Kątnik rdzawy (Tegenaria ferruginea) – gatunek pająka z rodziny lejkowcowatych.

Kątnik rdzawy
Tegeneria ferruginea
(Panzer, 1804)
Ilustracja
Samiec kątnika rdzawego
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Rodzina

lejkowcowate

Rodzaj

Tegenaria

Gatunek

kątnik rdzawy

Synonimy
  • Aranea ferruginea Panzer, 1804
  • Aranea subpilosa Panzer, 1804
  • Aranea stabularia C. L. Koch, 1834
  • Tegenaria stabularia (C. L. Koch, 1834)
  • Tegenaria ferruginea (Panzer, 1804)
  • Malthonica ferruginea (Panzer, 1804)
Zasięg występowania
Mapa występowania

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został w 1804 roku przez Panzera jako Aranea ferruginea. W 1875 do rodzaju Tegenaria przeniósł go Simon. W 2005 Guseinov i inni umieścili go w rodzaju Malthonica, ale po molekularno-morfologicznej rewizji Bolzerna, Burckhardta i Hänggiego z 2013 wrócił do rodzaju Tegenaria[1].

Epitet gatunkowy ferruginea pochodzi od łacińskiego słowa ferrugo, oznaczającego „rdzę”.

Opis edytuj

Pająk ten osiąga długość ciała 12–15 mm u samic i 10–12 mm u samców[2]. Ma karapaks z trzema ciemnymi, szerokimi, połksiężycowatymi plamkami na krawędzi i dwoma ciemnymi, podłużnymi i piłkowanymi pasami na grzbiecie. Jego szczękoczułki mają po 4 ząbki na przedniej i tylnej krawędzi oraz niekiedy ciemną plamkę pośrodku. Wzór na sternum składa się z trzech par symetrycznie rozmieszczonych jasnych kropek po bokach i jasnej przepaski przez środek, która z tyłu zwęża się lub zlewa z kropkami. Opistosoma ubarwiona jest ciemnobrązowawo z żółtawo nakrapianymi bokami i rudym pasem pośrodku wierzchu. Przednio-bocznie od tego pasa położone są krótkie, czarne kreski, a bardziej w tyle para białych kropek i 4–5 niewyraźnych szewronów. Dystalny brzeg trapezowatego stożeczka jest prosty lub umiarkowanie wcięty. Kądziołki przędne tylno-bocznej pary mają człon nasadowy dłuższy niż odsiebny[1].

Na odnóżach występują obrączki o ciemniejszych granicach. Trichobotria występują w liczbie 6–8 na stopach odnóży krocznych, a także na stopach nogogłaszczków i cymbium. To ostatnie jest u samców stosunkowo krótkie. Ponadto aparat kopulacyjny samca cechuje konduktor o wydłużonej i zakrzywionej części dystalnej oraz krótkiej i ściętej końcówce brzusznej i płytkowatej końcówce grzbietowej. Apophysis tibialis retrolateralis złożona jest z trzech odgałęzień: brzuszne jest szeroko płatowate i wyciągnięte dystalnie w listewkę, brzuszne jest szerokie i dystalnie ścięte, a grzbietowe silnie zesklerotyzowane i dystalnie zakończone rozwartokątnym szpicem[1].

Samica ma epigyne z małą błoniastą częścią środkową oraz wklęśniętą przednią krawędzią sklerytu tylnego. Jej wulwa zawiera przewody kopulacyjne bez rozróżnialnych spermatek (ang. combined ducts), oddalone od siebie o mniej niż ich średnice, oraz przewód zapładniający w postaci liściokształtnych przydatek[1].

Występowanie edytuj

Gatunek europejski, ale zawleczony też do Wenezueli[1]. Podawany z Austrii, Belgii, Bułgarii, Czech, Danii, Francji, Grecji (włącznie z wyspami), Hiszpanii, Holandii, byłej Jugosławii, Liechtensteinu, Macedonii Północnej, Niemiec, Polski, Portugalii (w tym z Azorów), Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Szwajcarii, Węgier, Wielkiej Brytanii i Włoch[3].

Zasiedla spękania na ścianach budynków, drewnianych płotach jak i korze pni drzew[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e A. Bolzern, D. Burckhardt, A. Hänggi. Phylogeny and taxonomy of European funnel-web spiders of the Tegenaria-Malthonica complex (Araneae: Agelenidae) based upon morphological and molecular data. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 168, s. 723-848, 2013. DOI: 10.1111/zoj.12040. 
  2. a b Geoff Oxford, Peter Merrett. Tegenaria ferruginea (Panzer) in Britain, and differences from T. parietina (Fourcroy) (Araneae: Agelenidae). „Bulletin of the British Arachnological Society”. 11, s. 331–334, 2000. 
  3. Malthonica ferruginea. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2017-01-11].