Kartuzy (gmina)

gmina miejsko-wiejska w województwie pomorskim

Kartuzygmina miejsko-wiejska w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie gdańskim.

Kartuzy
gmina miejsko-wiejska
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

pomorskie

Powiat

kartuski

TERC

2205023

Burmistrz

Mieczysław Grzegorz Gołuński (2014)

Powierzchnia

205,28 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


33 512[1]

• gęstość

162,3 os./km²

Nr kierunkowy

58

Tablice rejestracyjne

GKA

Adres urzędu:
ul. Hallera 1
83-300 Kartuzy
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Kartuzy
Liczba sołectw

26

Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kartuzy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Kartuzy”
Ziemia54°20′N 18°12′E/54,333333 18,200000
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Siedzibą gminy jest miasto Kartuzy.

Według danych z 31 marca 2011 gminę zamieszkiwało 32 631 osób[2]. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 gminę zamieszkiwało 33 700 osób[3].

Według danych z 31 grudnia 2019 gminę zamieszkiwało 34 013 osób[4].

Na budynku Urzędu Miejskiego w Kartuzach są tablice w języku kaszubskim.

Podział administracyjny edytuj

W skład gminy wchodzą 24 sołectwa[5]: Bącz, Borowo, Brodnica Dolna, Brodnica Górna, Dzierżążno, Głusino, Grzybno, Kaliska, Kiełpino, Kolonia, Kosy, Łapalice, Mezowo, Mirachowo, Nowa Huta, Pomieczyńska Huta, Prokowo, Ręboszewo, Sianowo, Sianowska Huta, Sitno, Smętowo Chmieleńskie, Staniszewo, Stara Huta.

Struktura powierzchni edytuj

Według danych z 2005 gmina Kartuzy ma obszar 205,28 km²[6], w tym:

  • użytki rolne: 42%
  • użytki leśne: 46%.

Gmina stanowi 18,33% powierzchni powiatu.

Demografia edytuj

Dane z 30 czerwca 2004[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 30 850 100 15 667 50,8 15 183 49,2
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
150,3 76,3 74

Miejscowości edytuj

  • Piramida wieku mieszkańców gminy Kartuzy w 2014[1]:

 

Pozostałe miejscowości niesołeckie edytuj

Bernardówka, Borowiec, Bór-Okola, Bukowa Góra, Burchardztwo, Bylowo-Leśnictwo, Chojna, Cieszonko, Dzierżążno-Leśnictwo, Grzybno Górne, Kamienna Góra, Kalka, Kamionka, Kępa, Kozłowy Staw, Krzewino, Lesińce, Leszno, Melgrowa Góra, Mirachowo (leśniczówka), Młyńsko, Mokre Łąki, Nowinki, Nowiny, Olszowe Błoto, Ostowo, Pieciska, Pikarnia, Prokowskie Chrósty, Przybród, Przytoki, Raj, Sarnowo, Sarnówko, Sianowo Leśne, Sitna Góra, Smętowo Leśne, Smolne Błoto, Stążki, Strysza Buda, Szade Góry, Szklana Huta, Szrotowo, Ucisk, Złota Góra.

Ochrona przyrody edytuj

Sąsiednie gminy edytuj

Chmielno, Linia, Przodkowo, Sierakowice, Somonino, Stężyca, Szemud, Żukowo.

Przypisy edytuj

  1. a b Gmina Kartuzy w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-16] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. a b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14].
  3. Gmina Kartuzy w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-12] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  4. Gmina Kartuzy w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-11-17] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  5. Biuletyn Informacji Publicznej – Gmina Kartuzy. BIP. [dostęp 2012-03-06].
  6. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14].