Kęszyca Leśna
Kęszyca Leśna – wieś sołecka w zachodniej Polsce, w województwie lubuskim, w powiecie międzyrzeckim, w gminie Międzyrzecz.
| wieś | |
 Widok na zabudowania dawnego garnizonu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
75 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) |
615[2] |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
66-305[3] |
| Tablice rejestracyjne |
FMI |
| SIMC |
0988922 |
Położenie na mapie gminy Międzyrzecz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu międzyrzeckiego  | |
 52°24′32″N 15°28′31″E/52,408889 15,475278[1]
| |
W latach 1994–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Położenie edytuj
Miejscowość usytuowana wśród lasów, nad Jeziorem Kęszyckim, 10 km na południowy zachód od Międzyrzecza, na terenie dawnej bazy wojskowej.
Opis edytuj
W 1993 bazę całkowicie opuścili żołnierze rosyjscy, stacjonujący w ramach 3 Samodzielnej Warszawskiej Brygady Łączności Naczelnego Dowództwa. Od lipca 1994 Kęszyca Leśna jest samodzielną miejscowością i siedzibą sołectwa w gminie Międzyrzecz. Znajdują się tutaj: hotel z restauracją, kilka sklepów, remiza OSP z muzeum pożarnictwa, kaplica i przystanek PKS.
Zabytki edytuj
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[4]:
- kościół pod wezwaniem św. Marcina, z 1728 roku
- obiekty Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego, z lat 1934–45, dec. → Międzyrzecz, Centralny Odcinek MRU. Pierwsze obiekty militarne zostały wzniesione przez Niemców w latach 1927–1935 i w latach 30. stanowiły zaplecze dla budowy Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego. W latach 1927–1945 baza wojskowa nosiła nazwę Regenwürmerlager (pol. Baza Dżdżownic), w czasie II wojny światowej szkolili się w niej żołnierze formacji zagranicznych, którzy w mundurach Waffen-SS walczyli po stronie Niemców – m.in. Belgowie i Sikhowie. W 1945 r. baza została zajęta przez Wojsko Polskie, a w 1957 r. przekazano ją wojskom radzieckim (stacjonował w niej radziecki batalion łączności):
- schrony bojowe:
- A 6 WEST;
- Pz.W. nr : 721; 722; 724; 726; 727; 728; 730; 732; 733; 772; 773; 736; 739
- blok wjazdowy E 64
- szyby wentylacyjne i odwodnienia, nr: 2564; 2548; 23
- schrony bojowe:
inne obiekty:
- monumentalny pomnik przedstawiający czołgającego się łącznościowca na terenie bazy łączności dalekosiężnej Północnej Grupy Wojsk Armii Radzieckiej, jest ciekawym reliktem po żołnierzach radzieckich i rosyjskich
- budynki koszarowe są stopniowo remontowane i zasiedlane.
Galeria edytuj
-
Pomnik łącznościowca -
Obecnie budynek mieszkalny, niegdyś pełnił funkcję sztabu radzieckiego garnizonu -
Dawne radzieckie kasyno oficerskie -
Poniemiecki budynek koszarowy z lat 30. XX w., obecnie "Dom chronionej starości" -
Poniemiecki dom, kiedyś kwatera wyższych oficerów kęszyckiego garnizonu
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 52640
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 464 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 24. [dostęp 2013-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-22)].