Karol Fryderyk Woyda
Karol Fryderyk Woyda (ur. 23 listopada 1771 w Lesznie, zm. 21 lutego 1846 w Warszawie[1]) – prezydent Warszawy, nadzwyczajny radca stanu, dyrektor wydziału administracji ogólnej Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, Duchownych i Oświecenia Publicznego, członek Rady Stanu Królestwa Polskiego w 1834 roku[2], referendarz Rady Stanu Księstwa Warszawskiego w 1812 roku[3], kalwinista, wolnomularz.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
urzędnik |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Studiował w Niemczech. Od 1792 pracował w poselstwie polskim w Niemczech. Uczestniczył w insurekcji kościuszkowskiej. W latach 1791–1801 walczył w Legionach.
W 1812 roku jako członek Towarzystwa Królewskiego Gospodarczo-Rolniczego przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego[4].
6 stycznia 1816 został mianowany przez namiestnika Józefa Zajączka prezydentem miasta. 30 listopada 1830 ustąpił z urzędu prezydenta i wyjechał z Warszawy. Jako prezydent chciał rozbudować i unowocześnić Warszawę, ale przez swoją służalczość i lojalizm wobec władz carskich był nielubiany przez społeczeństwo Warszawy.
Karol Woyda zmarł 21 lutego 1846 w Warszawie i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym (kwatera F-6-6)[5]. Jego synem był Kazimierz Woyda, również prezydent Warszawy.
Odznaczony Orderem Świętego Stanisława I klasy w 1815 roku[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Nekrologi „Kuriera Warszawskiego” 1821-1939. Tom II 1846-1852, opracował Andrzej Tadeusz Tyszka, Warszawa 2004, s. 9.
- ↑ Tomasz Demidowicz, Rada Stanu Królestwa Polskiego 1833-1841, w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Historia Vol. 43/44 (1988/1989), s. 85.
- ↑ Kalendarzyk Polityczny Piiarski Na Rok Przestępny 1812, Warszawa 1812, s. 77.
- ↑ Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 20, s. 185.
- ↑ śp. Karol Fryderyk Woyda.
- ↑ Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława, w: „Miesięcznik Heraldyczny”, nr 5, R. 9, Warszawa, sierpień 1930 r., s. 98.
Bibliografia edytuj
- Encyklopedia Warszawy z 1994
- Stanisław Szenic, Cmentarz Powązkowski w Warszawie 1851-1890, Warszawa 1982
- Jadwiga i Eugeniusz Szulcowie, Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie, Warszawa 1989