Karol Bołdeskuł
Karol Alfred Bołdeskuł (ur. 4 listopada 1877, zm. po 1944) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.
 pułkownik dyplomowany piechoty
| |
| Data urodzenia |
4 listopada 1877 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1944 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1922 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
szef oddziału |
| Główne wojny i bitwy | |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
W czasie I wojny światowej, od jesieni 1915 roku do sierpnia 1917 roku, był szefem radiowywiadu państw centralnych na całym froncie wschodnim[1]. Z dniem 12 stycznia 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej cesarskiej i królewskiej armii, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia majora i przydzielony do Oddziału VI Informacyjnego Sztabu Generalnego[2][3]. W Oddziale VI zajmował stanowisko szefa Sekcji Spraw Wojskowo-Politycznych, a od lutego 1919 roku, po reorganizacji, szefa Sekcji Spraw Zachodu[4]. 1 kwietnia 1919 został wyznaczony na stanowisko szefa tego oddziału, a po reorganizacji przeprowadzonej w maju 1919 - szefa Oddziału II Informacyjnego Naczelnego Dowództwa[5]. 22 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[6]. Od 1 czerwca 1921 roku jego oddziałem macierzystym był Oddział V Sztabu Generalnego[7]. 8 czerwca 1922 roku został wcielony do 21 pułku piechoty w Warszawie, jako oddziału macierzystego[8].
Z dniem 1 października 1922 roku przeniesiony został, w drodze superrewizji (uznany za inwalidę), w stan spoczynku[9][10]. 26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu pułkownika Sztabu Generalnego[11]. Na emeryturze mieszkał w Warszawie[12][13][14].
Przypisy edytuj
- ↑ Nowik 2011 ↓, s. 19.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 7 z 23 stycznia 1919 roku, poz. 266.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 8 z 25 stycznia 1919 roku, poz. 311.
- ↑ Czarnecka 2003 ↓, s. 5.
- ↑ Czarnecka 2003 ↓, s. 10, 12.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 29 maja 1920 roku, poz. 527.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 7, 563.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, s. 398.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 42 z 1 listopada 1922 roku, s. 815.
- ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 23.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 739.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1578.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1407.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 882.
Bibliografia edytuj
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Regina Czarnecka. Organizacja Sztabu Generalnego WP (Naczelnego Dowództwa WP) w latach 1918-1921. „Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej”. 26, 2003. Warszawa: Centralne Archiwum Wojskowe. ISSN 0137-5547.
- Danuta Poźniakowska-Hanak, Oddział II Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego 1919-1921, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 24 z 2001.
- Grzegorz Nowik. Bezkonkurencyjni polscy specjaliści od łamania szyfrów. „Kombatant. Biuletyn Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych”. 1 (241), 2011. Warszawa: Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. ISSN 0867-8952.