Karina Pankievich
Karina Pankievich – urugwajska aktywistka na rzecz praw osób transpłciowych[1][2][3], przewodnicząca Asociación Trans del Uruguay (ATRU)[4][5].
.jpg) Karina Pankievich (2019) | |
| Zawód, zajęcie |
aktywistka |
|---|---|
| Narodowość | |
Życiorys edytuj
Karina urodziła się jako mężczyzna. Przeprowadziła się do Montevideo w wieku 13 lat. Od skończenia 15 roku życia pracowała jako pracownica seksualna podczas dyktatury w Urugwaju. Przemoc i ucisk, przed którym stanęła, doprowadziły ją do opuszczenia Urugwaju. Zamieszkiwała Brazylię i Argentynę. Wróciła do Urugwaju w 1985 roku i odkryła, że wiele osób ze społeczności LGBT chce walczyć o swoje prawa człowieka, ale bała się to zrobić. Dlatego jeszcze w tym samym roku Karina i inni działacze założyli ATRU. ATRU koncentruje się na szkoleniu, wspieraniu i mobilizowaniu aktywistów do promowania i obrony swoich praw[6].
ATRU jest siecią grup walczących o prawa osób transpłciowych w całym kraju i dociera do innych krajów Ameryki Południowej. Jednym z największych sukcesów grupy był Marsz Różnorodności, który obchodzi społeczność LGBT w Urugwaju. W 2019 r. w Marszu Różnorodności wzięło udział ponad 130 000 osób. Brała udział w projekcie dokumentalnym pt. „Trans kobiety bez transfobii przeciwko HIV – AIDS” dla Trans National Base Organisation (OTBN). Dokument dotyczył przypadków łamania praw człowieka kobiet trans w 2017 r.[7][8][9] w Urugwaju. W 2018 r. społeczność transpłciowa w Urugwaju uzyskała prawo gwarantujące przestrzeganie ich podstawowych praw. W 2019 r. konserwatywny parlament Urugwaju chciał odwołać referendum[10].
Przypisy edytuj
- ↑ Elvira Lutz, Cristina Grela y Karina Pankievich fueron declaradas Ciudadanas Ilustres por la Intendencia de Montevideo. feminismos.ladiaria.com.uy, 2019-12-11. [dostęp 2020-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-23)]. (hiszp.).
- ↑ Los 90 en clave trans. lento.ladiaria.com.uy, 2019-01-04. [dostęp 2020-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-23)]. (hiszp.).
- ↑ Ley Trans vuelve al tapete entre denuncias penales, firmas y festejos. ecos.la, 2019-05-08. [dostęp 2020-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-23)]. (hiszp.).
- ↑ Mariangel Solomita: Creando un nuevo futuro trans. elpais.com.uy, 2018-04-15. [dostęp 2020-03-23]. (hiszp.).
- ↑ Daniel Isgleas: Ley „trans” se votó bajo acusaciones de „presión”. elpais.com.uy, 2018-10-17. [dostęp 2020-03-23]. (hiszp.).
- ↑ Trans rights are “not subject to referendum.”. ohchr.org. [dostęp 2020-03-23]. (ang.).
- ↑ Ser trans en los ’90: postales e historias desde Uruguay. agenciapresentes.org, 2020-02-27. [dostęp 2020-03-23]. (hiszp.).
- ↑ Etiqueta: Karina Pankievich. argentina.indymedia.org, 2018-10-17. [dostęp 2020-03-23]. (hiszp.).
- ↑ Reconocimiento a mujeres que luchan en nombre de todas. montevideo.gub.uy. [dostęp 2020-03-23]. (hiszp.).
- ↑ Nuestras historias: “Los derechos de las personas trans no se plebiscitan”. acnudh.org, 2019-12-24. [dostęp 2020-03-23]. (hiszp.).