Karol Knaus

polski architekt

Karol Knaus (ur. 24 października 1846 w Płazie, zm. 15 marca 1904 w Krakowie) – polski architekt i konserwator zabytków.

Karol Knaus
Ilustracja
Karol Knaus (przed 1886)
Data i miejsce urodzenia

24 października 1846
Płaza

Data i miejsce śmierci

15 marca 1904
Kraków

Zawód, zajęcie

architekt

Życiorys edytuj

W młodości praktykował u ślusarza, a następnie w wytwórni kafli, po czym pracował jako pomocnik murarski przy budowie tartaku w Kocierzu k. Żywca. W latach 1867–1874 był rysownikiem w biurze technicznym w fabryce Ludwika Zieleniewskiego, a później w biurze inż. W. Kołodziejskiego, pod okiem którego studiował architekturę. Od 1877 pracował pod kierunkiem Tomasza Prylińskiego przy odnawianiu Sukiennic. W 1879 zdał egzamin w krakowskim starostwie, uzyskując uprawnienia budowlane. W 1884 został wybrany do Rady Miejskiej. Zasłużył się też jako obrońca estetyki Krakowa. Był uznawany za budowniczego Kazimierza[1].

Prowadził własną pracownię architektoniczną, w której wykształciło się wielu budowniczych i architektów. Był członkiem i działaczem wielu organizacji i towarzystw, a także współzałożycielem krakowskiego Towarzystwa Technicznego i autorem artykułów w „Przeglądzie Technicznym” i „Architekcie”. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie w grobowcu Cyfrowiczów w kwaterze IIIb[2].

 
tablica na grobie Karola Knausa

Prace edytuj


Przypisy edytuj

  1. Karol Knaus: Skarb znaleziony w krakowskiej piwnicy [online], Krowoderska.pl, 20 kwietnia 2014 [dostęp 2020-08-02] (pol.).
  2. Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 117. ISBN 83-08-01428-3.

Bibliografia edytuj

  • Jan Adamczewski, Mała encyklopedia Krakowa, wyd. WANDA, Kraków 1996, s. 176.