Kanczyl jawajski
Kanczyl jawajski[3], kanczyl malajski[4], kanczyl malajski mniejszy[5] (Tragulus javanicus) – gatunek ssaka z rodziny kanczylowatych (Tragulidae) zamieszkujący lasy tropikalne południowo-wschodniej Azji.
Tragulus javanicus[1] | |||
(Osbeck, 1765) | |||
Kanczyl jawajski z ZOO w Jerozolimie | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
kanczyl jawajski | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
brak danych
|
Morfologia edytuj
Niewielki, bezrogi ssak kopytny o długości ciała 50–53 cm, ogona 4–6 cm; masa ciała wynosi 1,7–2,1 kg (samice mniejsze od samców)[6]. Ssak o brązowo-pomarańczowym umaszczeniu z białym brzuchem. Głowa jest trójkątna, z pyska wystają kły. Bardzo cienkie nogi mają średnicę odpowiadającą średnicy ołówka. Wzór zębowy: I 0/3; C 1/1; P 3/3; M 3/3 (x2) = 34[6].
Tryb życia edytuj
Kanczyle jawajskie żyją w niewielkich grupach rodzinnych i prowadzą nocny tryb życia. Są terytorialne, samce oznaczają swoje tereny zapachem. Na wolności żywią się głównie roślinami, w niewoli chętnie jedzą również owady.
Rozmnażanie edytuj
Samice kanczyla malajskiego są płodne przez cały rok. Ciąża trwa 4,5 miesiąca, po których na świat przychodzi jedno młode. Młode jest karmione mlekiem przez 10-13 tygodni, dojrzałość płciową osiąga w ciągu 5-6 miesięcy. Zwierzęta te dożywają 12 lat.
Przypisy edytuj
- ↑ Tragulus javanicus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J.W. Duckworth , R. Timmins , G. Semiadi , Tragulus javanicus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2016-1 [dostęp 2016-09-07] (ang.).
- ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński, W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 191. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol.).
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ H. Komosińska, E. Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
- ↑ a b E. Meijaard: Family Tragulidae (Chevrotains). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. 2011, s. 331. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Animal Diversity Web (Dostęp 26 grudnia 2009)