Kacze – zbocze na północ i zachód od Bystrzyka w Pieninach. Wznosi się po zachodniej stronie Drogi Pienińskiej i ciągnie się od ostatnich zabudowań Szczawnicy po skałę Wylizaną. Zbocze jest morfologicznie urozmaicone. Częściowo porasta je las i zarośla, ale znajdują się w nim także wybitna, wapienna Biała Skała, Grota Zyblikiewicza i kilka małych skałek, W zboczu Kaczego na wysokości 520 m n.p.m. zbudowano Schronisko PTTK „Orlica”, od Drogi Pienińskiej prowadzi do niego ścieżka[1].

Droga Pienińska i Kacze

Nazwa stara. Już formie Kacza Gora występowała w dokumentach z 1822 r[1].

Na Kaczem występuje rzadki w Karpatach gatunek krzewu – irga czarna[2]. W 2016 r. znaleziono tu miecherę kędzierzawą (Neckera crispa) – gatunek rzadkiego mchu podlegającego ochronie oraz krótkosza pospolitego (Brachythecium rutabulum), grzebieniowca piórkowatego (Ctenidium molluscum) i widłozęba kędzierzawego (Dicranum polysetum)[3].

Przypisy edytuj

  1. a b Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.
  2. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
  3. Grzegorz Vončina, Adam Stebel, Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89.