Jules Aarons
Jules Aarons (ur. 1921 w Nowym Jorku, zm. 21 listopada 2008 w Newton) – amerykański fizyk zajmujący się propagacją fal radiowych, pionier fizyki plazmy; fotograf specjalizujący się w fotografii ulicznej Bostonu, którego prace znajdują się w Museum of Fine Arts w Bostonie i nowojorskim Museum of Modern Art.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Aarons urodził się w 1921 roku w nowojorskiej dzielnicy Bronx[1]. W 1942 roku ukończył City College of New York, po czym wstąpił do wojska, gdzie zaczął interesować się elektroniką[1]. W latach 1943–1945 podczas II wojny światowej pracował jako operator radia i radaru w United States Army Air Corps[2].
Fizyka edytuj
Po wojnie, od 1946 roku pracował w wojskowym laboratorium Air Force Cambridge Research Center należącym do U.S. Air Force Geophysics Laboratory[1][2]. W 1949 roku uzyskał tytuł Master of Arts z fizyki na Boston University[1][2]. W latach 1953–1954 przebywał na stypendium Fundacji Fulbrighta na Uniwersytecie Paryskim, gdzie w 1954 roku obronił doktorat[1][2].
Po powrocie do USA kontynuował pracę w Air Force Cambridge Research Center, gdzie po wystrzeleniu w kosmos pierwszego sputnika w 1957 roku, utworzył międzynarodową grupę naukową dla studiów nad satelitami – Joint Satellite Studies Group (JSSG)[1][3]. Związany był z NATO, z agencją Advisory Group on Aeronautical Research and Development (AGARD), gdzie przewodniczył panelowi ds. propagacji fal elektromagnetycznych (1979–1981)[1][2]. W latach 1980–1983 był przewodniczącym komisji propagacji fal radiowych w jonosferze (ang. Commission on Ionospheric Radio Wave Propagation) Międzynarodowej Unii Nauk Radiowych[2].
Był pionierem fizyki plazmy, zajmował się m.in. scyntylacją jonosferyczną[1][2]. Jako pierwszy zwrócił uwagę na wielkie scyntylacje w jonosferze nad polarnymi czapami lodowymi, szczególnie w latach nasilenia aktywności słonecznej[1]. Również jako pierwszy zwrócił uwagę na to, że scyntylacje w strefie międzyzwrotnikowej nie osiągały swojego maksimum na równiku magnetycznym, lecz na grzbietach anomalii równikowych w warstwie F jonosfery[1]. Promował i wspierał budowę wielu stacji monitorujących jonosferę[1]. Jego badania wykorzystane zostały przy tworzeniu systemu nawigacji satelitarnej Global Positioning System[1].
Po przejściu na emeryturę w 1981 roku związał się jako Research Professor z Boston University, gdzie przyczynił się do utworzenia w 1987 roku centrum fizyki plazmy – Boston University's Center for Space Physics[2].
Opublikował ponad sto artykułów naukowych, był redaktorem książki na temat scyntylacji – Radio Astronomical and Satellite Studies of the Atmosphere[1].
Fotografia edytuj
Aarons był fotografem samoukiem[1]. Zajmował się przede wszystkim fotografią uliczną – w rodzinnym Bostonie oraz podczas licznych podróży po Europie, Ameryce Południowej i Azji[1]. Jego prace znajdują się m.in. w Museum of Fine Arts w Bostonie i w nowojorskim Museum of Modern Art[1]. W 2003 roku DeCordova Museum w Lincoln gościło wystawę retrospektywną jego prac[1].
Wyróżnienia, nagrody i członkostwa edytuj
- Exceptional Civil Service Award[1]
- Gunther Loeser award[1]
- Townsend Harris Medal[1]
- członek Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE)[1]
- członek Międzynarodowej Unii Nauk Radiowych (ang. International Union of Radio Science, URSI)[1]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Sunanda Basu. In Memoriam: Jules Aarons. „IEEE Antennas and Propagation Magazine”. 51 (1), s. 137–138, luty 2009. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Jules Aarons: strona oficjalna. [w:] Julesaarons.com [on-line]. [dostęp 2017-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-12)]. (ang.).
- ↑ Jeroen van Dongen: Cold War Science and the Transatlantic Circulation of Knowledge. BRILL, 2015, s. 55. ISBN 978-90-04-26422-9. [dostęp 2017-05-09].
Linki zewnętrzne edytuj
- Jules Aarons Collection. [w:] Boston Public Library [on-line]. [dostęp 2017-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-06)]. (ang.).
- David DeVorkin: Oral History Interviews: Jules Aarons. [w:] American Institute of Physics [on-line]. 1983–12-12. [dostęp 2017-05-09]. (ang.).
- Mark Feeney: Jules Aarons, 87, renowned space physicist and documentary photographer. [w:] The Boston Globe [on-line]. 2008-11-24. [dostęp 2017-05-09]. (ang.).