Kamień Montezumy I
Kamień Montezumy I – aztecki artefakt, przypuszczalnie kamień ofiarny (temalacatl), w formie cylindrycznego bazaltowego bloku o wysokości 68–76 cm i średnicy 224 cm[1]. Obecnie znajduje się w zbiorach Narodowego Muzeum Antropologicznego w Meksyku.
Zabytek został odkryty w 1988 roku na dziedzińcu pałacu arcybiskupiego na przedmieściach Meksyku[1]. Boczna część kamienia podzielona jest na trzy poziome pasy ozdobione reliefami. Najwyższy i najniższy z pasów zawierają odpowiednio po 59 i 57 niewielkich kwadratów, w których umieszczono różnego rodzaju symbole. Stanowiący centralną część pas środkowy zapełnia jedenaście wielkoformatowych scen, ilustrujących kolejne podboje władcy[1]. Kamień łączony jest zazwyczaj z Montezumą I, zdaniem części badaczy należy go jednak datować na czasy Axayacatla, bowiem jedna ze scen może przedstawiać zdobycie Tlatelolco w 1473 roku[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Carmen Aguilera: Coyolxauhqui: The Mexica Milky Way. Lancaster: Labyrinthos, 2001, s. 75. ISBN 978-0-911437-73-7.
- ↑ Justyna Olko: Meksyk przed konkwistą. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2010, s. 191. ISBN 978-83-06-03237-6.