Kanćuka – powłoki okrywające jaźń w śiwaizmie kaszmirskim i tantryzmie indyjskim. Wszystkie są produktem mai, wraz z którą tworzą ciało karanaśarira[1].

Tantryzm edytuj

Tradycyjna lista 36 tattw umieszcza sześć kańćuka jako najsubtelniejsze z grupy tattw nieczystych. Andrzej Wierciński objaśniając je jako ograniczenia i zaciskacze wymienia[2]:

  1. maja
  2. kāla – czas
  3. nijati – przestrzeń czynienia
  4. radźa – przywiązanie do rzeczy jednostkowych
  5. widja – wiedza ograniczająca
  6. kalā – cząstkowość

Śiwaizm kaszmirski edytuj

Swami Lakszman Ji, bardzo znany współczesny nauczyciel śiwaizmu kaszmirskiego, rozróżnia[3] sześć powłok ograniczających kańćuka (satkańćuka):

  1. nijati
  2. kāla
  3. raga
  4. widja
  5. kalā
  6. maja – ograniczona moc indywidualności

Siddhajoga edytuj

W nauczaniu Swamiego Muktanandy występuje pięć kańćuka[4]. Jako powłoki dla jaźni, stanowią równocześnie jej moce (śakti) o jednostkowej (czyli ograniczonej) sile:

  1. kalāśakti – ograniczona moc działania
  2. widjaśakti – ograniczona moc wiedzy
  3. ragaśakti – ograniczona moc przywiążania
  4. nijatiśakti – ograniczona moc praw naturalnych
  5. kālaśakti – ograniczona moc czasu

Przypisy edytuj

  1. Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład wydawniczy >>NOMOS<<, 1999, s. 113, 136. ISBN 83-85527-92-3.
  2. Dodatek II. Tattwiczne etapy kreacji. W: Andrzej Wierciński: Magia i religia. Szkice z antropologii religii. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>NOMOS<<, 2000, s. 277. ISBN 83-85527-19-2.
  3. Swami Lakshman Jee, Kashmir shaivism. The Secret Supreme, s.3 : I.Thirty Six Elements.
  4. Świetliste kręgi energii. W: Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład wydawniczy >>NOMOS<<, 1999, s. 108–109. ISBN 83-85527-92-3.