Kamienica Cyrusowska w Krakowie

kamienica w Krakowie

Kamienica Cyrusowska – zabytkowa kamienica, zlokalizowana na rogu ulic: Floriańskiej i św. Tomasza na krakowskim Starym Mieście.

Kamienica Cyrusowska
Symbol zabytku nr rej. A-192 z dnia 25.06.1931
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Floriańska 12
ul. św. Tomasza 17–19

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Cyrusowska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica Cyrusowska”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Cyrusowska”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Cyrusowska”
Ziemia50°03′46,30″N 19°56′22,27″E/50,062861 19,939519

Historia edytuj

Kamienica została wzniesiona w pierwszej połowie XIV wieku jako ceglano-kamienna. Na przełomie XIV i XV wieku została rozbudowana i nadbudowana o pierwsze piętro. W połowie XVI wieku była własnością wójta J. Kiersteina, później wdowy po nim, a od 1584 do początku XVIII wieku kupieckiego rodziny Cyrusów. Na przełomie XVI i XVII wieku została przebudowana w stylu renesansowym, wzniesiono też oficynę tylną, połączoną z budynkiem frontowym gankiem na kamiennych wspornikach. W XVIII wieku kamienica należała do rodzin Guillaumów i Hillmanów. W pierwszej ćwierci XVIII wieku popadła w ruinę. Około 1740 została wyremontowana. W 1780 przeszła gruntowną przebudowę w stylu późnobarokowym, podczas której nadbudowano drugie piętro oraz zlikwidowano ganek, łącząc oficynę bezpośrednio z budynkiem frontowym. W 1850 kamienica została przebudowany w stylu klasycystycznym na zlecenie J. Knowlakowskiego. W latach 90. XIX wieku przebudowano wnętrza, nadając im obecny układ. W 1904 zaadaptowano lokal na parterze pod cukiernię Knowlakowskich. W latach 90. XX wieku dokonano adaptacji całego parteru budynku frontowego na cele handlowe, a piwnic i parteru oficyny na kawiarnię[1].

 
Zwieńczenie fasady

25 czerwca 1931 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[2]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[3].

Architektura edytuj

Kamienica składa się z budynku głównego i oficyny, tworzących razem rozciągnięty równoleżnikowo dwupiętrowy gmach o trzech elewacjach frontowych. Fasada, o klasycystycznym wystroju, skierowana jest na ulicę Floriańską. Ma ona cztery osie. W parterze znajduje się prosty, półkoliście zwieńczony portal. Okna pierwszego i drugiego piętra ozdobione są gzymsami. Budynek wieńczy attyka, w której centralnej części znajduje się godło z przedstawieniem oka opatrzności. Elewacja od strony ulicy św. Tomasza ma sześć osi, z czego cztery w części należącej do budynku głównego i dwie w części należącej do oficyny. Posiada ona prosty wystrój. Trzecia elewacja skierowana jest na charakterystyczne załamanie ulicy św. Tomasza, zwane obecnie Zaułkiem św. Tomasza. Ma ona trzy osie i charakteryzuje się prostym wystrojem. Okna pierwszego piętra ozdobione są gzymsami, natomiast drugiego pozbawione zdobień[1].

Przypisy edytuj