Kambała (ros. Камбала) – rosyjski okręt podwodny typu Karp sprzed I wojny światowej, wchodzący w skład Floty Czarnomorskiej. Zatonął w kolizji w 1909 roku.

Kambała (Камбала)
Ilustracja
„Kambała” w Sewastopolu
Klasa

okręt podwodny

Typ

Karp

Historia
Stocznia

Germaniawerft, Kilonia

Wodowanie

1907

 MW Rosji
Nazwa

Kambała

Wejście do służby

1907

Zatonął

11 czerwca 1909

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

207 ton na powierzchni,
235 ton pod wodą

Długość

39,6 metra

Szerokość

2,7 metra

Zanurzenie

2,5 metra

Napęd
2 silniki na naftę 400 KM, 2 silniki elektryczne 200 KM
Prędkość

10 węzłów na powierzchni,
8,5 węzła pod wodą

Zasięg

1250 mil morskich na powierzchni,
50 Mm pod wodą

Uzbrojenie
1 wyrzutnia torpedowa 457 mm, 2 wyrzutnie torped Drzewieckiego
Załoga

28 ludzi

Historia edytuj

„Kambała” (pol. flądra) należała do okrętów podwodnych typu Karp, zbudowanych dla carskiej marynarki w niemieckiej stoczni Germaniawerft.

Służba edytuj

W 1908 roku „Kambała” wraz z okrętami bliźniaczymi została przewieziona nad Morze Czarne koleją i weszła do służby we Flocie Czarnomorskiej[1].

29 maja 1909 roku (11 czerwca nowego stylu) przed północą, „Kambała” płynąc w półzanurzonym położeniu znalazła się przed Sewastopolem na kursie zespołu okrętów rosyjskich powracających z ćwiczeń, w następstwie czego została w ciemności staranowana przez pancernik „Rostisław”, po czym natychmiast zatonęła[2]. Załoga była wewnątrz z wyjątkiem dowodzącego okrętem porucznika M. Akwiłonowa przebywającego na stanowisku w kiosku, który przekazywał komendy za pomocą rury głosowej[3][4]. Pancernik przystąpił od razu do akcji ratunkowej, lokalizując okręt podwodny na głębokości 57 m przy pomocy trału spuszczonego przez łodzie okrętowe[2]. Mimo dużej głębokości, oględzin wraku dokonał wysłany na ochotnika nurek z pancernika Konon Kuczma[2]. Nie udało się jednak uratować 20-osobowej załogi, która utonęła podczas katastrofy wraz z naczelnikiem oddziału kapitanem II rangi N. Biełkinem[2]. Jedynie porucznik Akwiłonow, który przebywał na stanowisku w kiosku, został uratowany przez łódź z krążownika „Pamiat’ Mierkurija”, idącego za pancernikami[2][3]. Podczas dalszej akcji ratunkowej, prowadzonej przez jednostki z Sewastopola, na skutek pracy na dużej głębokości zmarł jeszcze nurek Jefim Boczkalenko z okrętu szkolnego „Bieriezan’”[2]. Dowódca „Rostisława” kpt. II rangi A. Sapsaj został uwolniony od zarzutów spowodowania wypadku[2]. Porucznik Akwiłonow natomiast został skazany na 6 miesięcy twierdzy i nie otrzymał już dowództwa okrętu[3].

Dziobowa część „Kambały” została wydobyta 8(21) września 1909 roku, a rufowa pozostała na dnie[3]. Kiosk „Kambały” został ustawiony jako pomnik na zbiorowym grobie ofiar katastrofy w Sewastopolu[2].

Przypisy edytuj

  1. Gardiner (red.) 1985 ↓, s. 313.
  2. a b c d e f g h Mielnikow 2006 ↓, s. 25-26.
  3. a b c d Glock 2010 ↓, s. 68.
  4. Mielnikow 2006 ↓, s. 25-26 - z tym, że w publikacji tej jest on określony jako „miczman Akwiłow”.

Bibliografia edytuj

  • Rafaił M. Mielnikow: Eskadriennyj bronienosjec Rostisław (1893-1920). Sankt Petersburg: M.A. Leonow, 2006, seria: Korabli i Srażenija. ISBN 5-90223-634-7. (ros.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Michał Glock. Rostisław. Najmniejszy pancernik Floty Czarnomorskiej. „Morze, Statki i Okręty”. 10/2010. XV (106), s. 60-71, październik 2010. ISSN 1426-529X.