Karel Pinxten

belgijski i flamandzki polityk oraz ekonomista

Karel A.H.A.M. Pinxten (ur. 19 lipca 1952 w Overpelt) – belgijski i flamandzki polityk oraz ekonomista, były minister na szczeblu federalnym i parlamentarzysta, audytor w Europejskim Trybunale Obrachunkowym.

Karel Pinxten
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1952
Overpelt

Minister obrony Belgii
Okres

od 1995
do 1999

Przynależność polityczna

CVP

Poprzednik

Leo Delcroix

Następca

Melchior Wathelet

Minister rolnictwa Belgii
Okres

od 1994
do 1995

Przynależność polityczna

CVP

Poprzednik

André Bourgeois

Następca

Herman Van Rompuy

Życiorys edytuj

Studiował ekonomię na Katholieke Universiteit Leuven. Magisterium uzyskał na University of Cambridge, nadto na Uniwersytecie w Antwerpii uzyskał stopień kandydata nauk prawnych. W latach 1977–1978 pracował jako asystent w centrum studiów ekonomicznych na KUL, od 1980 do 1994 był audytorem w belgijskim trybunale obrachunkowym. W 1983 został burmistrzem Oberpelt, funkcję tę pełnił do 2006.

W latach 80. był doradcą wicepremiera i ministra finansów. W okresie 1989–1991 zasiadał w Parlamencie Europejskim[1]. Od 1991 do 1994 sprawował mandat posła do Izby Reprezentantów. W 1994 premier Jean-Luc Dehaene powierzył mu stanowisko ministra obrony, a rok później ministra rolnictwa oraz małej i średniej przedsiębiorczości, które zajmował do 1999. Przez następne sześć lat Karel Pinxten ponownie wykonywał obowiązki deputowanego niższej izby krajowego parlamentu.

Przez wiele lat działał w partii flamandzkich chrześcijańskich demokratów. W 2001 opuścił to ugrupowanie wraz z Johanem Van Hecke, współtworząc małą partię chadecką, która wkrótce przyłączyła się do Flamandzkich Liberałów i Demokratów.

W 2006 został belgijskim audytorem w Europejskim Trybunale Obrachunkowym. Zasiadał w tym gremium do 2018. W 2021 trybunał ten uznał, że Karel Pinxten podczas swojej kadencji sprzeniewierzył fundusze tej instytucji, pozbawiając go w ramach sankcji 2/3 przysługującej mu emerytury[2].

Przypisy edytuj

  1. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2021-12-07].
  2. EU court: former EU auditor abused funds. euobserver.com, 1 października 2021. [dostęp 2021-12-07]. (ang.).

Bibliografia edytuj