Kalenica (góra)
Kalenica, niem. Turnberg (964 m n.p.m.) – szczyt w środkowej części Gór Sowich; trzeci pod względem wysokości po Wielkiej (1015 m n.p.m.) i Małej Sowie (972 m n.p.m.).
 Kalenica. Widok od strony północnej z okolic Piławy z żółtego szlaku. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
964[1] m n.p.m. |
| Wybitność |
163 m |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°38′34″N 16°32′47″E/50,642778 16,546389
| |
Położenie i opis edytuj
Szczyt zbudowany jest z prekambryjskich gnejsów i migmatytów[1]. Pokryty jest rumowiskiem skalnym[1]. Ponadto w masywie Kalenicy występują skałki, z których największe noszą nazwę Dzikie Skały[1].
Na szczycie znajduje się stalowa wieża widokowa, dzięki której można podziwiać panoramę Bielawy, Jugowa i okolic[1]. Została wykonana w Bielawie w 1932 roku, a na szczycie Kalenicy zmontowana w 1933 roku[1]. Budowę wieży sfinansowało Eulengebirgsverein (Towarzystwo Sowiogórskie) i nazwało na cześć marszałka Hindenburga – Hindenburgturm[1]. 14 listopada 2022 zakończono renowację tej wieży, którą zrealizowano kosztem 330 tys. zł[2][3].
Na zboczach położony jest skarłowaciały las bukowy – rezerwat "Bukowa Kalenica".
W latach 60. XX wieku na szczycie Kalenicy, obok wieży widokowej, nad naziemnym punktem geodezyjnym stała wysoka trójsłupowa drewniana wieża triangulacyjna[1].
Kalenica po wybudowaniu na jej szczycie wieży nosiła przez pewien okres nazwę Turmberg (Góra wieża) – nazwę tą można spotkać na przedwojennych mapach i w opracowaniach[4]. Wcześniej Kalenica nosiła nazwę Kuhberg (Krowia Góra)[5].
Szlaki turystyczne edytuj
Przez szczyt przechodzą dwa szlaki turystyczne[6]:
czerwony - fragment Głównego szlaku Sudeckiego prowadzący partią grzbietową przez całe Góry Sowie,
droga Szklary-Samborowice – Jagielno – Przeworno – Biały Kościół – Nieszkowice – Żelowice – Ostra Góra – Niemcza – Gilów – Piława Dolna – Owiesno – Góra Parkowa – Bielawa – Zimna Polana – Kalenica – Bielawska Polana – Zdrojowisko – Nowa Ruda – Tłumaczów – Radków – Pasterka – Karłów – Skalne Grzyby – Batorów – Duszniki-Zdrój – Szczytna – Zamek Leśna – Polanica-Zdrój – Bystrzyca Kłodzka – Igliczna – Międzygórze – Przełęcz Puchacza.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 184, 185. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Wieża na Kalenicy otwarta - Nasze Sudety [online], naszesudety.pl [dostęp 2023-01-15].
- ↑ Gabriela Fedyk, Koniec modernizacji wieży widokowej na Kalenicy. Odwiedzający znów mogą w pełni podziwiać Góry Sowie [online], Dzierżoniów Nasze Miasto, 14 listopada 2022 [dostęp 2023-01-15] (pol.).
- ↑ Góry Sowie Przewodnik
- ↑ T. Śnieżek, Góry Sowie, Przewodnik, Wyd. Ofic. Wydaw. „Rewasz” Piastów 2012 r., ISBN 978-83-62460-22-9 str 99 – 100
- ↑ Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 3.08.2015
Bibliografia edytuj
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
- Sudety Środkowe. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-60044-44-9.
- T. Śnieżek, Góry Sowie, Przewodnik, Wyd. Ofic. Wydaw. „Rewasz” Piastów 2012 r., ISBN 83-62460-22-9.