championship[25] 13:43
3 Chris Benoit pokonał Finlaya poprzez submission Singles match[26] 21:10
4 Jillian Hall pokonała Melinę Singles match[27] 04:18
5 Gregory Helms (c) pokonał Super Crazy’ego Singles match o WWE Cruiserweight Championship[28] 09:55
6 Mark Henry pokonał Kurta Angle’a poprzez wyliczenie pozaringowe Singles match 09:11
7 Booker T (z Sharmell) pokonał Bobby’ego Lashleya Finał turnieju King of the Ring 2006 09:15
8 The Great Khali (z Daivarim) pokonał The Undertakera Singles match[29] 08:31
9 Rey Mysterio (c) pokonał Johna „Bradshaw” Layfielda Singles match o World Heavyweight Championship 15:56
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2007 edytuj

Judgment Day (2007)
Motyw muzyczny

„I Don’t Wanna Stop” – Ozzy Osbourne

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown!
ECW

Sponsor

Vyotech Nutritionals

Data

20 maja 2007

Widownia

10 500

Hala

Scottrade Center

Miejsce

Saint Louis, Missouri

Gale pay-per-view – chronologicznie
Backlash (2007) Judgment Day (2007) One Night Stand (2007)
Judgment Day – chronologicznie
Judgment Day (2006) Judgment Day (2007) Judgment Day (2008)

Judgment Day (2007) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 20 maja 2007 w Scottrade Center w Saint Louis w stanie Missouri. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziewiąta gala w chronologii cyklu Judgment Day.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. John Cena zdołał pokonać The Great Khalego poprzez submission i obronić WWE Championship. Ponadto Montel Vontavious Porter pokonał Chrisa Benoit z wynikiem 2–0 w Two-out-of-three falls matchu i zdobył WWE United States Championship, zaś Edge pokonał Batistę i obronił swój World Heavyweight Championship.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Kane pokonał Williama Regala (z Dave’em Taylorem) Singles match –
2 Ric Flair pokonał Carlito poprzez submission Singles match 15:34
3 Bobby Lashley pokonał Mr. McMahona (c), Shane’a McMahona i Umagę Handicap match o ECW World Championship 01:13
4 CM Punk pokonał Elijaha Burke'a Singles match 16:50
5 Randy Orton pokonał Shawna Michaelsa Singles match 04:32
6 The Hardy Boyz (Matt i Jeff Hardy) (c) pokonali Lance’a Cade’a i Trevor Murdoch Tag team match o World Tag Team Championship 15:02
7 Edge (c) pokonał Batistę Singles match o World Heavyweight Championship 10:37
8 Montel Vontavious Porter pokonał Chrisa Benoit (c) z wynikiem 2–0 Two-out-of-three falls match o WWE United States Championship 12:46
9 John Cena (c) pokonał The Great Khalego poprzez submission Singles match o WWE Championship 08:15
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2008 edytuj

Judgment Day (2008)
Motyw muzyczny

„Take It All” – Zididada

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown
ECW

Sponsor

Rambo

Data

18 maja 2008

Widownia

11 324

Hala

Qwest Center Omaha

Miejsce

Omaha, Nebraska

Gale pay-per-view – chronologicznie
Backlash (2008) Judgment Day (2008) One Night Stand (2008)
Judgment Day – chronologicznie
Judgment Day (2007) Judgment Day (2008) Judgment Day (2009)

Judgment Day (2008) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 18 maja 2008 w Qwest Center Omaha w Omaha w stanie Nebraska. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziesiąta gala w chronologii cyklu Judgment Day.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Steel Cage match o WWE Championship, gdzie Triple H obronił mistrzostwo pokonując Randy’ego Ortona. Oprócz tego walka The Undertakera z Edgem o zawieszony World Heavyweight Championship zakończyła się bez rezultatu, a John Cena pokonał Johna „Bradshaw” Layfielda w starciu otwierającym galę.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Hardcore Holly i Cody Rhodes (c) pokonali Santino Marellę i Carlito Tag team match o World Tag Team Championship –
2 John Cena pokonał Johna „Bradshaw” Layfielda Singles match 15:03
3 John Morrison i The Miz (c) pokonali Kane’a i CM Punka Tag team match o WWE Tag Team Championship 07:12
4 Shawn Michaels pokonał Chrisa Jericho Singles match 15:56
5 Mickie James (c) pokonała Beth Phoenix i Melinę Triple Threat match o WWE Women’s Championship 06:14
6 The Undertaker pokonał Edge’a przez wyliczenie poza-ringowe Singles match o zawieszony World Heavyweight Championship 16:15
7 Jeff Hardy pokonał Montela Vontavious Portera Singles match 09:42
8 Triple H (c) pokonał Randy’ego Ortona Steel Cage match o WWE Championship 21:11
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

2009 edytuj

Judgment Day (2009)
Motyw muzyczny

„Rescue Me” – Buckcherry

Informacje
Promocja

World Wrestling Entertainment

Brandy

Raw
SmackDown
ECW

Sponsor

Terminator Salvation

Data

17 maja 2009

Widownia

14 822

Hala

Allstate Arena

Miejsce

Rosemont, Illinois

Gale pay-per-view – chronologicznie
Backlash (2009) Judgment Day (2009) Extreme Rules (2009)
Judgment Day – chronologicznie
Judgment Day (2008) Judgment Day (2009) —

Judgment Day (2009) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 17 maja 2009 w Allstate Arena w Rosemont w stanie Illinois. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to jedenasta i ostatnia gala w chronologii cyklu Judgment Day.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Edge zdołał pokonać Jeffa Hardy’ego w walce wieczoru gali i obronić World Heavyweight Championship. Prócz tego John Cena pokonał Big Showa, a Batista pokonał Randy’ego Ortona przez dyskwalifikację i nie odebrał od niego WWE Championship.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1D Mickie James pokonała Beth Phoenix (z Rosą Mendes) Singles match[30] –
2 Umaga pokonał CM Punka Singles match[31] 11:52
3 Christian (c) pokonał Jacka Swaggera Singles match o ECW Championship[32] 09:33
4 John Morrison pokonał Sheltona Benjamina (z Charliem Haasem) Singles match[33] 10:10
5 Rey Mysterio (c) pokonał Chrisa Jericho Singles match o WWE Intercontinental Championship[34] 12:39
6 Batista pokonał Randy’ego Ortona (c) przez dyskwalifikację Singles match o WWE Championship[35] 14:44
7 John Cena pokonał Big Showa Singles match[36] 14:57
8 Edge (c) pokonał Jeffa Hardy’ego Singles match o World Heavyweight Championship[37] 19:56
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
D – walka była dark matchem (nietransmitowana w TV)

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Pay-Per-View Calendar. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-27)].
  2. ↑ Judgment Day (1999) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03].
  3. ↑ Judgment Day (1998) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-05)].
  4. ↑ Judgment Day (2000) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03].
  5. ↑ Judgment Day (2000) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03].
  6. ↑ Judgment Day (2001) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03].
  7. ↑ Judgment Day (2001) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-05)].
  8. ↑ Judgment Day (2002) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03].
  9. ↑ Judgment Day (2002) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-01)].
  10. ↑ Judgment Day (2003) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03].
  11. ↑ Judgment Day (2003) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03].
  12. ↑ Judgment Day (2004) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03].
  13. ↑ Judgment Day (2004) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03].
  14. ↑ Judgment Day (2005) Venue. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03].
  15. ↑ Judgment Day (2005) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2009-07-03].
  16. ↑ Judgment Day (2006) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2011-07-19].
  17. ↑ Judgment Day (2007) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2011-07-19].
  18. ↑ Judgment Day (2007) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2011-07-19].
  19. ↑ Judgment Day (2008) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2011-07-19].
  20. ↑ Judgment Day (2008) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2011-07-19].
  21. ↑ Judgment Day (2008) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2011-07-19].
  22. ↑ Judgment Day (2009) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2011-07-19].
  23. ↑ Judgment Day (2009) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2011-07-19].
  24. ↑ Judgment Day (2009) Main Event Synopsis. World Wrestling Entertainment. [dostęp 2011-07-19].
  25. ↑ Ed Williams III: London & Kendrick are golden; MNM are broken. WWE, 2006-05-21. [dostęp 2007-12-17].
  26. ↑ Brett Hoffman: A Good Old-Fashioned Fight. WWE, 2006-05-21. [dostęp 2007-12-17].
  27. ↑ Ed Williams III: Melina's night goes from bad to worse. WWE, 2006-05-21. [dostęp 2007-12-17].
  28. ↑ Brett Hoffman: Courageous In Defeat. WWE, 2006-05-21. [dostęp 2007-12-17].
  29. ↑ Ed Williams III: The Great Khali makes Undertaker rest in peace. WWE, 2006-05-21. [dostęp 2007-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-03)].
  30. ↑ Adam Martin: WWE Judgment Day dark match result. WrestleView, May 18, 2009. [dostęp 2014-03-28].
  31. ↑ Umaga def. CM Punk. WWE, May 17, 2009. [dostęp 2012-12-29].
  32. ↑ ECW Champion Christian def. Jack Swagger. WWE, May 17, 2009. [dostęp 2012-12-29].
  33. ↑ John Morrison def. Shelton Benjamin. WWE, May 17, 2009. [dostęp 2012-12-29].
  34. ↑ Intercontinental Champion Rey Mysterio def. Chris Jericho. WWE, May 17, 2009. [dostęp 2012-12-29].
  35. ↑ Batista def. WWE Champion Randy Orton by disqualification. WWE, May 17, 2009. [dostęp 2012-12-29].
  36. ↑ John Cena def. Big Show. WWE, May 17, 2009. [dostęp 2012-12-29].
  37. ↑ World Heavyweight Champion Edge def. Jeff Hardy. WWE, May 17, 2009. [dostęp 2012-12-29].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=WWE_Judgment_Day&oldid=70210464”