Karol Lubicz Chojecki
Konfederat barski, zesłaniec syberyjski
Karol Lubicz Chojecki herbu Lubicz (ur. ok. 1740, zm. po 1791[1]) – konfederat barski, zesłaniec na Sybir i autor pamiętników[2].
 Lubicz | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1791 |
Życiorys edytuj
W sierpniu 1768 roku wzięty do rosyjskiej niewoli podczas obrony Krakowa. Za udział w konfederacji barskiej został uwięziony i wysłany na Syberię gdzie skazano go na służbę wojskową w armii Imperium Rosyjskiego. Odbywał ją początkowo w Omsku, jako dragon brał udział w tłumieniu kozackiego buntu Pugaczowa i w walkach z Tatarami Krymskimi. W 1776 zbiegł spod Azowa z armii i przedostał się do Rzeczypospolitej, gdzie spisał pamiętnik o swojej zsyłce. W pracy tej zawarł liczne obserwacje etnograficzne ludów zachodniej Syberii, Kazachstanu i środkowej Wołgi.
Dzieła edytuj
- Karol Lubicz Chojecki, 1789: Pamięć dzieł polskich. Podróż i niepomyślny sukces Polaków przez urodzonego Karola Lubicz Chojeckiego. Warszawa. (wydany też w tomie Sybir w 1864 w Chełmnie).
- Karol Lubicz Chojecki, 1997: Pamięć dzieł polskich. Podróż i niepomyślny sukces Polaków. Bagno-Warszawa-Wrocław (pod redakcją A. Kuczyńskiego i Z. Wójcika).
- Karol Lubicz Chojecki, 1790: Polak konfederat przez Moskwę na Syberię zaprowadzony - jeden z pierwszych polskich relacji z Syberii
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Antoni Kuczyński: Z dziejów związków polsko-kazachskich. Świat Polonii [1]
- M. Janik, "Dzieje Polaków na Syberii", 1928
- "Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny" Tom I A-M, PWN Warszawa 1984, hasło Chojecki Karol Lubicz str. 140
Literatura dodatkowa edytuj
- Władysław Konopczyński: Chojecki Karol Lubicz. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937, s. 395–396. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0
Linki zewnętrzne edytuj
- Publikacje Karola Lubicza Chojeckiego w bibliotece Polona