Wikipedia

Judy Oakes

brytyjska lekkoatletka (kulomiotka) i sztangistka

Judy Oakes, wł. Judith Miriam Oakes (ur. 14 lutego 1958 w Lewisham[1]) – brytyjska lekkoatletka, specjalistka pchnięcia kulą, czterokrotna olimpijka, sześciokrotna medalistka igrzysk Wspólnoty Narodów w barwach Anglii. Z powodzeniem startowała również w podnoszeniu ciężarów i trójboju siłowym.

Judy Oakes
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1958
Lewisham

Wzrost

163 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Wiedeń 1979 pchnięcie kulą
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
złoto Brisbane 1982 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
złoto Victoria 1994 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
złoto Kuala Lumpur 1998 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
srebro Edynburg 1986 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
srebro Auckland 1990 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
brąz Edmonton 1978 lekkoatletyka
(pchnięcie kulą)
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1958
Lewisham

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Mistrzostwa świata
brąz Manchester 1989 waga do 82,5 kg
Mistrzostwa Europy
złoto Manchester 1989 waga do 82,5 kg
złoto Santa Cruz de Tenerife 1990 waga do 82,5 kg
Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

W 1999 odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiergo IV klasy (OBE)[2].

Kariera lekkoatletycznaEdytuj

Jako reprezentantka Anglii zdobyła brązowy medal w pchnięciu kulą na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton[3]. Startując w barwach Wielkiej Brytanii zdobyła brązowy medal w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1979 w Wiedniu, przegrywając z zawodniczkami z Niemieckiej Republiki Demokratycznej Iloną Slupianek i Marianne Adam (w konkursie startowały tylko trzy zawodniczki)[4].

Zwyciężyła w pchnięciu kulą na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1982 w Brisbane[3]. Zajęła 12. miejsce na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[5] oraz 4. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1985 w Pireusie zajęła 6. miejsce[6]. Zdobyła srebrny medal na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu[3], a na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie zajęła 14. miejsce[7]. Ponownie zajęła 6. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin[8], a także 9. miejsce na halowych mistrzostwach świata w 1987 w Indianapolis[9]. Odpadła w kwalifikacjach na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[10] i na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1].

Zdobyła srebrny medal na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1990 w Auckland[3]. Odpadła w kwalifikacjach na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio[10].

Na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1994 w Victorii wywalczyła po raz drugi w karierze złoty medal w pchnięciu kulą[3]. Zajęła 8. miejsce na halowych mistrzostwach świata w 1995 w Barcelonie[9], a na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu odpadła w kwalifikacjach[11].

Zajęła 4. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1996 w Sztokholmie[12] oraz 11. miejsce na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie[1]. Na halowych mistrzostwach świata w 1997 w Paryżu zajęła 10. miejsce[9], a na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach odpadła w kwalifikacjach[13]. Zajęła 6. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1998 w Walencji[14].

Po raz trzeci zwyciężyła w pchnięciu kulą na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1998 w Kuala Lumpur[3]. Odpadła w kwalifikacjach tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 2000 w Gandawie[15], igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney[1].

Oakes była mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA) w pchnięciu kulą w latach 1979, 1980, 1982–1988, 1990, 1991, 1994–1998 i 2000 oraz brązową medalistką w tej konkurencji w 1977[16], a także halową mistrzynią w pchnięciu kulą w latach 1977–1970, 1982, 1984–1988, 1990, 1991 i 1995–2000 oraz wicemistrzynią w 1976 i 1983[17]. Była również mistrzynią UK Championships w pchnięciu kulą w latach 1978, 1982, 1984–1989, 1991 i 1997 oraz wicemistrzynią w 1979 i 1990, a także brązową medalistką w rzucie dyskiem w 1987[18].

Wielokrotnie poprawiała rekord Wielkiej Brytanii w pchnięciu kulą do wyniku 19,36 m uzyskanego 14 sierpnia 1988 w Gateshead[19]. Jest to aktualny (kwiecień 2020) rekord Wielkiej Brytanii[20].

Pozostałe rekordy życiowe Judy Oakes[21]:

  • pchnięcie kulą (hala) – 18,74 m (14 lutego 1988, Gandawa)
  • rzut dyskiem – 51,71 m (14 czerwca 1998, Kingston upon Thames)

Kariera w podnoszeniu ciężarówEdytuj

Oakes była brązową medalistką mistrzostw świata w 1989 w Manchesterze w kategorii do 82,5 kg[22] oraz mistrzynią Europy w tej samej kategorii wagowej w 1989 w Manchesterze i 1990 w Santa Cruz de Tenerife[23].

Kariera w trójboju siłowymEdytuj

Oakes była mistrzynią świata w trójboju siłowym w kategorii do 82,5 kg w 1982 i 1988 oraz wicemistrzynią świata w tej kategorii wagowej w 1983 i 1990. Była również mistrzynią Europy (w tej samej kategorii) w latach 1983–1990[24].

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c d e Judy Oakes, olympedia.org [dostęp 2020-06-30] (ang.).
  2. ↑ People’s champions knighted, news.bbc.co.uk, 31 grudnia 1999 [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  3. ↑ a b c d e f Judith Miriam Oakes, commonwealthgames.com [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  4. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 459 [dostęp 2020-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 331–332 [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  6. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 487 [dostęp 2020-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 576 [dostęp 2020-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  8. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 497 [dostęp 2020-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  9. ↑ a b c IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook, IAAF, s. 160 [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  10. ↑ a b IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 332 [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  11. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 332–333 [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  12. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 539 [dostęp 2020-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  13. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook, World Athletics, s. 333 [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  14. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 547 [dostęp 2020-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  15. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook, European Athletics, s. 555–556 [dostęp 2020-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  16. ↑ AAA Championships (Women), GBRAthletics [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  17. ↑ AAA Indoor Championships (Women), GBRAthletics [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  18. ↑ UK Championships, GBRAthletics [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  19. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 308. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  20. ↑ UK Records – ALL Women Outdoor as at 12 Apr 2020, The Power of Ten [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  21. ↑ Athlete Profile: Judith OAKES, World Athletics [dostęp 2020-04-12] (ang.).
  22. ↑ Gewichtheben – Weltmeisterschaften der Damen (82,5kg/ab 1993 83kg), Sport-Komplett.de [dostęp 2020-04-12] (niem.).
  23. ↑ Gewichtheben – Europameisterschaften (Damen – 82,5kg/83kg), Sport-Komplett.de [dostęp 2020-04-12] (niem.).
  24. ↑ Oakes Judith, en.allpowerlifting.com [dostęp 2020-04-12] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Judy_Oakes&oldid=68450674”