Kauaʻi

Kauaʻi (Kauai) – amerykańska wyspa na Oceanie Spokojnym, należąca do archipelagu Hawaje oraz stanu o tej samej nazwie.

Kauaʻi
Zdjęcie satelitarne wyspy
Kontynent	Ameryka Północna
Państwo	Stany Zjednoczone
Akwen	Ocean Spokojny
Archipelag	Hawaje
Powierzchnia	1,4 tys. km²
Populacja  • liczba ludności	60 000
Położenie na mapie Hawajów Kauaʻi
Położenie na mapie Oceanu Spokojnego Kauaʻi
22°04′59,99″N 159°30′00,00″W

Kauaʻi na mapie świata

Ma powierzchnię 1,4 tys. km². Liczba mieszkańców to ok. 60 tys. Głównym miastem wyspy jest Līhuʻe.

Kauaʻi jest wyspą wulkaniczną oraz geologicznie pierwszą wyspą Hawajów. Góry z głębokimi dolinami, strome klify i wodospady przyciągają co roku miliony turystów. Najwyższy szczyt wyspy jest jednocześnie jednym z najwilgotniejszych miejsc na Ziemi.

Historia

Pierwszymi osadnikami na wyspie byli w roku 700 Polinezyjczycy. Przebyli oni 4000 km na dwukadłubowych kanoe. W XIX wieku zaczęli się osiedlać Amerykanie, Chińczycy, Filipińczycy, Japończycy oraz Europejczycy.

Jednym z badaczy wyspy był podróżnik James Cook, który przybył tu w 1778 roku, przywożąc ze sobą kozę. Na wyspie nastąpiło jej zadomowienie w stanie dzikim na terenach bagnistych i górskich. W górzystych rejonach zamieszkuje ptak z gatunku petrel hawajski (Pterodroma sandwichensis).

Bibliografia

• Cudowny Świat/Najpiękniejsze zakątki i krajobrazy, Przegląd Reader’s Digest, Warszawa 2000, ​ISBN 83-88243-10-1​