Wikipedia

Katharina Schmid

niemiecka skoczkini narciarska
(Przekierowano z Katharina Althaus)

Katharina Schmid, wcześniej Katharina Althaus[2] (ur. 23 maja 1996 w Oberstdorfie) – niemiecka skoczkini narciarska, reprezentantka SC 1906 Oberstdorf, trzykrotna olimpijka, srebrna medalistka olimpijska z 2018 i 2022, indywidualna i drużynowa wicemistrzyni świata juniorów.

Katharina Schmid
Ilustracja
Katharina Schmid (2023)
Data i miejsce urodzenia

23 maja 1996
Oberstdorf

Klub

SC 1906 Oberstdorf

Debiut w PŚ

3 grudnia 2011 w Lillehammer (33. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

7 stycznia 2012 w Hinterzarten (24. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

15 stycznia 2017 w Sapporo (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

12 lutego 2017 w Ljubnie

Rekord życiowy

198,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (19 marca 2023)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
srebro Pjongczang 2018 normalna
srebro Pekin 2022 normalna
Mistrzostwa świata
złoto Falun 2015 norm. druż. miesz.
złoto Seefeld 2019 norm. druż.
złoto Seefeld 2019 norm. druż. miesz.
złoto Oberstdorf 2021 norm. druż. miesz.
złoto Planica 2023 normalna
złoto Planica 2023 norm. druż.
złoto Planica 2023 norm. druż. miesz.
srebro Seefeld 2019 normalna
brąz Planica 2023 duża
Igrzyska olimpijskie młodzieży
złoto Innsbruck 2012 drużynowo
srebro Innsbruck 2012 indywidualnie
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Erzurum 2012 drużynowo
srebro Râșnov 2016 indywidualnie
brąz Liberec 2013 drużynowo
brąz Râșnov 2016 druż. miesz.
Puchar świata w skokach narciarskich
2. miejsce
2017/2018
2. miejsce
2018/2019
2. miejsce
2022/2023
Lillehammer Triple
złoto 1. miejsce
2017
złoto 1. miejsce
2018
Raw Air
srebro 2. miejsce
2019
Russian Tour Blue Bird
brąz 3. miejsce
2019
Letnie Grand Prix
srebro 2. miejsce
2014
Letni Puchar Kontynentalny
srebro 2. miejsce
2016
złoto 1. miejsce
2018
Multimedia w Wikimedia Commons

Na międzynarodowej arenie zadebiutowała 10 sierpnia 2008 w Bischofsgrün podczas zawodów Letniego Pucharu Kontynentalnego, oddając skok na odległość 56 m na skoczni średniej.

3 grudnia 2011 w pierwszym w historii konkursie Pucharu Świata kobiet w Lillehammer zajęła 33. miejsce, po skoku na odległość 79,5 m[3]. Pierwsze punkty w PŚ zdobyła 7 stycznia 2012 w Hinterzarten, plasując się na 24. miejscu[4].

Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanęła 15 stycznia 2017 w Sapporo, zajmując trzecie miejsce. Wyprzedziły ją jedynie Maren Lundby i Yūki Itō[5].

W maju 2023 wzięła ślub z Patrickiem Schmidem, bratem kombinatora norweskiego Juliana Schmida[2].

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2014   Soczi / Krasnaja Polana – 23. miejsce (K-95)
2018   Pjongczang – srebrny medal (K-98)
2022   Pekin / Zhangjiakou – srebrny medal (K-95)

Drużynowo edytuj

2022   Pekin / Zhangjiakou – 9. miejsce (K-95, drużyna mieszana)[a]

Starty K. Schmid na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
23. 11 lutego 2014   Soczi / Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 ind. 90,5 m 92,5 m 211,8 pkt 35,6 pkt Carina Vogt
2.  12 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 ind. 106,5 m 106,0 m 252,6 pkt 12,0 pkt Maren Lundby
2.  5 lutego 2022   Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 ind. 105,5 m 94,0 m 236,8 pkt 2,2 pkt Urša Bogataj
9. 7 lutego 2022   Pekin / Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. miesz.[a] DSQ – 350,9 pkt (0,0 pkt) 650,6 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2013   Val di Fiemme / Predazzo – 32. miejsce (K-95)
2015   Falun – 17. miejsce (K-90)
2017   Lahti – 8. miejsce (K-90)
2019   Seefeld – srebrny medal (K-99)
2021   Oberstdorf – 10. miejsce (K-95), 12. miejsce (K-120)
2023   Planica – złoty medal (K-95), brązowy medal (K-125)

Drużynowo edytuj

2015   Falun – złoty medal (K-90, drużyna mieszana)[b]
2019   Seefeld – złoty medal (K-99)[c], złoty medal (K-99, drużyna mieszana)[d]
2021   Oberstdorf – 5. miejsce (K-95)[e], złoty medal (K-95, drużyna mieszana)[f]
2023   Planica – złoty medal (K-95)[g], złoty medal (K-95, drużyna mieszana)[h]

Starty K. Schmid na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
32. 22 lutego 2013   Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 ind. 82,0 m – 80,4 pkt 173,3 pkt Sarah Hendrickson
17. 20 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 ind. 85,0 m 88,0 m 210,2 pkt 26,7 pkt Carina Vogt
1.  22 lutego 2015   Falun Lugnet K-90 HS-100 druż. miesz.[b] 91,0 m 92,5 m 917,9 pkt (216,0 pkt) –
8. 24 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 ind. 94,0 m 93,5 m 239,0 pkt 15,6 pkt Carina Vogt
1.  26 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż.[c] 104,5 m 99,5 m 898,9 pkt (238,4 pkt) –
2.  27 lutego 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 ind. 108,0 m 107,0 m 259,1 pkt 0,5 pkt Maren Lundby
1.  2 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. miesz.[d] 107,5 m 103,0 m 1012,2 pkt (250,4 pkt) –
10. 25 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 ind. 91,0 m 98,0 m 241,8 pkt 37,8 pkt Ema Klinec
5. 26 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż.[e] 94,0 m 94,5 m 873,1 pkt (238,5 pkt) 86,2 pkt Austria
1.  28 lutego 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 druż. miesz.[f] 104,0 m 99,5 m 1000,8 pkt (255,5 pkt) –
12. 3 marca 2021   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 ind. 113,5 m 121,0 m 240,4 pkt 56,2 pkt Maren Lundby
1.  23 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 ind. 98,5 m 97,0 m 249,1 pkt –
1.  25 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[g] 97,0 m 94,5 m 843,8 pkt (219,5 pkt) –
1.  26 lutego 2023   Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[h] 94,5 m 102,0 m 1017,2 pkt (266,3 pkt) –
3.  1 marca 2023   Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 ind. 120,5 m 128,0 m 245,7 pkt 18,5 pkt Alexandria Loutitt

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Indywidualnie edytuj

2012   Erzurum – 16. miejsce (K-95)
2013   Liberec – 11. miejsce (K-90)
2014   Val di Fiemme / Predazzo – 5. miejsce (K-95)
2016   Râșnov – srebrny medal (K-90)

Drużynowo edytuj

2012   Erzurum – srebrny medal (K-95)[i]
2013   Liberec – brązowy medal (K-90)[j]
2014   Val di Fiemme / Predazzo – 4. miejsce (K-95)[k]
2016   Râșnov – brązowy medal (K-90, drużyna mieszana)[l]

Starty K. Schmid na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
16. 23 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 ind. 92,5 m 86,0 m 200,0 pkt 76,5 pkt Sara Takanashi
2.  25 lutego 2012   Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[i] 91,0 m 96,5 m 848,5 pkt (220,0 pkt) 119,5 pkt Japonia
11. 24 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 ind. 86,0 m 92,0 m 220,5 pkt 47,5 pkt Sara Takanashi
3.  26 stycznia 2013   Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[j] 91,0 m 89,5 m 762,0 pkt (226,0 pkt) 247,0 pkt Słowenia
5. 28 stycznia 2014   Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 ind. 96,5 m 92,0 m 236,0 pkt 26,9 pkt Sara Takanashi
4. 30 stycznia 2014   Val di Fiemme / Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[k] 93,5 m 92,5 m 832,8 pkt (225,3 pkt) 86,2 pkt Japonia
2.  23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 ind. 87,0 m 89,5 m 197,4 pkt 11,6 pkt Chiara Hölzl
3.  24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż. miesz.[l] 92,0 m 90,0 m 865,7 pkt (220,3 pkt) 17,1 pkt Słowenia

Igrzyska olimpijskie młodzieży edytuj

Indywidualnie edytuj

2012   Innsbruck – srebrny medal (K-68)

Drużynowo edytuj

2012   Innsbruck – złoty medal (K-68)[m]

Starty K. Schmid na igrszyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
2.  14 stycznia 2012   Innsbruck Casino Arena K-68 HS-75 ind. 71,0 m 72,5 m 242,5 pkt 26,8 pkt Sara Takanashi
1.  21 stycznia 2012   Innsbruck Casino Arena K-68 HS-75 druż. miesz.[m]. 67,0 m 63,0 m 640,1 pkt (204,1 pkt) –

Igrzyska europejskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2023   Kraków/Zakopane[n] – 14. miejsce (K-95)

Starty K. Schmid na igrzyskach europejskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
14. 27 czerwca 2023   Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 85,5 m 94,0 m 207,6 pkt 55,0 pkt Jacqueline Seifriedsberger

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2011/2012 28.[6]
2012/2013 22.[7]
2013/2014 13.[8]
2014/2015 13.[9]
2015/2016 12.[10]
2016/2017 4.[11]
2017/2018 2.[12]
2018/2019 2.[13]
2019/2020 5.[14]
2020/2021 9.[15]
2021/2022 4.[16]
2022/2023 2.[17]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 12 lutego 2017   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 92,5 m 90,0 m 249,0 pkt [18]
2. 2 grudnia 2017   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 98,5 m 93,0 m 271,7 pkt [19]
3. 3 grudnia 2017   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 138,5 m 139,5 m 308,2 pkt [20]
4. 3 marca 2018   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 93,5 m – 118,6 pkt [21]
5. 2 grudnia 2018   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 128,5 m 139,5 m 254,0 pkt [22]
6. 15 grudnia 2018   Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 84,5 m 94,5 m 260,3 pkt [23]
7. 16 grudnia 2018   Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 85,0 m 88,5 m 249,6 pkt [24]
8. 4 grudnia 2021   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 96,0 m 95,5 m 278,1 pkt [25]
9. 3 grudnia 2022   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 99,0 m 96,5 m 260,1 pkt [26]
10. 11 grudnia 2022   Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 130,0 m 137,0 m 269,3 pkt [27]
11. 7 stycznia 2023   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 122,0 m 131,0 m 263,8 pkt [28]
12. 28 stycznia 2023   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-100 HS-111 107,0 m 102,0 m 258,8 pkt [29]
13. 4 lutego 2023   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 133,0 m 149,5 m 264,4 pkt [30]
14. 17 lutego 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 89,5 m 98,5 m 251,0 pkt [31]
15. 15 marca 2023   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 131,5 m 125,5 m 251,1 pkt [32]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni Przypisy
1. 15 stycznia 2017   Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 94,5 m 93,5 m 231,4 pkt 3. 16,9 pkt Maren Lundby [33]
2. 4 lutego 2017   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-94 89,0 m 88,5 m 237,9 pkt 2. 4,2 pkt Sara Takanashi [34]
3. 11 lutego 2017   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 89,5 m 92,0 m 245,6 pkt 3. 11,1 pkt Maren Lundby [35]
4. 12 lutego 2017   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-95 92,5 m 90,0 m 249,0 pkt 1. – [18]
5. 1 grudnia 2017   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 94,0 m 96,0 m 262,2 pkt 2. 9,3 pkt Maren Lundby [36]
6. 2 grudnia 2017   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 98,5 m 93,0 m 271,7 pkt 1. – [19]
7. 3 grudnia 2017   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 138,5 m 139,5 m 308,2 pkt 1. – [20]
8. 17 grudnia 2017   Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 102,5 m 99,0 m 254,7 pkt 2. 14,5 pkt Maren Lundby [37]
9. 13 stycznia 2018   Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 93,5 m 96,0 m 248,6 pkt 2. 4,3 pkt Maren Lundby [38]
10. 14 stycznia 2018   Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 94,0 m 89,0 m 230,2 pkt 3. 21,4 pkt Maren Lundby [39]
11. 27 stycznia 2018   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 84,5 m 88,0 m 241,5 pkt 2. 14,5 pkt Maren Lundby [40]
12. 28 stycznia 2018   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 87,5 m 89,0 m 259,3 pkt 3. 3,1 pkt Daniela Iraschko-Stolz [41]
13. 3 marca 2018   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 93,5 m – 118,6 pkt 1. – [21]
14. 4 marca 2018   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 94,0 m 92,0 m 234,6 pkt 2. 17,2 pkt Maren Lundby [42]
15. 2 grudnia 2018   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 128,5 m 139,5 m 254,0 pkt 1. – [22]
16. 15 grudnia 2018   Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 84,5 m 94,5 m 260,3 pkt 1. – [23]
17. 16 grudnia 2018   Prémanon Les Tuffes K-81 HS-90 85,0 m 88,5 m 249,6 pkt 1. – [24]
18. 13 stycznia 2019   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 126,5 m 126,0 m 210,5 pkt 2. 19,3 pkt Maren Lundby [43]
19. 18 stycznia 2019   Zaō Yamagata K-95 HS-102 89,0 m 94,5 m 203,2 pkt 3. 2,0 pkt Daniela Iraschko-Stolz [44]
20. 26 stycznia 2019   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 91,5 m 93,0 m 236,9 pkt 2. 8,9 pkt Maren Lundby [45]
21. 2 lutego 2019   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 81,5 m 79,0 m 213,2 pkt 3. 14,9 pkt Maren Lundby [46]
22. 3 lutego 2019   Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 89,0 m 87,5 m 238,5 pkt 3. 12,3 pkt Maren Lundby [47]
23. 16 lutego 2019   Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 124,5 m 128,0 m 270,1 pkt 2. 0,4 pkt Maren Lundby [48]
24. 10 marca 2019   Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 111,5 m 119,5 m 193,3 pkt 3. 15,7 pkt Daniela Iraschko-Stolz [49]
25. 12 marca 2019   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 131,5 m 132,0 m 267,7 pkt 2. 4,0 pkt Maren Lundby [50]
26. 17 marca 2019   Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 91,0 m 91,0 m 214,1 pkt 3. 16,2 pkt Juliane Seyfarth [51]
27. 23 marca 2019   Czajkowskij Snieżynka K-95 HS-102 95,0 m 95,0 m 213,0 pkt 2. 6,0 pkt Juliane Seyfarth [52]
28. 14 grudnia 2019   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 131,5 m – 118,6 pkt 3. 6,0 pkt Chiara Hölzl [53]
29. 25 stycznia 2020   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 93,0 m 94,0 m 245,7 pkt 2. 1,9 pkt Chiara Hölzl [54]
30. 27 listopada 2021   Niżny Tagił Aist K-90 HS-97 91,0 m 92,0 m 225,9 pkt 3. 9,2 pkt Ema Klinec [55]
31. 4 grudnia 2021   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 96,0 m 95,5 m 278,1 pkt 1. – [25]
32. 5 grudnia 2021   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 130,5 m 136,5 m 259,8 pkt 2. 9,1 pkt Marita Kramer [56]
33. 11 grudnia 2021   Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 129,5 m 127,0 m 236,5 pkt 3. 23,8 pkt Marita Kramer [57]
34. 17 grudnia 2021   Ramsau Mattensprunganlage K-90 HS-98 88,5 m 90,0 m 256,9 pkt 2. 4,1 pkt Marita Kramer [58]
35. 29 stycznia 2022   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 126,5 m – 77,1 pkt 2. 3,1 pkt Marita Kramer [59]
36. 30 stycznia 2022   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 145,0 m – 126,0 pkt 2. 5,6 pkt Nika Križnar [60]
37. 12 marca 2022   Oberhof Kanzlersgrund K-90 HS-100 93,5 m 95,5 m 254,8 pkt 3. 12,0 pkt Urša Bogataj [61]
38. 6 listopada 2022   Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 123,0 m 131,0 m 251,4 pkt 2. 10,9 pkt Eva Pinkelnig [62]
39. 3 grudnia 2022   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 99,0 m 96,5 m 260,1 pkt 1. – [26]
40. 11 grudnia 2022   Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 130,0 m 137,0 m 269,3 pkt 1. – [27]
41. 29 grudnia 2022   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 92,0 m 92,5 m 254,6 pkt 2. 5,6 pkt Eva Pinkelnig [63]
42. 31 grudnia 2022   Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 90,0 m 85,5 m 247,0 pkt 3. 12,7 pkt Anna Odine Strøm [64]
43. 7 stycznia 2023   Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 122,0 m 131,0 m 263,8 pkt 1. – [28]
44. 28 stycznia 2023   Hinterzarten Rothaus-Schanze K-100 HS-111 107,0 m 102,0 m 258,8 pkt 1. – [29]
45. 4 lutego 2023   Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-147 133,0 m 149,5 m 264,4 pkt 1. – [30]
46. 17 lutego 2023   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 89,5 m 98,5 m 251,0 pkt 1. – [31]
47. 15 marca 2023   Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 131,5 m 125,5 m 251,1 pkt 1. – [32]
48. 24 marca 2023   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 123,0 m 116,0 m 236,9 pkt 3. 1,9 pkt Ema Klinec [65]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

stan na 2 grudnia 2023

Sezon 2011/2012
                          punkty
33 24 21 - - 26 8 25 23 27 33 20 19 95
Sezon 2012/2013
                                punkty
45 24 24 28 20 17 19 - 9 19 17 18 - - 19 24 141
Sezon 2013/2014
                                    punkty
6 18 30 10 4 8 9 12 16 - - 20 12 11 10 15 22 22 345
Sezon 2014/2015
                          punkty
10 10 6 5 6 26 4 9 16 19 - - 20 299
Sezon 2015/2016
                                  punkty
25 7 8 6 6 6 12 26 33 14 17 19 18 17 17 16 13 341
Sezon 2016/2017
                                      punkty
7 11 8 9 4 10 7 3 14 5 6 5 2 5 3 1 - - 4 776
Sezon 2017/2018
                              punkty
2 1 1 2 2 3 - - 2 3 1 2 6 8 7 928
Sezon 2018/2019
                                                punkty
4 4 1 1 1 4 2 3 8 2 5 3 3 4 10 2 4 3 2 5 4 3 2 5 1493
Sezon 2019/2020
                                punkty
6 6 3 7 12 8 5 2 5 13 19 5 10 11 4 6 617
Sezon 2020/2021
                          punkty
12 6 9 12 12 8 7 - - 9 7 12 10 316
Sezon 2021/2022
                                      punkty
5 3 1 2 7 3 2 5 8 2 2 - - - 10 5 8 3 5 906
Sezon 2022/2023
                                                    punkty
21 2 1 4 1 9 2 3 14 1 4 6 7 1 14 1 8 4 6 1 22 5 5 5 1 3 1497
Sezon 2023/2024
                                                      punkty
8 32
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[66]
2019 2.
2020 4.
2022 20.
2023 2.

Turniej Sylwestrowy edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2021/2022 7.
2022/2023 5.

Korona Alp edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2021/2022 32.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[67]
2012 27.
2013 7.
2014 2.
2015 14.
2016 8.
2017 13.
2018 6.
2019 17.
2021 12.
2022 5.
2023 12.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Przypisy
1. 11 sierpnia 2017   Courchevel Tremplin du Praz K-90 HS-96 95,0 m 88,5 m 230,8 pkt [68]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 14 września 2013   Niżny Tagił Aist K-90 HS-100 96,0 m 94,0 m 234,3 pkt 3. 28,4 pkt Sara Takanashi
2. 21 września 2014   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 93,5 m 93,0 m 215,0 pkt 2. 25,1 pkt Sara Takanashi
3. 11 sierpnia 2017   Courchevel Tremplin du Praz K-90 HS-96 95,0 m 88,5 m 230,8 pkt 1. –
4. 17 sierpnia 2018   Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 94,5 m 95,0 m 232,8 pkt 3. 12,5 pkt Sara Takanashi

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

stan po zakończeniu LGP 2023

2012
        punkty
16 21 - - 25
2013
            punkty
17 8 4 3 - - 156
2014
    punkty
5 2 125
2015
          punkty
7 10 8 - - 94
2016
      punkty
12 10 6 88
2017
          punkty
1 - - - - 100
2018
          punkty
4 4 3 6 - 200
2019
      punkty
10 12 - 48
2021
              punkty
11 13 6 19 - - 5 141
2022
          punkty
5 6 13 - 5 150
2023
              punkty
4 5 - - - - 10 121
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2008/2009 55.[69]
2010/2011 67.[70]
2011/2012 39.[71]
2021/2022 17.[72]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 18 marca 2022   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 105,0 m 97,0 m 275,5 pkt
2. 19 marca 2022   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 105,5 m 102,5 m 285,4 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 18 marca 2022   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 105,0 m 97,0 m 275,5 pkt 1. –
2. 19 marca 2022   Whistler Whistler Olympic Park K-95 HS-104 105,5 m 102,5 m 285,4 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2008/2009
                                    punkty
- - - - - - - - 12 - - - - - - - - - 22
Sezon 2009/2010
                                    punkty
- - - - - - 41 47 - - - - - - - - - - 0
Sezon 2010/2011
                                        punkty
- - - - - - - 36 19 - - - - - - - - - - - 12
Sezon 2011/2012
              punkty
- - 14 19 - - - 30
Sezon 2021/2022
                                punkty
- - - - - - - - - - - - 1 1 - - 200
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2011 6.[73]
2015 9.[74]
2016 2.[75]
2018 1.[76]
2021 5.[77]
2022 10.[78]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 15 września 2018   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 92,5 m 105,0 m 216,9 pkt
2. 16 września 2018   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 102,0 m 96,5 m 250,8 pkt
3. 18 września 2021   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 107,5 m 105,5 m 259,5 pkt
4. 19 września 2021   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 104,0 m 103,5 m 278,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 22 lipca 2011   Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 85,5 m 87,0 m 228,0 pkt 3. 8,0 pkt Maja Vtič
2. 11 września 2011   Trondheim Granåsen K-90 HS-105 95,0 m 92,0 m 238,5 pkt 3. 28,0 pkt Daniela Iraschko
3. 28 sierpnia 2015   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 94,5 m 90,5 m 201,5 pkt 3. 24,8 pkt Ema Klinec
4. 29 sierpnia 2015   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 97,5 m 95,0 m 222,5 pkt 3. 12,2 pkt Sara Takanashi
5. 26 sierpnia 2016   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 101,0 m 93,0 m 221,6 pkt 2. 10,2 pkt Lucile Morat
6. 27 sierpnia 2016   Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 101,0 m 96,0 m 220,5 pkt 2. 18,3 pkt Lucile Morat
7. 15 września 2018   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 92,5 m 105,0 m 216,9 pkt 1. –
8. 16 września 2018   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 102,0 m 96,5 m 250,8 pkt 1. –
9. 18 września 2021   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 107,5 m 105,5 m 259,5 pkt 1. –
10. 19 września 2021   Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 104,0 m 103,5 m 278,8 pkt 1. –
11. 4 września 2022   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-98 93,5 m 86,5 m 213,9 pkt 3. 32,6 pkt Abigail Strate

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

stan po zakończeniu LPK 2022

2008
                    punkty
47 54 - - - - - - - - 0
2010
                      punkty
36 50 - - - - - - - - - 0
2011
                punkty
5 3 6 7 - - 6 3 281
2015
        punkty
3 3 - - 120
2016
      punkty
2 2 - 160
2018
    punkty
1 1 200
2021
            punkty
- - - - 1 1 200
2022
          punkty
4 3 - - - 110
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodniczka nie wystartowała

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2013/2014 10.[79]
2014/2015 4.[80]
2016/2017 20.[81]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 12 lipca 2014   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 92,5 m 246,5 pkt
2. 13 lipca 2014   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 90,0 m 241,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie edytuj

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 13 lipca 2013   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 91,0 m 91,0 m 229,0 pkt 3. 9,5 pkt Ema Klinec
2. 14 lipca 2013   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 93,5 m 90,5 m 234,0 pkt 2. 2,5 pkt Ema Klinec
3. 12 lipca 2014   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 92,5 m 246,5 pkt 1. –
4. 13 lipca 2014   Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 96,5 m 90,0 m 241,0 pkt 1. –
5. 18 września 2016   Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 99,0 m 97,5 m 236,5 pkt 2. 7,0 pkt Anna Rupprecht

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup edytuj

stan po zakończeniu sezonu 2022/2023

Sezon 2013/2014
                punkty
3 2 - - - - - - 140
Sezon 2014/2015
                    punkty
1 1 5 6 - - - - - - 285
Sezon 2016/2017
                      punkty
- - - - - - 6 2 - - - 120
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodniczka nie wystartowała

Uwagi edytuj

  1. ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Constantin Schmid, Katharina Schmid i Karl Geiger.
  2. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Schmid, Richard Freitag, Severin Freund i Carina Vogt.
  3. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Schmid, Juliane Seyfarth, Ramona Straub i Carina Vogt.
  4. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Schmid, Markus Eisenbichler, Karl Geiger i Juliane Seyfarth.
  5. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Schmid, Luisa Görlich, Anna Rupprecht i Juliane Seyfarth.
  6. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Schmid, Markus Eisenbichler, Karl Geiger i Anna Rupprecht.
  7. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Schmid, Selina Freitag, Luisa Görlich i Anna Rupprecht.
  8. ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Katharina Schmid, Andreas Wellinger i Selina Freitag.
  9. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Schmid, Ramona Straub, Carina Vogt i Svenja Würth.
  10. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Schmid, Pauline Heßler, Ramona Straub i Svenja Würth.
  11. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Schmid, Gianina Ernst, Anna Rupprecht i Veronika Zobel.
  12. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Schmid, Tim Fuchs, Anna Rupprecht i David Siegel.
  13. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Schmid, Tom Lubitz, Andreas Wellinger
  14. ↑ Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Adam Bucholz: Raw Air Pań w Vikersund: Lundby górą w serii próbnej. skijumping.pl, 2023-03-18. [dostęp 2023-03-19].
  2. ↑ a b Tobias Ruf: Skispringen: Katharina Althaus heiratet und ändert Namen. chiemgau24-de, 2023-05-03. [dostęp 2023-05-03]. (niem.).
  3. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Sarah Hendrickson deklasuje w historycznym konkursie. Skokinarciarskie.pl, 2011-12-03. [dostęp 2012-01-06]. (pol.).
  4. ↑ FIS: OFFICIAL RESULTS Hinterzarten (GER)07.01.2012 World Cup Ladies' HS106. www.fis-ski.com, 2012-01-07. [dostęp 2012-11-29]. (ang.).
  5. ↑ FIS: OFFICIAL RESULTS Sapporo (JPN) 15.01.2017 World Cup Ladies' HS100. www.fis-ski.com. [dostęp 2018-02-17]. (ang.).
  6. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2011/2012 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2012-03-09. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  7. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2012/2013 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2013-03-17. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  8. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2013/2014 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2014-03-22. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  9. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2014/2015 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2015-03-13. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  10. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2015/2016 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2016-02-28. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  11. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2016/2017 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2017-03-12. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  12. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2017/2018 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2018-03-25. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  13. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2018/2019 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  14. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2019/2020 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2020-03-10. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  15. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2020/2021 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-04)]. (ang.).
  16. ↑ FIS World Cup Ski Jumping Ladies - 2021/2022 - World Cup Standings. fis-ski.com, 2022-03-13. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-14)]. (ang.).
  17. ↑ FIS World Cup Ski Jumping - 2022/2023 - World Cup Standings Women. fis-ski.com, 2023-03-24. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-24)]. (ang.).
  18. ↑ a b Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-03-28]. (ang.).
  19. ↑ a b Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-03-28]. (ang.).
  20. ↑ a b Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-03-28]. (ang.).
  21. ↑ a b Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-03-28]. (ang.).
  22. ↑ a b Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-12-02]. (ang.).
  23. ↑ a b Prémanon - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).
  24. ↑ a b Prémanon - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-12-16]. (ang.).
  25. ↑ a b Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-12-04]. (ang.).
  26. ↑ a b Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-12-03]. (ang.).
  27. ↑ a b Titisee-Neustadt - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-12-11]. (ang.).
  28. ↑ a b Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-01-07]. (ang.).
  29. ↑ a b Hinterzarten - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-01-28]. (ang.).
  30. ↑ a b Willingen - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-02-04]. (ang.).
  31. ↑ a b Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-02-17]. (ang.).
  32. ↑ a b Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2023-03-15]. (ang.).
  33. ↑ Sapporo (JPN) 15.01.2017 World Cup - Ladies' HS100. fis-ski.com. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
  34. ↑ Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2017-02-04]. (ang.).
  35. ↑ Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).
  36. ↑ Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2017-12-01]. (ang.).
  37. ↑ Hinterzarten - Result. FIS Ski. [dostęp 2017-12-17]. (ang.).
  38. ↑ Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-01-13]. (ang.).
  39. ↑ Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-01-14]. (ang.).
  40. ↑ Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-01-27]. (ang.).
  41. ↑ Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-01-28]. (ang.).
  42. ↑ Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-03-04]. (ang.).
  43. ↑ Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-01-13]. (ang.).
  44. ↑ Zao - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
  45. ↑ Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-01-28]. (ang.).
  46. ↑ Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-02-02]. (ang.).
  47. ↑ Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-02-03]. (ang.).
  48. ↑ Oberstdorf - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-02-16]. (ang.).
  49. ↑ Oslo - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  50. ↑ Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  51. ↑ Nizhny Tagil - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-17]. (ang.).
  52. ↑ Chaikovsky - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-23]. (ang.).
  53. ↑ Klingenthal - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-12-14]. (ang.).
  54. ↑ Râșnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2020-01-25]. (ang.).
  55. ↑ Nizhny Tagil - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
  56. ↑ Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-12-05]. (ang.).
  57. ↑ Klingenthal - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-12-11]. (ang.).
  58. ↑ Ramsau - Result. FIS Ski. [dostęp 2021-12-17]. (ang.).
  59. ↑ Willingen - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-01-29]. (ang.).
  60. ↑ Willingen - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-01-30]. (ang.).
  61. ↑ Oberhof - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-03-12]. (ang.).
  62. ↑ Wisła - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-11-06]. (ang.).
  63. ↑ Villach - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-12-29]. (ang.).
  64. ↑ Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2022-12-31]. (ang.).
  65. ↑ 29th World Cup Competition - FINAL - Lahti (FIN) - Women Large Hill Individual - Official Results. fis-ski.com, 2023-03-24. [dostęp 2023-03-26]. (ang.).
  66. ↑ ALTHAUS Katharina - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-26]. (ang.).
  67. ↑ Katharina SCHMID - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-10-08].
  68. ↑ Courchevel - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-08-28]. (ang.).
  69. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2008/2009. fis-ski.com, 2009-03-11. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-19)]. (ang.).
  70. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2010/2011. fis-ski.com, 2011-03-09. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  71. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2011/2012. fis-ski.com, 2012-02-18. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  72. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021/2022. fis-ski.com, 2022-03-26. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
  73. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2011. fis-ski.com, 2011-09-11. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  74. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2015. fis-ski.com, 2015-09-20. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  75. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2016. fis-ski.com, 2016-09-10. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  76. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2018. fis-ski.com, 2018-09-16. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).
  77. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Ladies - Cup Standings 2021. fis-ski.com, 2021-09-19. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-17)]. (ang.).
  78. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping Women - Cup Standings 2022. fis-ski.com, 2022-10-08. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-10)]. (ang.).
  79. ↑ FIS Cup Women - Standings 2013/2014. fis-ski.com, 2014-02-22. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-30)]. (ang.).
  80. ↑ FIS Cup Women - Standings 2014/2015. fis-ski.com, 2015-02-22. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-08)]. (ang.).
  81. ↑ FIS Cup Women - Standings 2016/2017. fis-ski.com, 2017-01-28. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-05)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katharina_Schmid&oldid=71990847”