Jurij Piesienko
Jurij Andriejewicz Piesienko (ros. Юрий Андреевич Песенко, ur. 18 października 1944 w Leningradzie, zm. 23 września 2007 w Petersburgu) – rosyjski entomolog specjalizujący się w apidologii.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Doktor nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: apiologia | |
| Alma Mater | |
| Instytut |
Instytut Zoologii Rosyjskiej Akademii Nauk |
| Okres zatrudn. |
1973–2007 |
Urodził się w Leningradzie, ale dzieciństwo i młodość spędził w Rostowie nad Donem i w 1961 rozpoczął studia na Wydziale Biologii i Gleboznawstwa tamtejszego uniwersytetu państwowego. W 1962 rozpoczął badania nad ekologią, etologią i fenologią pszczół. W badaniach i studiach doszło do trzyletniej przerwy w związku z odbyciem służby wojskowej, za którą odznaczony został Medalem Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej[1]. W 1969 otrzymał tytuł magistra nauk przyrodniczych[2], po czym przez rok pracował jako inspektor ds. kwarantanny roślin. W latach 1970–1973 odbył studia podyplomowe we Wszechrosyjskim Instytucie Badawczym Ochrony Roślin w Petersburgu. W 1973 uzyskał stopień kandydata nauk przyrodniczych, dzięki rozprawie poświęconej ekologii i faunistyce pszczół dorzecza dolnego Donu[1]. Od 1973 pracował w Laboratorium Taksonomii Owadów Instytutu Zoologicznego Rosyjskiej Akademii Nauk, przy czym do 1989 jako młodszy badacz, od 1989 do 1992 jako starszy badacz i od 1992 jako wiodący badacz[2]. W 1992 otrzymał stopień doktora nauk przyrodniczych (odpowiednik habilitacji) na podstawie pracy poświęconej metodologii analiz taksonomicznych i ekofaunistycznych na przykładzie pszczół[1].
Piesienko był autorem 139 publikacji, w tym 9 monografii. Ponad 70 jego publikacji naukowych poświęconych było pszczołom, zwłaszcza rodzinie smuklikowatych. Dotyczą one ich ekologii, fenologii, etologii, taksonomii i filogenezy. Część prac poświęcił zastosowaniom metod obliczeniowych w biogeografii, faunistyce i ekologii. Zajmował się również problematyką metodologii stosowanej w badaniach taksonomicznych i filogenetycznych[1][2]. Napisał monografię miesierki lucernówki, a wspólnie z Władimirem Radczenką dokonał monograficznego opracowania biologii pszczół. Jest autorem tomu „Fauny ZSRR”, poświęconego plemieniu Nomoidini[1] oraz współautorem klucza do oznaczania polskich smuklikowatych[3]. Dokonał rewizji systematycznych rodzajów Cellariella, Ceylalictus, Dufourea s. str., Evylaeus, Lasioglossum s. str., Nomioides i Pachyhalictus[1].
Opisał 115 nowych dla nauki taksonów, w tym 45 podrodzajów i 63 gatunki[1]. Na jego cześć nazwano gatunki Andrena pesenkoi Osytshnjuk, 1984, Nomada pesenkoi Schwarz, 1987 i Phradis pesenkoi Khalaim, 2007[4].
Był członkiem Rosyjskiego Towarzystwa Entomologicznego[2]. Należał do redakcji czasopism naukowych: Entomologiczeskoje Obozrienije, Entomological Review, Zoologiczeskij Żurnal, Ekologija i Żurnal Obszczej Biologii[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Yu. V. Astafurova, V. I. Tobias, I. M. Kerzhner, S. A. Belokobylskij, V. G. Radchenko. In memory of Yu. A. Pesenko (1944–2007). „Entomological Review”. 88 (4), s. 497–507, 2008. DOI: 10.1134/S0013873808040131.
- ↑ a b c d Pesenko Yuriy Andreyevich. [w:] Zin.ru [on-line]. 2008. [dostęp 2017-09-10].
- ↑ Yuriy A. Pesenko, Józef Banaszak, Tomasz Cierzniak: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XXVI Błonkówki — Hymenoptera. Zeszyt 68b. Pszczołowate — Apidae. Podrodzina: Pseudosmuklikowate — Halictinae. Toruń: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 2002.
- ↑ A.I. Khalaim: Tersilochinae. W: Key to the insects of Russia Far East. Vol.IV. Neuropteroidea, Mecoptera, Hymenoptera. Pt 5. A.S. Lelej (red.). Władywostok. s. 566-597.