Kamienica przy ul. Przejście Garncarskie 12 we Wrocławiu

Kamienica przy ul. Garncarskiej 12 – zabytkowa kamienica na wrocławskim Rynku, w wewnętrznej części tretu[a] w Przejściu Garncarskim[3].

Kamienica przy ul. Garncarskiej 12
Symbol zabytku nr rej. A/2695/259 z 30.12.1970[1]
Ilustracja
Kamienica przy ul. Przejście Garncarskie 12
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Adres

Przejście Garncarskie 12

Styl architektoniczny

renesans

Kondygnacje

III

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Garncarskiej 12”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Garncarskiej 12”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Garncarskiej 12”
Ziemia51°06′36,75″N 17°01′49,41″E/51,110208 17,030392

Historia kamienicy edytuj

W miejscu, gdzie dziś wznoszą się kamienice przy Przejściu Garncarskim, od XV wieku znajdowały się Kramy Płócienników sprzedających tu swoje wyroby z surowego białego wzorzystego płótna lnianego. Najwcześniejsza wzmianka o uliczce płócienników pochodzi z 1423 roku, choć wzmianka o samych kramach zwanych podcieniami płócienników pochodzi z 1299[4] lub z 1346 roku[5]. Nazwa ta wiąże się z drewnianymi kramami w formie bud, nakrytych pulpitowym dachem wysuniętym w stronę przejścia[5]. Kramy stały po obu stronach przejścia i sięgały od południa do Kramów Bogatych, a od północy do Smartuza. W XV wieku Kramy Bogate zostały powiększone o tylne trakty, które w okresie renesansowym przekształciły się w dwutraktowe, jednopiętrowe szczytowe kamienice o dekorowanych fasadach i frontach. Z tego okresu i w tej formie zachowały się obecne kamienice nr od 6 do 12[5].

Kamienica nr 12 jest budynkiem trzykondygnacyjnym z jednokondygnacyjnym poddaszem i z dachem okapowym. Od strony północnej znajduje się trzyosiowy szczyt z małym dodatkowym okienkiem u góry. Elewacja pochodzi z drugiej połowy XVII wieku. Fasada południowa datowana jest na czwartą ćwierć XVI wieku, a jej okna na drugiej kondygnacji posiadają opaski kamienne w kwadraty i prostokąty. We wnętrzu budynku zachowały się wachlarzowe schody[6].

Podczas działań wojennych w 1945 roku kamienica nie uległa dużym zniszczeniu, a nad jej odbudową w 1960 roku[7] czuwała architekt Halina Dziurowa[6].

Przypisy edytuj

Uwagi edytuj

  1. Tret to inaczej rynek, na którym sprzedawano drobiazgi, targowisko. Inne znaczenie: to bruk, chodnik, droga, przejście[2]

Bibliografia edytuj