Wikipedia

Kardynałowie mianowani w latach 1049–1073

Lista kardynałów mianowanych w okresie od wstąpienia na tron papieski Leona IX (12 lutego 1049) do wyboru papieża Grzegorza VII (22 kwietnia 1073).

Baza źródłowa z tego okresu jest wciąż dość uboga, stąd z pewnością lista nie obejmuje wszystkich żyjących wówczas kardynałów. Prawdopodobnie jest jednak kompletna w odniesieniu do kardynałów-biskupów. W nawiasach podane są okresy, w jakich poszczególni kardynałowie są udokumentowani źródłowo:

  1. Hugo Candidus OSB[1] – kardynał prezbiter S. Clemente (1049 – 10 maja 1085[2]), kardynał biskup Palestriny (8 lipca 1089 – 18 października 1099)
  2. Johannes[3] – kardynał biskup Velletri (2 maja 1050)
  3. Johannes[4] – kardynał biskup Ostii (2 maja 1050)
  4. Humbertus OSB[5] – kardynał biskup Silva Candida (maj 1050 – zm. 5 maja 1061)
  5. Airardus OSB, opat S. Paolo fuori le mura[6] – kardynał prezbiter S. Pauli[7] (1050), następnie biskup Nantes (1 listopada 1050 – zm. 1064[8])
  6. Fridericus OSB, archidiakon Liège[9] – kardynał diakon (9 marca 1051 – 14 czerwca 1057), kardynał prezbiter S. Crisogono (14 czerwca 1057 – 2 sierpnia 1057), papież Stefan IX (2 sierpnia 1057 – 29 marca 1059)
  7. Bonifatius OSB[10] – kardynał biskup Albano (1054 – zm. 1072)
  8. Aribo[11] – kardynał diakon (9 stycznia 1057 – 23 lipca 1057)
  9. Benedictus[12] – kardynał biskup Velletri (13 maja 1057 – 18 października 1057)
  10. Rolandus, prepozyt Florencji[13] – kardynał biskup Porto (zm. 10 lipca 1057?)
  11. Petrus[14] – kardynał biskup Tusculum (sierpień 1057 – 12 grudnia 1062)
  12. Johannes[15] – kardynał biskup Porto (18 października 1057 – 8 lipca 1089)[16]
  13. Stephanus OSB[17] – kardynał prezbiter S. Crisogono (listopad 1057 – zm. 11 lutego 1069)
  14. Petrus Damiani OCam, przeor Fonte Avellana[18] – kardynał biskup Ostii (listopad 1057 – zm. 22 lutego 1072)
  15. Johannes Mincius[19] – kardynał biskup Velletri (5 kwietnia 1058 – kwiecień 1060), antypapież Benedykt X (5 kwietnia 1058 – kwiecień 1060), zm. 1073/85
  16. Rainerius OSB, rektor i dyspensator Ss. Cosma e Damiano in Mica aurea[20] – kardynał biskup Palestriny (12 października 1058)[21], zm. po 22 listopada 1061
  17. Desiderius OSB[22] – kardynał prezbiter S. Cecilia (6 marca 1059 – 24 maja 1086), papież Wiktor III (24 maja 1086 – 16 września 1087)
  18. Johannes[23] – kardynał prezbiter S. Marco (13 kwietnia 1059)
  19. Leo[24] – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso (13 kwietnia 1059 – 4 listopada 1084)[16]
  20. Vivus[25] – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (13 kwietnia 1059 – maj 1059)
  21. Amantius[26] – kardynał diakon (13 kwietnia 1059 – maj 1059)
  22. Crescentius[27] – kardynał diakon (13 kwietnia 1059 – maj 1059)
  23. Hilebrandus OSB, subdiakon S.R.E.[28] – kardynał diakon i archidiakon Świętego Kościoła Rzymskiego (14 października 1059 – 22 kwietnia 1073), papież Grzegorz VII (22 kwietnia 1073 – 25 sierpnia 1085)
  24. Oderisius de Marsi OSB[29] – kardynał diakon (1059 – 14 marca 1088), kardynał prezbiter [S. Cecilia?] (1088 – zm. 2 grudnia 1105)
  25. Bruno[30] – kardynał biskup Palestriny (8 stycznia 1060 – 16 kwietnia 1060)
  26. Gaudentius[31] – kardynał prezbiter S. Anastasia (28 kwietnia 1060 – 30 stycznia 1064)
  27. Bernhardus OSB[32] – kardynał biskup Palestriny (3 maja 1061 – zm. 5 grudnia 1065)
  28. Majnard OSB[33] – kardynał biskup Silva Candida (maj 1061 – luty 1073)
  29. Hubaldus[34] – kardynał biskup Sabiny (październik 1063 – 5 kwietnia 1094)
  30. Johannes[35] – kardynał biskup Tusculum (6 maja 1065 – 1 października 1071)
  31. Johannes Minutus[36] – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (1066 – 1070), kardynał biskup Tusculum (12 sierpnia 1073 – 5 kwietnia 1094)
  32. Leopertus[37] – kardynał biskup Palestriny (1066 – 1069)
  33. Theodinus[38] – kardynał diakon (ca.1067), archidiakon Świętego Kościoła Rzymskiego (kwiecień 1076 – zm. 18 sierpnia 1089/99)[16]
  34. Adelmarius OSB, opat S. Lorenzo fuori le mura[39] – kardynał prezbiter (ca. 1067)
  35. Bernardus[40] – kardynał prezbiter Ss. XII Apostoli (1069)
  36. Johannes[41] – kardynał prezbiter S. Sisto (1069)
  37. Leo[42] – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Lucina (1069)
  38. Johannes[43] – kardynał prezbiter S. Ciriaco (1069)
  39. Petrus OSB, subdiakon S.R.E.[44] – kardynał diakon (13 kwietnia 1069 – 6 maja 1069), kardynał prezbiter S. Crisogono (13 stycznia 1070 – 9 sierpnia 1092)[16]
  40. Petrus Igneus OSBVall, opat Fucecchio[45] – kardynał biskup Albano (21 października 1072 – zm. 6 listopada 1089)
  41. Bernardus, subdiakon S.R.E. – kardynał diakon (1072 – 1 grudnia 1081)
  42. Gregorius – kardynał diakon (1072 – 7 kwietnia 1098)
  43. Gerardus OSBCluny, przeor Cluny[46] – kardynał biskup Ostii (3 marca 1073 – zm. 6 grudnia 1077)
  44. Hubertus OSB[47] – kardynał biskup Palestriny (12 sierpnia 1073 – 4 maja 1082)
  45. Beno[48] – kardynał prezbiter Ss. Martino e Silvestro[49] (4 maja 1082 – 7 sierpnia 1098)[16]
  46. Johannes[50] – kardynał prezbiter[49] (luty 1084)[16]

Przypisy edytuj

  1. ↑ Hüls, s. 111 nr 7, s. 158-160 nr 1; Klewitz, s. 65-66, 71, 117 nr 14a; Ganzer, s. 38-39 nr 10.
  2. ↑ ekskomunikowany 3 marca 1078, od 25 czerwca 1080 w obediencji antypapieża Klemensa III
  3. ↑ Hüls, s. 144 nr 2.
  4. ↑ Hüls, s. 99 nr 2.
  5. ↑ Hüls, s. 131-134 nr 2; Klewitz, s. 118 nr 20.
  6. ↑ Hüls, s. 212-213 nr 3.
  7. ↑ Kościół tytularny tego kardynała nie jest znany, wiadomo tylko, że był to jeden z siedmiu kościołów tytularnych przyporządkowanych do Bazyliki Świętego Pawła za Murami (stąd tytulatura cardinalis S. Pauli)
  8. ↑ W 1054 roku został wygnany ze swojej diecezji
  9. ↑ Hüls, s. 168-169 nr 2, s. 248 nr 12; Klewitz, s. 64; Ganzer, s. 15-16 nr 1
  10. ↑ Hüls, s. 89-90 nr 2; Klewitz, s. 116 nr 8.
  11. ↑ Hüls, s. 244-245 nr 3.
  12. ↑ Hüls, s. 144 nr 3
  13. ↑ Hüls, s. 118 nr 2.
  14. ↑ Hüls, s. 138-139 nr 2; Klewitz, s. 117 nr 16.
  15. ↑ Hüls, s. 118-120 nr 3; Klewitz s. 115 nr 5.
  16. ↑ a b c d e f Od lutego 1084 w obediencji antypapieża Klemensa III
  17. ↑ Hüls, s. 169-170 nr 3; Klewitz, s. 64.
  18. ↑ Hüls, s.99-100 nr 3; Klewitz, s. 115 nr 1.
  19. ↑ Hüls, s. 144 nr 4
  20. ↑ Hüls, s. 160-161 nr 2; Klewitz, s. 117 nr 11a.
  21. ↑ kardynał obediencji antypapieża Benedykta X
  22. ↑ Hüls, s. 154-157 nr 1; Ganzer, s. 17-23 nr 2; Klewitz, s. 64.
  23. ↑ Hüls, s. 185 nr 1; Klewitz, s. 66.
  24. ↑ Hüls, s. 178-179 nr 2; Klewitz, s. 66, 73.
  25. ↑ Hüls, s. 187 nr 1; Klewitz, s. 66.
  26. ↑ Hüls, s. 244 nr 1.
  27. ↑ Hüls, s. 246 nr 8.
  28. ↑ Hüls, s. 250 nr 18.
  29. ↑ Hüls, s. 215-216 nr 16, s. 251-252 nr 23; Ganzer, s. 43-45 nr 13; Klewitz, s. 76, 88, 123 nr 7.
  30. ↑ Hüls, s. 109 nr 3; Klewitz, s. 117 nr 11b
  31. ↑ Hüls, s. 45 nr 2; Klewitz, s. 66.
  32. ↑ Hüls, s. 109-110 nr 4; Klewitz, s. 117 nr 2.
  33. ↑ Hüls, s. 134-136 nr 3; Klewitz, s. 118 nr 21; Ganzer, s. 23-26 nr 3; DBI.
  34. ↑ Hüls, s. 125-126 nr 2; Klewitz, s. 118 nr 23.
  35. ↑ Hüls, s. 139 nr 3; Klewitz, s. 118 nr 17.
  36. ↑ Hüls, s.139-140 nr 4, s. 187-188 nr 2; Klewitz, s. 66, 118 nr 18.
  37. ↑ Hüls, s. 110 nr 5; Klewitz, s. 117 nr 13.
  38. ↑ Hüls, s. 254 nr 30.
  39. ↑ Hüls, s. 211-212 nr 1.
  40. ↑ Hüls, s. 150 nr 1; Klewitz, s. 66.
  41. ↑ Hüls, s. 205 nr 1; Klewitz, s. 66.
  42. ↑ Hüls, s. 181 nr 1; Klewitz, s. 66.
  43. ↑ Hüls, s. 157 nr 1
  44. ↑ Hüls, s. 170-172 nr 4, s. 253 nr 26; Klewitz, s. 66, 72.
  45. ↑ Hüls, s. 90-91 nr 3; Klewitz s. 116 nr 9.
  46. ↑ Hüls, s. 100-101 nr 4; Klewitz, s. 115 nr 2.
  47. ↑ Hüls, s. 110 nr 6; Klewitz, s. 117 nr 14. Hubert z Palestriny jest udokumentowany po raz pierwszy krótko o elekcji Grzegorza VII, zatem niemal na pewno wyświęcił go jeszcze Aleksander II.
  48. ↑ Hüls, s. 191 nr 2; Klewitz, s. 66, 73.
  49. ↑ a b Kardynałowie Beno i Johannes są po raz pierwszy udokumentowani dopiero za Grzegorza VII, jednak na liście kardynałów, którzy w lutym 1084 przeszli do obediencji "wibertyńskiej", są wymienieni jako mianowani jeszcze przed nastaniem jego pontyfikatu (Gesta Romanae Aecclesiae contra Hildebrandum, Monumenta Germaniae Historica. Scriptores. Libelli de lite imperatorum e pontificium 2, s. 369).
  50. ↑ Hüls, s. 214 nr 9.

Bibliografia edytuj

  • Rudolf Hüls, Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049–1130, Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom, Max Niemeyer Verlag Tybinga 1977
  • Hans-Walter Klewitz, Reformpapsttum und Kardinalkolleg, Hermann Gentner Verlag, Darmstadt 1957
  • Klaus Ganzer, Die Entwicklung des auswärtigen Kardinalats im hohen Mittelalter, Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom, Max Niemeyer Verlag Tybinga 1963
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kardynałowie_mianowani_w_latach_1049–1073&oldid=51848315”