Iulius Indus – arystokrata z galijskiego plemienia Trewerów i dowódca rzymskiej jazdy z I w n.e.

Juliusz Indus pomógł Rzymianom w 21 n.e. stłumić powstanie Trewerów i Eduów pod wodzą Juliusza Sakrowira i Juliusza Florusa. Został wysłany przez Wizeliusza Warrona legata Germanii Dolnej i Gajusza Syliusza legata Germanii Górnej ze swym oddziałem jazdy, który szybko rozproszył powstańców Florusa[1].

Dowodził oddziałem (ala) jazdy pod nazwą Ala Gallorum Indiana, który mógł być zaangażowany w inwazję na Brytanię za czasów Klaudiusza, a z pewnością został wysłany do Corinium Dobunnorum (obecnie Cirencester) w drugiej połowie I w n.e.[2]

Córka Juliusza Indusa, Julia Pacata poślubiła Gajusza Juliusza Alpinusa Klassycjanusa prokuratora rzymskiej Brytanii, którego pochowała w Londinium (obecnie Londyn) w 65 n.e.[3]

Przypisy edytuj

  1. Tacyt ↓, Roczniki III, 42. Tacyt wspomina o niezgodzie między Indusem a Florusem, co miało mobilizować Indusa do rozprawy z Florusem.
  2. RIB 108 (CIL VII 66). Nagrobek Dannicusa znaleziony w Cirencester i przechowywany w Corinium Museum.
  3. RIB 12 (CIL VII 30). Nagrobek Gajusza Juliusza Alpinusa Klassycjanusa znaleziony w Londynie i przechowywany w British Museum.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj