Karol Pomianowski

polski inżynier, naukowiec

Karol Pomianowski (ur. 29 września 1874 we Lwowie, zm. 2 lipca 1948 w Rabce[1]) – polski profesor hydrotechniki, inicjator budowy zapory na Dunajcu w Rożnowie, pierwszy dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej na polskiej Politechnice Gdańskiej.

Karol Pomianowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

29 września 1874
Lwów

Data i miejsce śmierci

2 lipca 1948
Rabka

profesor nadzwyczajny nauk technicznych
Specjalność: hydrotechnika
Alma Mater

Szkoła Politechniczna we Lwowie

Doktorat

1912

Profesura

1917

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Szkoła Politechniczna we Lwowie

Okres zatrudn.

od 1901

Uczelnia

Politechnika Warszawska

Okres zatrudn.

od 1918

Uczelnia

Politechnika Gdańska

Stanowisko

dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej (1945–1947)

Okres zatrudn.

1945–1948

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Strona internetowa

Lata nauki edytuj

Po ukończeniu II Gimnazjum Klasycznego we Lwowie, w 1894 rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii w Szkole Politechnicznej we Lwowie, gdzie 7 marca 1900 uzyskał dyplom inżyniera drogowego[2]. W 1912 uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1917 profesora nadzwyczajnego[3].

Działalność naukowa edytuj

Od 1901 był asystentem[3], a od 1914 profesorem Szkoły Politechnicznej we Lwowie (późniejszej Politechniki Lwowskiej), od 1918 Politechniki Warszawskiej, od 1945 Politechniki Gdańskiej, gdzie zorganizował od podstaw i był pierwszym dziekanem w latach 1945–1947 Wydziału Inżynierii Lądowej[4]. Od 1901 należał do Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie, był członkiem Akademii Nauk Technicznych (od 1923) i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 1936). Autor pracy z zakresu kanalizacji rzek, m.in. Dunajca, Wisły, Sanu, hydroenergetyki i hydrologii, m.in. autor książek pt. Zbiorniki i zapory (cz. 1–2 1934–37) oraz Zakłady o sile wodnej (1935)[5].

Działalność inżynieryjna edytuj

W czasie studiów okresowo pracował przy budowie linii kolejowych Kołomyja-Zaleszczyki i Przeworsk-Bachórz, a po uzyskaniu absolutorium w 1898 przez dwa lata kierował budową odcinka kolei Chabówka-Zakopane. Po uzyskaniu dyplomu przez rok pracował w Jaśle jako inżynier drogowy[2]. Zainicjował budowę zapory na Dunajcu w Rożnowie – był autorem pierwszego projektu oraz stałym konsultantem w czasie studiów projektowych i budowy zapory. Autor projektów wodociągów i kanalizacji m.in. dla Warszawy, Gdyni, Łowicza, a także oczyszczalni ścieków[6]. Był stałym rzeczoznawcą w Ministerstwie Robót Publicznych do spraw wodociągowych i kanalizacyjnych, w latach 1928–1939 był członkiem Rady Technicznej ds. morskich przy Ministerstwie Przemysłu i Handlu.

Zmarł w sanatorium w Rabce[4] i został pochowany na miejscowym cmentarzu[7].

Ordery i odznaczenia edytuj

Upamiętnienie edytuj

Imieniem profesora Karola Pomianowskiego nazwano działającą od 2008 Fundację Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej[10].

Przypisy edytuj

  1. Pomianowski Karol Michał, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2010-08-20].
  2. a b Pomianowski Karol. Profesor. Pionier Politechniki Gdańskiej. [online], pg.edu.pl [dostęp 2021-02-15] (pol.).
  3. a b Pomianowski Karol | Politechnika Gdańska [online], pg.edu.pl [dostęp 2023-11-02] (pol.).
  4. a b Jan Adam Piotrowski, S. p. Karol Pomianowski (1874–1948), „Rocznik Towarzystwa naukowego Warszawskiego”, 41, 1948, s. 163–167 [dostęp 2020-07-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-14].
  5. Bogusław Maziak: Naukowcy Politechniki Lwowskiej siłą napędową odbudowy i rozwoju polskiej Politechniki w Gdańsku od 1945 r. Wspomnienia. [dostęp 2010-08-17].
  6. Andrzej Tejchman Konarzewski, Bogusław Maziak: Prof. Karol Pomianowski – światowy autorytet w budownictwie wodnym. Fundacja Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej imienia profesora Karola Pomianowskiego. [dostęp 2012-04-07].
  7. Aurelia Jermakowicz, Karol Pomianowski (1874–1948) [online] [dostęp 2020-07-30].
  8. Zarządzenie o nadaniu Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, Wielkiej Wstęgi Orderu Odrodzenia Polski, Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotego Krzyża Zasługi (M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 466) „za wybitne zasługi na polu nauki i wychowywania młodzieży w duchu patriotycznym, położone w latach 1905–1918”.
  9. Zarządzenie o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi (M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469) „za zasługi na polu pracy naukowej”.
  10. Fundacja Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej imienia profesora Karola Pomianowskiego | Rejestr.io [online], rejestr.io [dostęp 2020-07-30].

Linki zewnętrzne edytuj