Wikipedia

Kanstancin Kalcou

białoruski hokeista

Kanstancin Jauhienawicz Kalcou (błr. Канстанцін Яўгенавіч Кальцоў, ros. Константин Евгеньевич Кольцов - Konstantin Jewgienjewicz Kolcow; ur. 17 kwietnia 1981 w Mińsku) – białoruski hokeista, reprezentant Białorusi, dwukrotny olimpijczyk. Trener hokejowy.

Kanstancin Kalacu
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1981
Mińsk

Obywatelstwo

Białoruś

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik (skrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Draft

NHL 1999, numer: 18 (1 runda)
Pittsburgh Penguins

Draft

CHL 2000, numer: 62 (2 runda)
Oshawa Generals

Kariera zawodnicza Edytuj

wielopoziomowa lista

Wychowanek Junosti Mińsk. W trakcie sezonu 1998/1999 przeniósł się do rosyjskiego Siewierstali Czerepowiec. Dzięki swojej szybkości i grze kijem zaczęto nazywać go "Russian Rocket II" (Rosyjska Rakieta II), ponieważ stylem gry przypominał Pawła Bure. Do NHL był draftowany w 1999 w 1 rundzie z 18 numerem przez Pittsburgh Penguins. W sezonie 2002/2003 zaliczył 2 występy w barwach Pingwinów, a resztę sezonu spędził w farmerskim klubie Wilkes-Barre/Scranton Penguins. W następnym sezonie grał regularnie w NHL, rozgrywając 82 spotkania w których strzelił 9 bramek i zaliczył 20 asyst. Podczas lokautu występował w Dynamie Mińsk i w Spartaku Moskwa. W następnym sezonie Kalcou grał w Wilkes-Barre i w Pittsburghu do stycznia, resztę meczów rozgrywając w NHL. Rozgrywki te zakończył z dorobkiem 3 goli i 6 asyst. Po sezonie Pingwiny postanowiły nie przedłużać kontraktu z Kalcouem i 26 czerwca 2006 Konstantin został wolnym agentem. W sierpniu postanowił wrócić do Rosji i podpisał kontrakt z Saławatem Jułajew Ufa. W sezonie 2007/2008 Saławat z Kalcouem w składzie pokonał w finale rozgrywek Łokomotiw Jarosław i zdobył pierwsze w historii mistrzostwo Rosji. Sukces ten powtórzył z baszkirską drużyną w edycji KHL (2010/2011). Po zakończeniu sezonu 2011/2012 klub rozwiązał z nim kontrakt[1]. W czerwcu podpisał roczny kontrakt z Atłantem Mytiszczi[2]. Jest kapitanem drużyny. W trakcie sezonu pobił rekord w liczbie meczów rozegranych w fazie play-off ligi rosyjskiej rozgrywając 182 spotkania (poprzednie osiągnięcie należało do Siergieja Żukowa[3]). W połowie 2013 przedłużył kontrakt z Atłantem o dwa lata[4]. Od grudnia 2014 zawodnik Ak Barsu Kazań[5]. Od maja do sierpnia 2015 zawodnik HK Soczi[6][7]. Od października 2015 ponownie zawodnik Dynama Mińsk[8]. Od 2013 do 2016 był kapitanem drużyny. Odszedł z Dynama Mińsk po sezonie KHL (2015/2016)[9]. W listopadzie 2016 ogłosił zakończenie kariery[10].

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1999, 2001, 2002, 2005, 2007, 2008, 2009, 2012, 2013, 2014 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2002 i 2010.

W trakcie kariery zyskał pseudonimy The Russian Rocket II (Rosyjska Rakieta II)[11], The Speedy Express (Szybki Ekspres).

Kariera trenerska Edytuj

Po zakończeniu kariery zawodniczej pozostał w klubie z Homla i został członkiem sztabu szkoleniowego[12]. Od lipca 2017 był asystentem trenera w Dynamie Mińsk[13]. Funkcję pełnił do listopada 2018. W tym samym miesiącu został głównym trenerem HK Brześć[14]. W połowie 2019 odszedł ze stanowiska trenera Brześcia[15]. W czerwcu 2020 został mianowany głównym trenerem zespołu Dynama Mołodeczno[16]. Na początku października 2020 wobec izolowania szkoleniowca Craiga Woodcrofta w trakcie pandemii COVID-19, został p.o. głównego trenera Dynama Mińsk[17]. W czerwcu 2021 wszedł do sztabu trenerskiego Spartaka Moskwa[18]. Od lipca 2022 trener w sztabie Saławatu Jułajew Ufa[19].

Sukcesy Edytuj

Reprezentacyjne
  • Awans do elity mistrzostw świata: 2002
Klubowe
Indywidualne
Wyróżnienie
  • Zasłużony Mistrz Sportu Republiki Białorusi: 2002[22]
Rekord
  • Liczba meczów w fazie play-off ligi rosyjskiej: 183 mecze

Przypisy Edytuj

  1. ↑ Изменения в составе - Новости - Официальный сайт хоккейного клуба "Салават Юлаев" Уфа. [dostęp 2012-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-30)].
  2. ↑ Koľcov prestúpil z Ufy do Atlantu Mytišči | HOKEJ.sk, www.hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  3. ↑ Kaľužnyj rekordérom play-off ruských súťaží v počte zápasov | HOKEJ.sk, www.hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  4. ↑ Кто куда: таблица переходов КХЛ по состоянию на 16 августа : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), www.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  5. ↑ Константин Кольцов завершил выступления в «Атланте» — Новости ХК «Атлант» — Хоккейный Клуб «Атлант» (Московская область), atlant-mo.ru [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-20] (ros.).
  6. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2015-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-29)].
  7. ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2015-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  8. ↑ http://web.archive.org/web/20151006174905/http://hcdinamo.by/koltsov-v-hk-dinamo-minsk/
  9. ↑ Новости КХЛ: КХЛ: Три белорусских ветерана находятся без контрактов, belarushockey.com [dostęp 2017-11-24].
  10. ↑ Константин Кольцов завершил карьеру - Хоккей - Tribuna.com, by.tribuna.com [dostęp 2017-11-24] (ros.).
  11. ↑ Oznaczenie "II" stanowi nawiązanie do Pawła Bure, który zyskał wcześniej przydomek The Russian Rocket.
  12. ↑ Интервью тренера Сергея Стася "Прессболу", hcgomel.by [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-11] (ros.).
  13. ↑ Сергей Стась и Константин Кольцов будут помогать Дуайеру в минском «Динамо» - Чемпионат, www.championat.com [dostęp 2017-11-24].
  14. ↑ Константин Кольцов - главный тренер ХК "Брест", brestcity.com [dostęp 2019-05-19] (ros.).
  15. ↑ В «Бресте» сменился главный тренер, hockey.by [dostęp 2020-10-13] (ros.).
  16. ↑ Константин Кольцов назначен на пост главного тренера «Динамо-Молодечно» - Мир хоккея, www.hockey-world.net [dostęp 2020-10-13] (ros.).
  17. ↑ Константин Кольцов - и.о. главного тренера минского "Динамо", www.tvr.by [dostęp 2020-10-13].
  18. ↑ Константин Кольцов вошел в тренерский штаб «Спартака», by/news/sobytie/news142957.html [dostęp 2021-09-07] (ros.).
  19. ↑ https://hcsalavat.ru/en/news/konstantin-koltsov-voshyel-v-trenerskiy-shtab-khk-salavat-yulaev/
  20. ↑ Championnat du monde 1999 des moins de 18 ans, www.passionhockey.com [dostęp 2018-02-11].
  21. ↑ http://stats.iihf.com/Hydra/352/IHM352000_85J_1_0.pdf
  22. ↑ Аб узнагароджанні групы спартсменаў і трэнераў дзяржаўнымі ўзнагародамі, systemaby.com [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-28].

Bibliografia Edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kanstancin_Kalcou&oldid=71260362”