Julian Urantówka
Julian Urantówka (ur. 17 lutego 1924 w Topoli[1], zm. 25 sierpnia 2014[2]) – funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej, w latach 1969−1971 komendant wojewódzki MO w Szczecinie, następnie do 1989 komendant wojewódzki MO i szef WUSW w Opolu[3].
| Data i miejsce urodzenia |
17 lutego 1924 |
|---|---|
| Data śmierci |
25 sierpnia 2014 |
| Zawód, zajęcie |
funkcjonariusz MO |
Życiorys edytuj
Syn Stanisława i Stanisławy z d. Gorgoń. W latach 1944–1945 żołnierz Batalionów Chłopskich na Kielecczyźnie. W latach 1945–1946 milicjant Posterunku MO w Kazimierzy Wielkiej i w Drażejewie. W latach 1946–1947 zastępca komendanta Posterunku MO w Opatowcu. W 1947 zastępca dowódcy plutonu do spraw polityczno-wychowawczych, a potem instruktor polityczno-wychowawczy KP MO w Pińczowie. W latach 1947–1950 słuchacz, a potem wykładowca prawa karnego i administracyjnego Szkoły oficerów polityczno-wychowawczych MO w Łodzi. W latach 1950–1966 w dyspozycji komendanta MO miasta Łodzi, później referent operacyjny Wydziału Służby Zewnętrznej, starszy referent operacyjny Sekcji 3 Wydziału II, dowódca Kompanii Regulacji Ruchu, zastępca naczelnika, a potem naczelnik Wydziału II KM MO w Łodzi. W 1961 ukończył zaoczne studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Łodzi, uzyskując tytuł magistra. W latach 1966–1969 komendant MO miasta Krakowa i jednocześnie zastępca komendanta wojewódzkiego MO w Krakowie W czasie strajkow na Wybrzeżu pełniacy obowiązki Komemdanta Wojewódzkiego Milicji, w trakcie strajku wydał rozkaz strzelania do strajkujących stoczniowców[4].
Odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Julian Urnatówka. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej. [dostęp 2017-12-27].
- ↑ Cmentarze komunalne w Opolu [online], opolepolwies.artlookgallery.com [dostęp 2023-11-27].
- ↑ Nowotnik 2016 ↓, s. 9.
- ↑ Stefan Białek. Brakowanie i niszczenie dokumentacji SB w województwie opolskim w latach 1987–1990. Ustalenia wstępne. „Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej”, s. 66–67, 2009. Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.
- ↑ „Życie Partii”, nr 1 (539), 11 stycznia 1989, s. 21.
Bibliografia edytuj
- Norbert Nowotnik. Bracia Kowalczykowie. „Kombatant”. 10 (310), 2016. Urząd do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
Linki zewnętrzne edytuj
- Julian Urantówka. Historia Wisły.