Julian Mamczyński

inspektor Straży Granicznej, major piechoty Wojska Polskiego.

Julian Mamczyński (ur. 27 lutego 1884 we Lwowie, zm. ?) – inspektor Straży Granicznej i major piechoty Wojska Polskiego.

Julian Mamczyński
Ilustracja
inspektor SG
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1884
Lwów

Przebieg służby
Formacja

Straż Graniczna

Jednostki

Inspektorat Graniczny Nowy Targ

Stanowiska

kierownik inspektoratu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Krzyż Zasługi (II RP) Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.) Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Życiorys edytuj

Urodził się 27 lutego 1884 we Lwowie[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. k. Pułku Strzelców Nr 3[2]. Na stopień nadporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1915[3].

Służył w 32 pułku piechoty w Modlinie[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 335. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W lipcu tego roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy I batalionu[6][7]. W 1924 został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza[8]. Z dniem 25 lutego 1925 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 17 baonu granicznego w Dawidgródku[9]. W listopadzie 1927 został przeniesiony z KOP do 75 pułku piechoty w Chorzowie na stanowisko kwatermistrza[10][11]. W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[12], a z dniem 30 września tego roku przeniesiony w stan spoczynku[13]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowy Targ. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas w grupie oficerów „pełniących służbę w Straży Granicznej”[14].

W lipcu 1929 został wyznaczony na stanowisko kierownika Inspektoratu Granicznego w Gdyni. Awansował na stopień inspektora[15]. W październiku 1932 został przeniesiony do Inspektoratu Granicznego Nowy Targ na stanowisko kierownika[16]. Obowiązki służbowe łączył z funkcją społeczną prezesa zarządu powiatowego Związku Strzeleckiego, Związku Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej i Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny w Nowym Targu. W sierpniu 1937 został przeniesiony w stan nieczynny, a w lutym 1938 przeniesiony w stan spoczynku[16].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-15].
  2. a b Ranglisten 1918 ↓, s. 220.
  3. Ranglisten 1918 ↓, s. 71.
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 112, 758.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 32.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 548.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 218, 402.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 203, 346.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 397.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 331.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 89, 169.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 86.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 262.
  14. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 940.
  15. Techman 2018 ↓, s. 226.
  16. a b Techman 2018 ↓, s. 224.
  17. a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 89.
  18. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-15].
  19. M.P. z 1926 r. nr 252, poz. 706.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 7 grudnia 1926, s. 426.
  21. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 203.

Bibliografia edytuj