Junactwo
Junactwo – koedukacyjna organizacja młodzieży wiejskiej i robotniczej, pracująca metodami skautowymi. Działała od jesieni 1912 do listopada 1916 roku.
Data powstania | |
---|---|
Data rozwiązania | |
Założyciele | |
Zasięg działalności | |
Jednostka naczelna |
Naczelna Komenda Drużyn Junackich |
Władze | |
Przewodniczący |
Stefan Plewiński |
Poczynając od nazwy i słownictwa, poprzez treść prawa i przyrzeczenia junactwo było związane z tradycjami ludowymi, z kulturą ludową staropolską, przez co starało się umocnić poczucie odrębności narodowej i wychować światłych działaczy ludowych. Twórcą był Stefan Plewiński, który z ramienia tajnego Związku Konarszczaków został mianowany Komisarzem Junactwa. Organizacja działała na Lubelszczyźnie, w Warszawie i Łomży.
W 1914 roku Zjazd Junacki powołał Naczelną Komendę Drużyn Junackich z przewodniczącym Stefanem Plewińskim. Członkami Komendy byli m.in. Władysław Radwan, Janina Porazińska. Jednym z członków Rady Przybocznej był Adam Chętnik, redaktor czasopisma Drużyna, które propagowało tematykę junacką głównie w ramach broszur z serii Biblioteczka Drużyny.
Linki zewnętrzne
edytuj- ŚP. dh hm Tadeusz Pielasz: Historia harcerstwa. Harcerstwo Polskie w Rosji i na Rusi (w Cesarstwie Rosyjskim). free.ngo.pl - Usługi dla organizacji pozarządowych. s. 9/33. [dostęp 2012-01-08]. (pol.).