Katharina Schmid

Katharina Schmid
	; Katharina Schmid (2023)
Data i miejsce urodzenia	23 maja 1996 ; Oberstdorf
Klub	SC 1906 Oberstdorf
Wzrost	156 cm
Debiut w PŚ	3 grudnia 2011 w Lillehammer (33. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	7 stycznia 2012 w Hinterzarten (24. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	15 stycznia 2017 w Sapporo (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	12 lutego 2017 w Ljubnie
Rekord życiowy	198,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (19 marca 2023)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Niemcy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
	Igrzyska olimpijskie młodzieży
Inne nagrody
	Puchar świata
2. miejsce ;	2017/2018
2. miejsce ;	2018/2019
2. miejsce ;	2022/2023
	Lillehammer Triple
1. miejsce ;	2017
1. miejsce ;	2018
	Raw Air
2. miejsce ;	2019
	Russian Tour Blue Bird
3. miejsce ;	2019
	Letnie Grand Prix
2. miejsce ;	2014
	Letni Puchar Interkontynentalny
1. miejsce ;	2024
	Letni Puchar Kontynentalny
1. miejsce ;	2018
2. miejsce ;	2016
	Multimedia w Wikimedia Commons

Katharina Schmid z domu Althaus (ur. 23 maja 1996 w Oberstdorfie^[1]) – niemiecka skoczkini narciarska, reprezentantka klubu SC 1906 Oberstdorf, trzykrotna olimpijka, srebrna medalistka olimpijska z 2018 i 2022, indywidualna i drużynowa wicemistrzyni świata juniorów.

Na międzynarodowej arenie zadebiutowała 10 sierpnia 2008 w Bischofsgrün podczas zawodów Letniego Pucharu Kontynentalnego, oddając skok na odległość 56 m na skoczni średniej^[3]^[4].

3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 33. miejsce, po skoku na odległość 79,5 m. Pierwsze punkty w PŚ zdobyła 7 stycznia 2012 w Hinterzarten, plasując się na 24. miejscu^[3]^[4].

Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanęła 15 stycznia 2017 w Sapporo, zajmując trzecie miejsce. Wyprzedziły ją jedynie Maren Lundby i Yūki Itō^[3]^[4].

Życie prywatne

W maju 2023 wzięła ślub z Patrickiem Schmidem, bratem kombinatora norweskiego Juliana Schmida^[5].

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
23.	11 lutego	2014	Soczi/Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	indywid.	90,5 m	92,5 m	211,8 pkt	35,6 pkt	Carina Vogt
2.	12 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	106,5 m	106,0 m	252,6 pkt	12,0 pkt	Maren Lundby
2.	5 lutego	2022	Pekin/Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	105,5 m	94,0 m	236,8 pkt	2,2 pkt	Urša Bogataj
9.	7 lutego	2022	Pekin/Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	druż. miesz.^[a]	DSQ	–	350,9 pkt (0,0 pkt)	650,6 pkt	Słowenia

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
32.	22 lutego	2013	Val di Fiemme/Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	82,0 m	–	80,4 pkt	173,3 pkt	Sarah Hendrickson
17.	20 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	85,0 m	88,0 m	210,2 pkt	26,7 pkt	Carina Vogt
1.	22 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	druż. miesz.^[b]	91,0 m	92,5 m	917,9 pkt (216,0 pkt)	–
8.	24 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	94,0 m	93,5 m	239,0 pkt	15,6 pkt	Carina Vogt
1.	26 lutego	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	druż.^[c]	104,5 m	99,5 m	898,9 pkt (238,4 pkt)	–
2.	27 lutego	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	108,0 m	107,0 m	259,1 pkt	0,5 pkt	Maren Lundby
1.	2 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	druż. miesz.^[d]	107,5 m	103,0 m	1012,2 pkt (250,4 pkt)	–
10.	25 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	91,0 m	98,0 m	241,8 pkt	37,8 pkt	Ema Klinec
5.	26 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	druż.^[e]	94,0 m	94,5 m	873,1 pkt (238,5 pkt)	86,2 pkt	Austria
1.	28 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	druż. miesz.^[f]	104,0 m	99,5 m	1000,8 pkt (255,5 pkt)	–
12.	3 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	113,5 m	121,0 m	240,4 pkt	56,2 pkt	Maren Lundby
1.	23 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	indywid.	98,5 m	97,0 m	249,1 pkt	–
1.	25 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż.^[g]	97,0 m	94,5 m	843,8 pkt (219,5 pkt)	–
1.	26 lutego	2023	Planica	Srednja skakalnica	K-95	HS-102	druż. miesz.^[h]	94,5 m	102,0 m	1017,2 pkt (266,3 pkt)	–
3.	1 marca	2023	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	indywid.	120,5 m	128,0 m	245,7 pkt	18,5 pkt	Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
16.	23 lutego	2012	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	indywid.	92,5 m	86,0 m	200,0 pkt	76,5 pkt	Sara Takanashi
2.	25 lutego	2012	Erzurum	Kiremitliktepe	K-95	HS-109	druż.^[i]	91,0 m	96,5 m	848,5 pkt (220,0 pkt)	119,5 pkt	Japonia
11.	24 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	86,0 m	92,0 m	220,5 pkt	47,5 pkt	Sara Takanashi
3.	26 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	druż.^[j]	91,0 m	89,5 m	762,0 pkt (226,0 pkt)	247,0 pkt	Słowenia
5.	28 stycznia	2014	Val di Fiemme/Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	96,5 m	92,0 m	236,0 pkt	26,9 pkt	Sara Takanashi
4.	30 stycznia	2014	Val di Fiemme/Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż.^[k]	93,5 m	92,5 m	832,8 pkt (225,3 pkt)	86,2 pkt	Japonia
2.	23 lutego	2016	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	indywid.	87,0 m	89,5 m	197,4 pkt	11,6 pkt	Chiara Hölzl
3.	24 lutego	2016	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	druż. miesz.^[l]	92,0 m	90,0 m	865,7 pkt (220,3 pkt)	17,1 pkt	Słowenia

Igrzyska olimpijskie młodzieży

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
2.	14 stycznia	2012	Innsbruck	Casino Arena	K-68	HS-75	indywid.	71,0 m	72,5 m	242,5 pkt	26,8 pkt	Sara Takanashi
1.	21 stycznia	2012	Innsbruck	Casino Arena	K-68	HS-75	druż. miesz.^[m]	67,0 m	63,0 m	640,1 pkt (204,1 pkt)	–

Igrzyska europejskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwyciężczyni
14.	27 czerwca	2023	Zakopane^[n]	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	indywid.	85,5 m	94,0 m	207,6 pkt	55,0 pkt	Jacqueline Seifriedsberger
9.	30 czerwca	2023	Zakopane^[n]	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	indywid.	118,0 m	126,0 m	206,5 pkt	70,9 pkt	Nika Križnar

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[6]
2011/2012	28.
2012/2013	22.
2013/2014	13.
2014/2015	13.
2015/2016	12.
2016/2017	4.
2017/2018	2.
2018/2019	2.
2019/2020	5.
2020/2021	9.
2021/2022	4.
2022/2023	2.
2023/2024	10.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	12 lutego	2017	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	92,5 m	90,0 m	249,0 pkt
2.	2 grudnia	2017	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	98,5 m	93,0 m	271,7 pkt
3.	3 grudnia	2017	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	138,5 m	139,5 m	308,2 pkt
4.	3 marca	2018	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	93,5 m	–	118,6 pkt
5.	2 grudnia	2018	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	128,5 m	139,5 m	254,0 pkt
6.	15 grudnia	2018	Prémanon	Les Tuffes	K-81	HS-90	84,5 m	94,5 m	260,3 pkt
7.	16 grudnia	2018	Prémanon	Les Tuffes	K-81	HS-90	85,0 m	88,5 m	249,6 pkt
8.	4 grudnia	2021	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-98	96,0 m	95,5 m	278,1 pkt
9.	3 grudnia	2022	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-98	99,0 m	96,5 m	260,1 pkt
10.	11 grudnia	2022	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	130,0 m	137,0 m	269,3 pkt
11.	7 stycznia	2023	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	122,0 m	131,0 m	263,8 pkt
12.	28 stycznia	2023	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-100	HS-111	107,0 m	102,0 m	258,8 pkt
13.	4 lutego	2023	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	133,0 m	149,5 m	264,4 pkt
14.	17 lutego	2023	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	89,5 m	98,5 m	251,0 pkt
15.	15 marca	2023	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	131,5 m	125,5 m	251,1 pkt
16.	24 listopada	2024	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	133,5 m	123,0 m	238,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	15 stycznia	2017	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	94,5 m	93,5 m	231,4 pkt	3.	16,9 pkt	Maren Lundby
2.	4 lutego	2017	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-94	89,0 m	88,5 m	237,9 pkt	2.	4,2 pkt	Sara Takanashi
3.	11 lutego	2017	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	89,5 m	92,0 m	245,6 pkt	3.	11,1 pkt	Maren Lundby
4.	12 lutego	2017	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-95	92,5 m	90,0 m	249,0 pkt	1.	–
5.	1 grudnia	2017	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	94,0 m	96,0 m	262,2 pkt	2.	9,3 pkt	Maren Lundby
6.	2 grudnia	2017	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-100	98,5 m	93,0 m	271,7 pkt	1.	–
7.	3 grudnia	2017	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	138,5 m	139,5 m	308,2 pkt	1.	–
8.	17 grudnia	2017	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	102,5 m	99,0 m	254,7 pkt	2.	14,5 pkt	Maren Lundby
9.	13 stycznia	2018	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	93,5 m	96,0 m	248,6 pkt	2.	4,3 pkt	Maren Lundby
10.	14 stycznia	2018	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	94,0 m	89,0 m	230,2 pkt	3.	21,4 pkt	Maren Lundby
11.	27 stycznia	2018	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	84,5 m	88,0 m	241,5 pkt	2.	14,5 pkt	Maren Lundby
12.	28 stycznia	2018	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	87,5 m	89,0 m	259,3 pkt	3.	3,1 pkt	Daniela Iraschko-Stolz
13.	3 marca	2018	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	93,5 m	–	118,6 pkt	1.	–
14.	4 marca	2018	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	94,0 m	92,0 m	234,6 pkt	2.	17,2 pkt	Maren Lundby
15.	2 grudnia	2018	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	128,5 m	139,5 m	254,0 pkt	1.	–
16.	15 grudnia	2018	Prémanon	Les Tuffes	K-81	HS-90	84,5 m	94,5 m	260,3 pkt	1.	–
17.	16 grudnia	2018	Prémanon	Les Tuffes	K-81	HS-90	85,0 m	88,5 m	249,6 pkt	1.	–
18.	13 stycznia	2019	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	126,5 m	126,0 m	210,5 pkt	2.	19,3 pkt	Maren Lundby
19.	18 stycznia	2019	Zaō	Yamagata	K-95	HS-102	89,0 m	94,5 m	203,2 pkt	3.	2,0 pkt	Daniela Iraschko-Stolz
20.	26 stycznia	2019	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	91,5 m	93,0 m	236,9 pkt	2.	8,9 pkt	Maren Lundby
21.	2 lutego	2019	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	81,5 m	79,0 m	213,2 pkt	3.	14,9 pkt	Maren Lundby
22.	3 lutego	2019	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	89,0 m	87,5 m	238,5 pkt	3.	12,3 pkt	Maren Lundby
23.	16 lutego	2019	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	124,5 m	128,0 m	270,1 pkt	2.	0,4 pkt	Maren Lundby
24.	10 marca	2019	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	111,5 m	119,5 m	193,3 pkt	3.	15,7 pkt	Daniela Iraschko-Stolz
25.	12 marca	2019	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	131,5 m	132,0 m	267,7 pkt	2.	4,0 pkt	Maren Lundby
26.	17 marca	2019	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-97	91,0 m	91,0 m	214,1 pkt	3.	16,2 pkt	Juliane Seyfarth
27.	23 marca	2019	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-102	95,0 m	95,0 m	213,0 pkt	2.	6,0 pkt	Juliane Seyfarth
28.	14 grudnia	2019	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	131,5 m	–	118,6 pkt	3.	6,0 pkt	Chiara Hölzl
29.	25 stycznia	2020	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	93,0 m	94,0 m	245,7 pkt	2.	1,9 pkt	Chiara Hölzl
30.	27 listopada	2021	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-97	91,0 m	92,0 m	225,9 pkt	3.	9,2 pkt	Ema Klinec
31.	4 grudnia	2021	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-98	96,0 m	95,5 m	278,1 pkt	1.	–
32.	5 grudnia	2021	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	130,5 m	136,5 m	259,8 pkt	2.	9,1 pkt	Marita Kramer
33.	11 grudnia	2021	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	129,5 m	127,0 m	236,5 pkt	3.	23,8 pkt	Marita Kramer
34.	17 grudnia	2021	Ramsau	Mattensprunganlage	K-90	HS-98	88,5 m	90,0 m	256,9 pkt	2.	4,1 pkt	Marita Kramer
35.	29 stycznia	2022	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	126,5 m	–	77,1 pkt	2.	3,1 pkt	Marita Kramer
36.	30 stycznia	2022	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	145,0 m	–	126,0 pkt	2.	5,6 pkt	Nika Križnar
37.	12 marca	2022	Oberhof	Kanzlersgrund	K-90	HS-100	93,5 m	95,5 m	254,8 pkt	3.	12,0 pkt	Urša Bogataj
38.	6 listopada	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	123,0 m	131,0 m	251,4 pkt	2.	10,9 pkt	Eva Pinkelnig
39.	3 grudnia	2022	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-98	99,0 m	96,5 m	260,1 pkt	1.	–
40.	11 grudnia	2022	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	130,0 m	137,0 m	269,3 pkt	1.	–
41.	29 grudnia	2022	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	92,0 m	92,5 m	254,6 pkt	2.	5,6 pkt	Eva Pinkelnig
42.	31 grudnia	2022	Ljubno	Logarska dolina	K-85	HS-94	90,0 m	85,5 m	247,0 pkt	3.	12,7 pkt	Anna Odine Strøm
43.	7 stycznia	2023	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	122,0 m	131,0 m	263,8 pkt	1.	–
44.	28 stycznia	2023	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-100	HS-111	107,0 m	102,0 m	258,8 pkt	1.	–
45.	4 lutego	2023	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	133,0 m	149,5 m	264,4 pkt	1.	–
46.	17 lutego	2023	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	89,5 m	98,5 m	251,0 pkt	1.	–
47.	15 marca	2023	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	131,5 m	125,5 m	251,1 pkt	1.	–
48.	24 marca	2023	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	123,0 m	116,0 m	236,9 pkt	3.	1,9 pkt	Ema Klinec
49.	14 stycznia	2024	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	122,0 m	129,5 m	224,0 pkt	2.	6,1 pkt	Yūki Itō
50.	3 lutego	2024	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-147	119,5 m	130,0 m	152,8 pkt	3.	8,6 pkt	Jacqueline Seifriedsberger
51.	24 lutego	2024	Hinzenbach	Aigner-Schanze	K-85	HS-90	85,5 m	89,0 m	238,0 pkt	3.	5,1 pkt	Eva Pinkelnig
52.	9 marca	2024	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	121,5 m	–	106,0 pkt	2.	3,3 pkt	Silje Opseth
53.	23 listopada	2024	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	123,0 m	129,5 m	247,6 pkt	2.	22,3 pkt	Nika Prevc
54.	24 listopada	2024	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	133,5 m	123,0 m	238,9 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 24 listopada 2024

Źródło^[3]^[4]
Sezon 2011/2012
													punkty
33	24	21	-	-	26	8	25	23	27	33	20	19	95
Sezon 2012/2013
																punkty
45	24	24	28	20	17	19	-	9	19	17	18	-	-	19	24	141
Sezon 2013/2014
																		punkty
6	18	30	10	4	8	9	12	16	-	-	20	12	11	10	15	22	22	345
Sezon 2014/2015
													punkty
10	10	6	5	6	26	4	9	16	19	-	-	20	299
Sezon 2015/2016
																	punkty
25	7	8	6	6	6	12	26	33	14	17	19	18	17	17	16	13	341
Sezon 2016/2017
																			punkty
7	11	8	9	4	10	7	3	14	5	6	5	2	5	3	1	-	-	4	776
Sezon 2017/2018
															punkty
2	1	1	2	2	3	-	-	2	3	1	2	6	8	7	928
Sezon 2018/2019
																								punkty
4	4	1	1	1	4	2	3	8	2	5	3	3	4	10	2	4	3	2	5	4	3	2	5	1493
Sezon 2019/2020
																punkty
6	6	3	7	12	8	5	2	5	13	19	5	10	11	4	6	617
Sezon 2020/2021
													punkty
12	6	9	12	12	8	7	-	-	9	7	12	10	316
Sezon 2021/2022
																			punkty
5	3	1	2	7	3	2	5	8	2	2	-	-	-	10	5	8	3	5	906
Sezon 2022/2023
																										punkty
21	2	1	4	1	9	2	3	14	1	4	6	7	1	14	1	8	4	6	1	22	5	5	5	1	3	1497
Sezon 2023/2024
																								punkty
8	8	13	24	12	16	-	-	7	2	30	10	13	3	6	3	5	11	2	6	16	7	4	21	751
Sezon 2024/2025
																										punkty
2	1																									180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodniczka nie zakwalifikowała się - – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan na 22 listopada 2024

Źródło^[3]^[4]
Sezon 2013/2014
Sezon 2013/2014				4
Sezon 2017/2018
Sezon 2017/2018			4	-
Sezon 2018/2019
Sezon 2018/2019			1	1
Sezon 2019/2020
Sezon 2019/2020			6	4
Sezon 2020/2021
Sezon 2020/2021		5	-	3
Sezon 2021/2022
Sezon 2021/2022		4	-	5
Sezon 2022/2023
Sezon 2022/2023		3	3	3
Sezon 2024/2025
Sezon 2024/2025	1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 (Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12) - – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[6]
2019	2.
2020	4.
2022	20.
2023	2.
2024	4.

Turniej Sylwestrowy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[4]
2021/2022	7.
2022/2023	5.

Korona Alp

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[4]
2021/2022	32.

Turniej Dwóch Nocy

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[4]
2023/2024	13.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[7]
2012	27.
2013	7.
2014	2.
2015	14.
2016	8.
2017	13.
2018	6.
2019	17.
2021	12.
2022	5.
2023	12.
2024	11.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	11 sierpnia	2017	Courchevel	Tremplin du Praz	K-90	HS-96	95,0 m	88,5 m	230,8 pkt
2.	5 października	2024	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	135,0 m	127,0 m	253,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	14 września	2013	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-100	96,0 m	94,0 m	234,3 pkt	3.	28,4 pkt	Sara Takanashi
2.	21 września	2014	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	93,5 m	93,0 m	215,0 pkt	2.	25,1 pkt	Sara Takanashi
3.	11 sierpnia	2017	Courchevel	Tremplin du Praz	K-90	HS-96	95,0 m	88,5 m	230,8 pkt	1.	–
4.	17 sierpnia	2018	Frenštát	Areal Horečky	K-95	HS-106	94,5 m	95,0 m	232,8 pkt	3.	12,5 pkt	Sara Takanashi
5.	5 października	2024	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	135,0 m	127,0 m	253,6 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło^[3]^[4]
2012
				punkty
16	21	-	-	25
2013
						punkty
17	8	4	3	-	-	156
2014
		punkty
5	2	125
2015
					punkty
7	10	8	-	-	94
2016
			punkty
12	10	6	88
2017
					punkty
1	-	-	-	-	100
2018
					punkty
4	4	3	6	-	200
2019
			punkty
10	12	-	48
2021
							punkty
11	13	6	19	-	-	5	141
2022
					punkty
5	6	13	-	5	150
2023
							punkty
4	5	-	-	-	-	10	121
2024
					punkty
-	-	-	-	1	100
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodniczka nie zakwalifikowała się - – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Interkontynentalny

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	7 grudnia	2024	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	101,0 m	103,0 m	245,1 pkt
2.	8 grudnia	2024	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	102,5 m	105,0 m	277,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	7 grudnia	2024	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	101,0 m	103,0 m	245,1 pkt	1.	–
2.	8 grudnia	2024	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	102,5 m	105,0 m	277,0 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Interkontynentalnego

stan na 15 grudnia 2024

Źródło^[3]^[4]
Sezon 2024/2025
				punkty
1	1	-	-	200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Interkontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[8]
2024	1.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	11 sierpnia	2024	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-99	HS-109	107,0 m	104,0 m	248,3 pkt
2.	14 września	2024	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-102	103,0 m	98,5 m	275,4 pkt
3.	15 września	2024	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-102	101,0 m	98,0 m	251,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	11 sierpnia	2024	Hinterzarten	Rothaus-Schanze	K-99	HS-109	107,0 m	104,0 m	248,3 pkt	1.	–
2.	14 września	2024	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-102	103,0 m	98,5 m	275,4 pkt	1.	–
3.	15 września	2024	Trondheim	Granåsen	K-94	HS-102	101,0 m	98,0 m	251,3 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

stan po zakończeniu LPI 2024

Źródło^[3]^[4]
2024
										punkty
-	1	1	1	-	-	-	-	-	-	300
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[4]
2008/2009	55.
2010/2011	67.
2011/2012	39.
2021/2022	17.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	18 marca	2022	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	105,0 m	97,0 m	275,5 pkt
2.	19 marca	2022	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	105,5 m	102,5 m	285,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	18 marca	2022	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	105,0 m	97,0 m	275,5 pkt	1.	–
2.	19 marca	2022	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-104	105,5 m	102,5 m	285,4 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[3]^[4]
Sezon 2008/2009
																		punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	12	-	-	-	-	-	-	-	-	-	22
Sezon 2009/2010
																		punkty
-	-	-	-	-	-	41	47	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2010/2011
																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	36	19	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	12
Sezon 2011/2012
							punkty
-	-	14	19	-	-	-	30
Sezon 2021/2022
																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	1	-	-	200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[4]
2011	6.
2015	9.
2016	2.
2018	1.
2021	5.
2022	10.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	15 września	2018	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	92,5 m	105,0 m	216,9 pkt
2.	16 września	2018	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	102,0 m	96,5 m	250,8 pkt
3.	18 września	2021	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	107,5 m	105,5 m	259,5 pkt
4.	19 września	2021	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	104,0 m	103,5 m	278,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	22 lipca	2011	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	85,5 m	87,0 m	228,0 pkt	3.	8,0 pkt	Maja Vtič
2.	11 września	2011	Trondheim	Granåsen	K-90	HS-105	95,0 m	92,0 m	238,5 pkt	3.	28,0 pkt	Daniela Iraschko
3.	28 sierpnia	2015	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-106	94,5 m	90,5 m	201,5 pkt	3.	24,8 pkt	Ema Klinec
4.	29 sierpnia	2015	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-106	97,5 m	95,0 m	222,5 pkt	3.	12,2 pkt	Sara Takanashi
5.	26 sierpnia	2016	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-106	101,0 m	93,0 m	221,6 pkt	2.	10,2 pkt	Lucile Morat
6.	27 sierpnia	2016	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-106	101,0 m	96,0 m	220,5 pkt	2.	18,3 pkt	Lucile Morat
7.	15 września	2018	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	92,5 m	105,0 m	216,9 pkt	1.	–
8.	16 września	2018	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	102,0 m	96,5 m	250,8 pkt	1.	–
9.	18 września	2021	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	107,5 m	105,5 m	259,5 pkt	1.	–
10.	19 września	2021	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	104,0 m	103,5 m	278,8 pkt	1.	–
11.	4 września	2022	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-90	HS-98	93,5 m	86,5 m	213,9 pkt	3.	32,6 pkt	Abigail Strate

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło^[3]^[4]
2008
										punkty
47	54	-	-	-	-	-	-	-	-	0
2010
											punkty
36	50	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
2011
								punkty
5	3	6	7	-	-	6	3	281
2015
				punkty
3	3	-	-	120
2016
			punkty
2	2	-	160
2018
		punkty
1	1	200
2021
						punkty
-	-	-	-	1	1	200
2022
					punkty
4	3	-	-	-	110
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce^[4]
2013/2014	10.
2014/2015	4.
2016/2017	20.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	12 lipca	2014	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	96,5 m	92,5 m	246,5 pkt
2.	13 lipca	2014	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	96,5 m	90,0 m	241,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Źródło^[3]^[4]
Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwyciężczyni
1.	13 lipca	2013	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	91,0 m	91,0 m	229,0 pkt	3.	9,5 pkt	Ema Klinec
2.	14 lipca	2013	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	93,5 m	90,5 m	234,0 pkt	2.	2,5 pkt	Ema Klinec
3.	12 lipca	2014	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	96,5 m	92,5 m	246,5 pkt	1.	–
4.	13 lipca	2014	Villach	Villacher Alpenarena	K-90	HS-98	96,5 m	90,0 m	241,0 pkt	1.	–
5.	18 września	2016	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	99,0 m	97,5 m	236,5 pkt	2.	7,0 pkt	Anna Rupprecht

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło^[3]^[4]
Sezon 2013/2014
								punkty
3	2	-	-	-	-	-	-	140
Sezon 2014/2015
										punkty
1	1	5	6	-	-	-	-	-	-	285
Sezon 2016/2017
											punkty
-	-	-	-	-	-	6	2	-	-	-	120
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

↑ Skład zespołu: Selina Freitag, Constantin Schmid, Katharina Schmid i Karl Geiger
↑ Skład zespołu: Katharina Schmid, Richard Freitag, Severin Freund i Carina Vogt
↑ Skład zespołu: Katharina Schmid, Juliane Seyfarth, Ramona Straub i Carina Vogt
↑ Skład zespołu: Katharina Schmid, Markus Eisenbichler, Karl Geiger i Juliane Seyfarth
↑ Skład zespołu: Katharina Schmid, Luisa Görlich, Anna Rupprecht i Juliane Seyfarth.
↑ Skład zespołu: Katharina Schmid, Markus Eisenbichler, Karl Geiger i Anna Rupprecht
↑ Skład zespołu: Katharina Schmid, Selina Freitag, Luisa Görlich i Anna Rupprecht
↑ Skład zespołu: Karl Geiger, Katharina Schmid, Andreas Wellinger i Selina Freitag
↑ Skład zespołu: Katharina Schmid, Ramona Straub, Carina Vogt i Svenja Würth
↑ Skład zespołu: Katharina Schmid, Pauline Heßler, Ramona Straub i Svenja Würth
↑ Skład zespołu: Katharina Schmid, Gianina Ernst, Anna Rupprecht i Veronika Zobel
↑ Skład zespołu: Katharina Schmid, Tim Fuchs, Anna Rupprecht i David Siegel
↑ Skład zespołu: Katharina Schmid, Tom Lubitz i Andreas Wellinger
↑ Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.

Przypisy

↑ ^a ^b Katharina SCHMID - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-12-10].
↑ Adam Bucholz: Raw Air Pań w Vikersund: Lundby górą w serii próbnej. skijumping.pl, 2023-03-18. [dostęp 2023-03-19].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y SCHMID Katharina - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-12-10]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab ^ac ^ad ^ae Adam Kwieciński: SCHMID Katharina 1996.05.23 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-12-10].
↑ RTL.de: SO süß haben sich Skispringerin Katharina Althaus und ihr Patrick das Ja-Wort gegeben. RTL Online, 2023-05-03. [dostęp 2024-01-16]. (niem.).
↑ ^a ^b ALTHAUS Katharina - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21]. (ang.).
↑ Katharina SCHMID - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
↑ Letni Puchar Interkontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-10-05].

Bibliografia

SCHMID Katharina - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-12-10]. (ang.).
Adam Kwieciński: SCHMID Katharina 1996.05.23 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-12-10].

[IO22miesz-6] Skład zespołu: Selina Freitag, Constantin Schmid, Katharina Schmid i Karl Geiger

[ms15miesz-7] Skład zespołu: Katharina Schmid, Richard Freitag, Severin Freund i Carina Vogt

[ms19-8] Skład zespołu: Katharina Schmid, Juliane Seyfarth, Ramona Straub i Carina Vogt

[ms19miesz-9] Skład zespołu: Katharina Schmid, Markus Eisenbichler, Karl Geiger i Juliane Seyfarth

[ms21-10] Skład zespołu: Katharina Schmid, Luisa Görlich, Anna Rupprecht i Juliane Seyfarth.

[ms21miesz-11] Skład zespołu: Katharina Schmid, Markus Eisenbichler, Karl Geiger i Anna Rupprecht

[ms23-12] Skład zespołu: Katharina Schmid, Selina Freitag, Luisa Görlich i Anna Rupprecht

[ms23miesz-13] Skład zespołu: Karl Geiger, Katharina Schmid, Andreas Wellinger i Selina Freitag

[msj12-14] Skład zespołu: Katharina Schmid, Ramona Straub, Carina Vogt i Svenja Würth

[msj13-15] Skład zespołu: Katharina Schmid, Pauline Heßler, Ramona Straub i Svenja Würth

[msj14-16] Skład zespołu: Katharina Schmid, Gianina Ernst, Anna Rupprecht i Veronika Zobel

[msj16miesz-17] Skład zespołu: Katharina Schmid, Tim Fuchs, Anna Rupprecht i David Siegel

[YOG12miesz-18] Skład zespołu: Katharina Schmid, Tom Lubitz i Andreas Wellinger

[euro-19] Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.

[sylwetka-1] Katharina SCHMID - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-12-10].

[rekord-2] Adam Bucholz: Raw Air Pań w Vikersund: Lundby górą w serii próbnej. skijumping.pl, 2023-03-18. [dostęp 2023-03-19].

[fis-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y SCHMID Katharina - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-12-10]. (ang.).

[kwiec-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab ^ac ^ad ^ae Adam Kwieciński: SCHMID Katharina 1996.05.23 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-12-10].

[ślub-5] RTL.de: SO süß haben sich Skispringerin Katharina Althaus und ihr Patrick das Ja-Wort gegeben. RTL Online, 2023-05-03. [dostęp 2024-01-16]. (niem.).

[pś-20] ALTHAUS Katharina - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21]. (ang.).

[lgp-21] Katharina SCHMID - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).

[22] Letni Puchar Interkontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-10-05].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]

[b]

[c]

[d]

[e]

[f]

[g]

[h]

[i]

[j]

[k]

[l]

[m]

[n]

[6]

[7]

[8]