Kapitularz (architektura)
Kapitularz – jedno z pomieszczeń klasztornych, służące zakonnikom do zebrań, także sala zebrań kapituły kanoników.
Najczęściej usytuowany był w pobliżu prezbiterium lub przy krużganku w skrzydle wschodnim zabudowań klasztornych. Kapitularz obiegały wokół przyścienne drewniane ławy. Swym urozmaiconym układem przestrzennym i bogatym wystrojem architektonicznym wyróżniały się szczególnie w okresie gotyku.
Kwestią kontrowersyjną wśród naukowców jest istnienie kapitularzy na zamkach zakonu krzyżackiego, których funkcję pełniły zdaniem niektórych badaczy refektarze[1]. Niedawne badania, które objęły średniowieczne zasoby źródłowe, pozwoliły na stwierdzenie, że takie pomieszczenie w przestrzeni zamków krzyżackich w ogóle nie funkcjonowało[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Sławomir Jóźwiak, Janusz Trupinda, Krzyżackie zamki komturskie w Prusach. Topografia i układ przestrzenny na podstawie średniowiecznych źródeł pisanych, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2012, s. 48, 263, 313, ISBN 978-83-231-2896-0, OCLC 812677814.
- ↑ Janusz Trupinda, ZAMEK W KWIDZYNIE W CZASACH BŁ. DOROTY Z MĄTOWÓW NA PODSTAWIE ŚREDNIOWIECZNYCH ŹRÓDEŁ PISANYCH Janusz Trupinda, „Studia z dziejów diecezji pomezańskiej w 775. rocznicę jej utworzenia” [dostęp 2020-10-21] (ang.).
Bibliografia edytuj
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 67. ISBN 83-85001-89-1.