AKS-74U (ros. АКС-74У) – subkarabinek opracowany w ZSRR pod koniec lat 70 XX w., skrócona wersja karabinka automatycznego AK-74. AKS-74U został skonstruowany jako broń dla załóg czołgów, artylerzystów, pilotów śmigłowców oraz żołnierzy Specnazu. Docelowo jest bronią przeznaczoną do samoobrony i walki na krótkich dystansach (np. w pomieszczeniach).

AKS-74U
Ilustracja
Państwo

 ZSRR
 Rosja

Rodzaj

subkarabinek

Historia
Produkcja

1979–1993

Dane techniczne
Kaliber

5,45 mm

Nabój

5,45 x 39 mm

Magazynek

łukowy 30 nab.

Wymiary
Długość

735/490 mm

Długość lufy

206,5 mm[1]

Masa
broni

2,71 kg (bez amunicji)

Inne
Szybkostrzelność teoretyczna

650-735 strz/min

Szybkostrzelność praktyczna

200 strz/min

Porównanie AK-74 z AKS-74U

Budowa AKS-74U jest zbliżona do AK-74. Modyfikacje wynikają ze skrócenia lufy, co wiązało się z koniecznością skrócenia tłoczyska i zastosowania specjalnego urządzenia wylotowego zapewniającego działanie broni pomimo skrócenia lufy, a także pełniącego rolę tłumika płomieni. Ponieważ donośność skuteczna AKS-74U jest znacznie mniejsza niż AK-74, uproszczono także przyrządy celownicze, zastępując celownik krzywkowy przerzutowym. W celu wydłużenia linii celowniczej celownik przeniesiono na pokrywę komory zamkowej.

Wersje edytuj

  • AKS-74U – wersja podstawowa.
  • AKS-74UN – wersja wyposażona w boczną szynę do montażu celowników.
  • AKS-74UB – wersja przystosowana do montażu tłumików dźwięku PBS-4 lub PBS-5. Często używana w połączeniu z wyciszonym granatnikiem GSN-19[potrzebny przypis].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. White i inni, Jane's guns recognition guide, wyd. 5th ed, London: Collins, 2008, ISBN 978-0-00-726645-6, OCLC 192027015 [dostęp 2018-10-24].