Karabin maszynowy MG 131
MG 131 – lotniczy wielkokalibrowy karabin maszynowy o kalibrze 13 mm opracowany w 1938 roku w zakładach Rheinmetall-Borsig i produkowany w latach 1940–1945 dla potrzeb Luftwaffe. Głównie używano go do wyposażenia samolotów myśliwskich, ale także były montowane w wieżyczkach ciężkich samolotów oraz w wieżach zdalnie sterowanych, często w formie karabinów podwójnie sprzężonych[1]. Używany był między innymi w samolotach Bf 109, Me 410, Fw 190, Ju 88, Ju 290[1], He 177 i innych.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Rheinmetall-Borsig i Zbrojovka Vsetín |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Prototypy |
1938 |
| Produkcja |
1940–1945 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
13 mm |
| Nabój |
13 X 64 mm |
| Taśma nabojowa |
taśma metalowa |
| Wymiary | |
| Długość |
1170 mm |
| Długość lufy |
550 mm |
| Masa | |
| karabinu właściwego |
16,6 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
ok. 750 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
ok. 900 strz./min |
MG 131 był zasilany z taśmy nabojowej ciągłej albo rozsypnej. Waga pocisku w zależności od rodzaju (przeciwpancerny, zapalający, smugowy) wahała się w granicach 34 – 38,5 g, masa naboju wynosiła około 74 g, a prędkość początkowa w zależności od rodzaju amunicji – od 710 m/s do 770 m/s[2].
Galeria edytuj
-
Rheinmetall Borsig MG 131 (13 mm) -
MG 131 w Me 410 -
Rheinmetall-Borsig MG 131 (13 mm) -
Rheinmetall Borsig MG 131
Przypisy edytuj
- ↑ a b Ju 290. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2021-05-07].
- ↑ Handbuch der Flugzeug Bordwaffenmunition 1936–1945 S. 78. www.lexpev.nl. s. 73–78. [dostęp 2021-05-07].