Katarzyna Boni

polska pisarka i reporterka

Katarzyna Rut Boni[1] (ur. 22 marca 1982[2][3]) – polska pisarka i reporterka.

Katarzyna Boni
Data urodzenia

22 marca 1982

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski, Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej

Dziedzina sztuki

literatura

Gatunek

reportaż

Nagrody
  • Nagroda Literacka Gryfia (2017)
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Jest absolwentką kulturoznawstwa w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (2007)[1] i psychologii społecznej w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej[2].

Jest autorką reportaży książkowych Kontener (2014, z Wojciechem Tochmanem), Ganbare! Warsztaty umierania (2016) i Auroville. Miasto z marzeń (2020).

Za Ganbare! Warsztaty umierania otrzymała w 2017 Nagrodę Literacką dla Autorki „Gryfia”[4], była też nominowana do Nagrody Conrada[2] i Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego[5]. Za Auroville. Miasto z marzeń była nominowana do Nagrody im. Beaty Pawlak[6].

W 2020 została nominowana do nagrody Grand Press w kategorii „publicystyka” za artykuł Już za momencik, który ukazał się w Książkach. Magazynie do czytania[7].

Jest córką polityka, ministra administracji i cyfryzacji w latach 2011–2013 Michała Boniego[8].

Przypisy edytuj

  1. a b Katarzyna Boni, Komedia romantyczna wobec współczesnych wzorców miłości [online], Prace – Katalog – Uniwersytet Warszawski – APD, 2007 [dostęp 2021-12-07].
  2. a b c Nagroda Conrada – nominacje 2017 [online], tygodnikpowszechny.pl, 9 października 2017 [dostęp 2021-12-07].
  3. Krajowy Rejestr Sądowy Fundacji Adresy (nr KRS: 0000844635).
  4. Gryfia dla Katarzyny Boni [online], instytutksiazki.pl, 3 lipca 2017 [dostęp 2021-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-12-07].
  5. Nominacje do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego
  6. Nagroda im. Beaty Pawlak 2019 i 2020 [online], Fundacja im. Stefana Batorego [dostęp 2021-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-12-07].
  7. Grand Press 2020: nominowani w kategoriach Publicystyka oraz Reportaż prasowy/internetowy [online], Press.pl, 30 listopada 2020 [dostęp 2021-12-07].
  8. Misiek premiera [online], Newsweek.pl [dostęp 2022-04-26] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj