K-7radziecki ciężki samolot bombowy i pasażerski z okresu międzywojennego.

K-7
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Producent

Charkowski Zakład Lotniczy

Konstruktor

Konstantin Kalinin

Typ

ciężki samolot bombowy i pasażerski

Konstrukcja

konstrukcja metalowa, podwozie – stałe

Załoga

11 – 18

Historia
Data oblotu

21 sierpnia 1933

Dane techniczne
Napęd

7 silników rzędowych, 12-cylindrowe AM-34

Moc

750 KM (każdy)

Wymiary
Rozpiętość

53,00 m

Długość

28,00 m

Powierzchnia nośna

254,00 m²

Masa
Własna

21 000 kg

Startowa

40 000 kg

Osiągi
Prędkość maks.

234 km/h

Prędkość przelotowa

204 km/h

Pułap praktyczny

5500 m

Zasięg

1000 km

Rozbieg

400 m

Dobieg

300 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
w wersji bombowej
8 działek lotniczych kal. 20 mm
8 karabinów maszynowych kal. 7,62 mm
bomby o łącznej masie do 16 600 kg
Liczba miejsc
w wersji pasażerskiej
128
Użytkownicy
ZSRR

Historia

edytuj

W 1928 roku w biurze konstrukcyjnym Konstantina Kalinina rozpoczęto pracę nad samolotem pasażerskim do lotów transkontynentalnych. Projekt tego samolotu zakładał oryginalną konstrukcję, gdyż przestrzeń ładunkowa miała się znajdować w skrzydłach. W związku z tym skrzydła miały duże rozmiary i samolot miał mieć formę latającego skrzydła. W skrzydle znajdowało się pomieszczenie o wymiarach: 6 m szerokości, 10,6 m długości i 2,33 m wysokości, w którym miały znajdować się miejsca dla pasażerów i ładunku. Początkowo samolot miał być napędzany silnikami rzędowymi marki BMW, lecz ostatecznie zastosowano w nim silniki AM-34.

Prototyp samolotu był gotowy w sierpniu 1933 roku i został oznaczony jako K-7, a 21 sierpnia 1933 roku odbył się jego pierwszy lot. Następnie rozpoczęto przeprowadzenia dalszych lotów badawczych, w których wykryto szereg usterek konstrukcyjnych. 21 listopada 1933 roku, w czasie kolejnego lotu, samolot nagle spadł na ziemię i uległ zniszczeniu, a z 20 osób znajdujących się na pokładzie zginęło 15. Katastrofa ta spowodowała przerwanie prac nad tym samolotem, lecz ustalono, że przyczyną katastrofy były drgania siódmego silnika umieszczonego w gondoli kadłuba samolotu.

W 1935 roku pomimo katastrofy biuro K. Kalinina otrzymało polecenie budowy dwóch prototypów samolotu, jednego w wersji pasażerskiej a drugiego bombowej. Jednak zmiany w kierownictwie lotnictwa związane z czystkami stalinowskimi, spowodowały zaniechanie ich budowy. Także sam konstruktor samolotu został aresztowany.

Bibliografia

edytuj
  • в. Савин. Самолет-гигант К-7. „Моделист-Конструктор”, s. 12-16, listopad 1989. Moskwa. ISSN 0131-2243.