Karl Marthinsen
Karl Alfred Nicolai Marthinsen (ur. 25 października 1896 w Karlsøy, zm. 8 lutego 1945 w Oslo) – norweski kolaborant, wojskowy i policjant, dowódca Statspolitiet i Sikkerhetspolitiet podczas II wojny światowej.
| |
 generał policji
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Formacja | |
| Stanowiska |
komendant Statspolitiet |
| Główne wojny i bitwy | |
Życiorys edytuj
W młodości pracował jako marynarz, później wstąpił do wojska, gdzie ostatecznie awansował do stopnia kapitana[1]. Od 1933 roku był członkiem Nasjonal Samling[1]. Podczas wojny zimowej zajmował się inwigilacją norweskich środowisk komunistycznych, podczas tej pracy poznał Jonasa Lie[1]. Po kampanii norweskiej i rozwiązaniu Norweskich Sił Zbrojnych wstąpił do policji[1].
Wiosną 1941 roku został mianowany szefem Statspolitiet w stopniu pułkownika policji. Jesienią 1942 roku osobiście wydał rozkaz nakazujący deportację ponad 767 norweskich Żydów do więzień i obozów w III Rzeszy, w większości do Auschwitz-Birkenau[1]. Był również jednym z sędziów, którzy skazali na śmierć Gunnara Eilifsena[1]. Od 1944 roku był także dowódcą organizacji Hird[1].
Zginął 8 lutego 1945 roku w zamachu zorganizowanym przez norweski ruch oporu w Oslo – jego samochód został ostrzelany z karabinu maszynowego, Marthinsen zginął na miejscu[1]. W ramach represji po jego śmierci władze okupacyjne rozstrzelały 28 bojowników ruchu oporu (m.in. Haakona Sæthre)[1].