Julian Siemionow

pisarz radziecki

Julian Siemionowicz Siemionow (ur. 8 października 1931 w Moskwie, zm. 5 września 1993 tamże) – rosyjski pisarz.

Julian Siemionow
Ilustracja
Imię i nazwisko

Julian Siemionowicz Siemionow

Data i miejsce urodzenia

8 października 1931
Moskwa

Data i miejsce śmierci

5 września 1993
Moskwa

Język

rosyjski

Alma Mater

Uniwersytet Moskiewski

Dziedzina sztuki

prozaik

Ważne dzieła

Siedemnaście mgnień wiosny

Faksymile
Odznaczenia
Zasłużony Działacz Sztuk RFSRR
Order Rewolucji Październikowej Order Przyjaźni Narodów
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Studiował na Wydziale Orientalistyki Uniwersytetu w Moskwie, pracę magisterską pisząc z historii politycznej Persji.

Zadebiutował jako pisarz w 1958 roku, a pierwszy sukces odniósł 7 lat później powieścią Pietrowka 38. Sławę przyniósł mu jednak cykl książek o Stirlitzu – radzieckim agencie działającym w szeregach nazistowskiej generalicji. Ten, wzorowany na Jamesie Bondzie, bohater pojawił się w 12 powieściach Siemionowa. Na podstawie jednej z nich, Siedemnaście mgnień wiosny (Семнадцать мгновений весны) wydanej w 1969, został w 1973 nakręcony serial telewizyjny pod tym samym tytułem. Kilka innych jego powieści również doczekało się ekranizacji.

Powieść „Diplomaticzeskij agent” (Agent dyplomatyczny; 1959) Siemionow osnuł na losach Polaka, Jana Witkiewicza, który jako wysłannik carski badał kulturę oralną Azji Środkowej, zwłaszcza Afganistanu.

Siemionow wystąpił gościnnie jako aktor w filmie Andrieja Tarkowskiego Solaris. Można go zobaczyć w scenie konferencji naukowej.

Po przejściu śmierci klinicznej w wyniku ataku serca w 1990 roku, Siemionow doznał poważnych uszkodzeń mózgu. Nigdy nie wrócił do pisania. Zmarł trzy lata później. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie[1].

Przypisy edytuj