Katastrofa lotu Colgan Air 9446

Katastrofa lotu Colgan Air 9446 – katastrofa lotnicza, która wydarzyła się 26 sierpnia 2003 roku, około 90 metrów od brzegu w mieście Yarmouth w Massachusetts, tuż po starcie z tamtejszego lotniska. Obaj członkowie załogi zginęli.

Katastrofa lotu Colgan Air 9446
Ilustracja
Wrak samolotu
Państwo

 Stany Zjednoczone

Miejsce

Yarmouth

Data

26 sierpnia 2003

Rodzaj

Zderzenie z taflą wody

Przyczyna

Błąd w konserwacji, błąd pilota

Ofiary śmiertelne

2 osoby

Statek powietrzny
Typ

Beechcraft 1900

Użytkownik

Colgan Air

Numer

N240CJ

Start

Stany Zjednoczone Yarmouth

Cel lotu

Stany Zjednoczone Latham

Numer lotu

9446

Liczba pasażerów

0 osób

Liczba załogi

2 osoby

Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Miejsce katastrofy”
Ziemia41°00′N 70°15′W/41,000000 -70,250000

Samolot edytuj

Samolotem, który uległ katastrofie, był krótkodystansowy Beechcraft 1900D należący do lokalnej linii lotniczej Colgan Air. Posiadał numery rejestracyjne N240CJ.

Załoga edytuj

Załoga lotu 9446 składała się z dwóch pilotów:

  • Scott Knabe - kapitan
  • Steven Dean – drugi pilot

Przebieg lotu edytuj

Samolot wystartował z lotniska w Yarmouth o 15:40 czasu lokalnego. Zmierzał do Międzynarodowego Portu Lotniczego Albany w mieście Latham w stanie Nowy Jork. Krótko po starcie, kapitan zgłosił sytuację awaryjną. Maszyna osiągnęła 1100 stóp i zaczęła skręcać w lewo. Piloci poprosili kontrolę lotów o powrót na lotnisko. Kontrolerzy oczyścili przestrzeń nad lotniskiem w Yarmouth. Potem maszyna zaczęła się przechylać na lewe skrzydło, aż w końcu runęła w dół i rozbiła się niedaleko brzegu. Wszyscy członkowie załogi zginęli[1].

Przyczyny wypadku edytuj

Śledztwo w sprawie katastrofy lotu 9446 poprowadziło NTSB (Narodowa Rada Bezpieczeństwa Transportu). Badanie przyczyn zaczęto od tego, że tuż przed lotem mechanicy wymienili przewody steru wysokości. Dowiedziano się, że pominięto ważny krok w konserwacji elementu. Przewody zostały zainstalowane w ten sposób, że (chociaż nikt tego nie zauważył) trymer znajdujący się na sterze wysokości wychylał się maksymalnie w dół co oznaczało, że samolot ciągle opuszczał dziób prowadząc do nurkowania. Śledczy przeprowadzili test na symulatorze lotu, symulując wychylenie trymera. Okazało się, że przy takiej awarii, sterowanie samolotem było prawie niemożliwe. Z rejestratora głosów w kokpicie dowiedziano się, że kapitan nie sprawdził listy kontrolnej przed startem, przez co nie mógł się dowiedzieć o błędzie w naprawie steru wysokości. Po starcie samolotu trymer maksymalnie wychylony w dół doprowadził do dużego utrudnienia sterowania. Wtedy piloci nie mogli sterować, a podczas próby awaryjnego lądowania samolot zaczął nurkować i szybko runął na ziemię. NTSB obarczyło winą za wypadek inżynierów Colgan Air, którzy nie skontrolowali przebiegu napraw przez swoich mechaników, oraz kapitana Scotta Knabe'a, który nie sprawdził list kontrolnych przed startem.

Zobacz także edytuj

Przypisy edytuj

  1. Harro Ranter, ASN Aircraft accident Beechcraft 1900D N240CJ Hyannis, MA [online], aviation-safety.net [dostęp 2021-05-29].