Karolina Bobrowska

polska tłumaczka literatury francuskiej

Karolina Bobrowska, swoje prace sygnowała także jako K. Bobrowska (ur. w XIX w., zm. w XX w.; fl. ca 1913-1934) – polska tłumaczka literatury francuskiej; tłumaczyła także z języka polskiego na język francuski, wtedy sygnowała je jako Caroline Bobrowska.

Karolina Bobrowska
Ilustracja
Data śmierci

ca 1934

Zawód, zajęcie

tłumaczka

Prace translatorskie edytuj

Znana tłumaczka prac francuskiego filozofa Henriego Bergsona[1] (takich jak: O bezpośrednich danych świadomości, I wyd. tł. 1913; Materja i pamięć : studjum nad stosunkiem ciała do ducha, I wyd. tł. 1930) a także autorka opracowania Préface à la traduction polonaise de l'essai sur les données immédiates de la conscience de Henri Bergson (1913) dotyczącego przekładów jego esejów[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym XX wieku tłumaczyła także utwory Juliusza Verne’a: Straszny wynalazca (1922), W pogoni za meteorem (1922), Skarby wulkanu (1924), Tajemniczy pilot (1925), W krainie białych niedźwiedzi (1925), Ojczyzna rozbitków (1927)[3][4].

Poza tym tłumaczyła prace Pierre’a Benoit, Jorisa-Karla Huysmansa, Henriego Ghèona, Ernesta Hello, François Josepha Kieffera, Marie Magdeleine Saeyeys i Clémenta Vautela.

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj