Katarzyna Kłosińska

Katarzyna Dorota Kłosińska z domu Mosiołek (ur. 15 września 1965 w Zielonej Górze) – polska filolog polska, językoznawczyni, doktor habilitowana nauk humanistycznych (2013), wykładowczyni Uniwersytetu Warszawskiego, popularyzatorka kultury języka polskiego; od 1999 członkini Rady Języka Polskiego, od 2019 jej przewodnicząca.

Katarzyna Kłosińska

Katarzyna Kłosińska (2019)
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	15 września 1965 Zielona Góra
Doktor habilitowana nauk humanistycznych
Specjalność: językoznawstwo polonistyczne
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	13 grudnia 1994 – językoznawstwo Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	4 czerwca 2013 – językoznawstwo Uniwersytet Warszawski
Wykładowczyni
uczelnia	Uniwersytet Warszawski
jednostka	Instytut Języka Polskiego Wydziału Polonistyki
Stanowisko	adiunktka
Instytucja	Rada Języka Polskiego
Stanowisko	Przewodnicząca
Okres zatrudn.	2019–2022

Życiorys

Ukończyła II Liceum Ogólnokształcące im. Jana Śniadeckiego w Kielcach (egzamin dojrzałości w 1983), w latach 1983–1988 studiowała filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim (magisterium w 1988). W 1994 roku uzyskała tamże stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Kontrastywne studium językowego obrazu psa, kota i konia (na polskim i francuskim materiale leksykalno-frazeologicznym) (promotorka: Renata Grzegorczykowa). W 2001 roku ukończyła Studium Głosu i Wymowy Akademii Teatralnej w Warszawie. W 2013 roku habilitowała się na podstawie pracy Etyczny i pragmatyczny. Polskie dyskursy polityczne po 1989 roku. Jest zatrudniona na stanowisku adiunkta w Instytucie Języka Polskiego UW.

Do jej zainteresowań naukowych należą: kultura języka polskiego, socjolingwistyka, etnolingwistyka, politolingwistyka, leksykologia, semantyka.

Od 1997 roku rzeczoznawczyni w Ministerstwie Edukacji Narodowej, zaś od 2018 roku – w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 2011 roku współpracuje z Narodowym Centrum Kultury (była między innymi współinicjatorką kampanii społecznej „Ojczysty! Dodaj do ulubionych”). Od 1999 roku jest członkinią Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN – w latach 1999–2019 pełniła funkcję sekretarza naukowego, a od roku 2019 jest przewodniczącą Rady. Została również członkiem Komitetu Językoznawstwa PAN.

Działa także jako popularyzatorka normatywnej polszczyzny. W latach 1994–2003 współtworzyła cotygodniowe audycje w Polskim Radiu Bis. W 2004 roku rozpoczęła współpracę z Programem III Polskiego Radia; początkowo prowadziła audycję „Skąd się biorą słowa”, zaś od września 2005 roku kącik „Co w mowie piszczy?”. W czerwcu 2020 roku – wraz z zespołem Obserwatorium Językowego Uniwersytetu Warszawskiego (dr Agatą Hącią, dr Barbarą Pędzich i dr. Jarosławem Łachnikiem) – rozpoczęła prowadzenie audycji „Astronomia Języka”, poświęconej najnowszemu słownictwu polskiemu, która zniknęła ze stacji we wrześniu tego samego roku. Jesienią 2020 roku dołączyła do zespołu Radia 357.

Od połowy 2018 roku prowadzi Obserwatorium Językowe Uniwersytetu Warszawskiego (www.nowewyrazy.uw.edu.pl), a od jesieni 2015 r. – internetową poradnię językową PWN.

Wybrane publikacje

• Język w mediach masowych (red. wraz z Jerzym Bralczykiem), Warszawa: Upowszechnianie Nauki – Oświata „UN-O”, 2000.
• W kilku słowach: słownik frazeologiczny języka polskiego (wraz z Anną Ciesielską), Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2001.
• Słownik przysłów, czyli Przysłownik: pochodzenie, znaczenie, zastosowanie, Warszawa: Świat Książki, 2004.
• Formy i normy, czyli Poprawna polszczyzna w praktyce (red.), Warszawa: Felberg SJA, 2004.
• Skąd się biorą słowa, Warszawa: Świat Książki, 2005.
• Słownik przysłów: przysłownik, Poznań: Publicat, 2011.
• Etyczny i pragmatyczny. Polskie dyskursy polityczne po 1989 roku, Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 2012.
• Co w mowie piszczy?, Poznań: Publicat, 2013.
• Formy i normy, czyli Poprawna polszczyzna w praktyce (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2014.
• Dobra zmiana, czyli jak się rządzi światem za pomocą słów (współautor: Michał Rusinek), Kraków 2019.