Julian Leszczyński (ksiądz)
Julian (Juliusz) Leszczyński herbu Sas (ur. 17 maja 1818 w Turzopolu[1], zm. 5 sierpnia 1882 w Orzechowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, poseł na Sejm Ustawodawczy w Kromieryżu
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||
| poseł na Sejm Ustawodawczy w Wiedniu | ||
| Okres sprawowania | ||
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat | ||
Życiorys edytuj
Wywodził się z rodu Leszczyńskich herbu Sas[2]. Był synem Jana Leszczyńskiego (dziedzic Turzopola, właściciel Zabłociec, zm. 1842) i Marianny Tekli Świrskiej[3]. Był bratem Zofii Kieszkowskiej, Ignacego, Jana, Adama (dzierżawca Turzopola), Wojciecha, Stanisława Eustachego (odziedziczył dobra po rodzicach[1], ojciec Adama Eugeniusza)[3].
Ukończył gimnazjum oraz Seminarium Duchowne w Przemyślu[4]. Był poliglotą znał język francuski, włoski, hiszpański, niemiecki i angielski[4]. W 1842 otrzymał święcenia kapłańskie[4]. Od tego roku był wikarym w Krośnie[1].
Aktywny politycznie w okresie Wiosny Ludów. Poseł do Sejmu Konstytucyjnego w Wiedniu i Kromieryżu (10 lipca 1848 – 7 marca 1849), wybrany 19 czerwca 1848 w galicyjskim okręgu wyborczym Krosno[5]. W parlamencie należał do „Stowarzyszenia” skupiającego demokratycznych posłów polskich[6].
W latach 1860-1882 proboszcz parafii Wielowieś w pow. tarnobrzeskim[1]. Był inicjatorem oraz jednym z współorganizatorów powstania klasztoru dominikanek w Wielowsi[4]. Mianowany przez biskupa przemyskiego Adama Jasińskiego wikariuszem biskupim do spraw Zgromadzenia Dominikanek w Wielowsi. Przez wiele lat był także spowiednikiem dominikanek. W ostatnich latach życia ciężko chory na raka, mieszkał u swego brata Stanisława w Orzechowie, gdzie zmarł[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Leszczyński, Julian (Juliusz) – Parlamentarier 1848-1918 online [12.11.2019]
- ↑ Herbarz polski (14) 1911 ↓, s. 151-152.
- ↑ a b Herbarz polski (14) 1911 ↓, s. 152.
- ↑ a b c d e Ks. Julian Leszczyński, – Zgromadzenie sióstr św. Dominika online [12.11.2019]
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848–1918, Warszawa 1996, s. 348.
- ↑ Protokoły Koła Polskiego w wiedeńskiej Radzie Państwa (lata 1867–1868), oprac. Zbigniew Fras i Stanisław Pijaj, Kraków 2001, s. 28
Bibliografia edytuj
- Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 14: Lasoccy – Liwiński. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1911, s. 1-396.