Kajetan Giżycki
Kajetan Stanisław Giżycki herbu Gozdawa (ok. 1720 – 1785) – konfederat barski, pułkownik, marszałek wołyński i dowódca załogi w Barze, chorąży żytomierski (1779), chorąży kijowski (1784).
| ||
 Gozdawa | ||
| Data urodzenia | ok. 1720 | |
| Data śmierci | 1785 | |
| Ojciec | Bartłomiej Giżycki | |
| Matka | Franciszka Romer | |
| Żona |
Katarzyna Rakowska | |
| Dzieci |
Bartłomiej | |
| Odznaczenia | ||
| ||
Syn Bartłomieja. Właściciel dóbr Krasnopole i innych (w woj. kijowskim).
23 kwietnia 1768 wraz z Kazimierzem Pułaskim przeprowadził obronę Starego Konstantynowa. W czerwcu dowodził obroną Baru[1]. Dostał się do rosyjskiej niewoli. Przeszedł na stronę wroga, przekupując oddziały powstańcze. Aresztowany przez konfederatów, uprowadzony został do Mołdawii.
Odznaczony Orderem św. Stanisława[2].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Baru
- ↑ Władysław Konopczyński „Giżycki Kajetan (ok. 1720-1785)” w Polski Słownik Biograficzny tom 8, 1959-1960 s. 23.