Kazimierz Świątek
Kazimierz Świątek (ur. 21 października 1914 w Valdze, zm. 21 lipca 2011 w Pińsku) – biskup rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita mińsko-mohylewski w latach 1991–2006, administrator apostolski diecezji pińskiej w latach 1991–2011, przewodniczący Konferencji Episkopatu Rzymskokatolickiego Białorusi w latach 1999–2006, kardynał prezbiter od 1994.
| ||
| Kardynał prezbiter | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | Polska (do 1945) Białoruś (po 1954) | |
| Data i miejsce urodzenia | 21 października 1914 Valga | |
| Data i miejsce śmierci | 21 lipca 2011 Pińsk | |
| Miejsce pochówku | Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pińsku | |
| Administrator apostolski diecezji pińskiej | ||
| Okres sprawowania | 1991–2011 | |
| Arcybiskup mińsko-mohylewski | ||
| Okres sprawowania | 1991–2006 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Prezbiterat | 8 kwietnia 1939 | |
| Nominacja biskupia | 13 kwietnia 1991 | |
| Sakra biskupia | 21 maja 1991 | |
| Kreacja kardynalska | 26 listopada 1994 Jan Paweł II | |
| Kościół tytularny | S. Gerardo Maiella | |
| ||
| Odznaczenia | ||
  
| ||
| |||||||||||
| Data konsekracji | 21 maja 1991 | ||||||||||
| Konsekrator | Tadeusz Kondrusiewicz | ||||||||||
| Współkonsekratorzy | Władysław Jędruszuk Edward Kisiel | ||||||||||
| |||||||||||
ŻyciorysEdytuj
Urodził się w patriotycznej rodzinie polskiej. Jego ojciec walczył w legionach Józefa Piłsudskiego i zginął podczas obrony Wilna przed bolszewikami w 1920. W wieku 3 lat został wraz z rodziną zesłany na Syberię. Po powrocie do Polski w 1922 osiadł w Baranowiczach, gdzie uczęszczał do Gimnazjum im. Tadeusza Rejtana.
W 1932 wstąpił do seminarium duchownego w Pińsku, gdzie 8 kwietnia 1939 otrzymał święcenia kapłańskie. Następnie został skierowany jako wikariusz do historycznej parafii Prużana na Polesiu. Po wybuchu II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej. 21 kwietnia 1941 został aresztowany przez NKWD i uwięziony w Brześciu nad Bugiem, gdzie z powodu przekonań religijnych represjonowany był przez władze ZSRR. Skazany na karę śmierci, której wykonanie uniemożliwiło wkroczenie wojsk niemieckich w 1941. Powrócił do parafii Próżany, gdzie pracował w czasie okupacji niemieckiej. Po ponownym wkroczeniu Armii Czerwonej został 17 grudnia 1944 ponownie aresztowany, uwięziony w Mińsku i 21 lipca 1945 skazany na 10 lat łagrów o zaostrzonym reżimie i 5 lat pozbawienia praw obywatelskich. Na Syberii pracował przy wyrębie tajgi. 3 grudnia 1947 został zesłany do gułagu w okolicach Workuty. 16 lipca 1954 został uwolniony, w ramach zwolnień więźniów politycznych z łagrów, na mocy decyzji Berii, a realizowanych przez Chruszczowa, i powrócił do Pińska.
Gdy na fali pieriestrojki zaczęły powstawać polskie stowarzyszenia, a wśród nich Związek Polaków na Białorusi, bardzo aktywnie włączył się w jego działalność, w którym pełnił funkcję zastępcy prezesa i wszedł do zarządu głównego.
13 kwietnia 1991 został prekonizowany arcybiskupem archidiecezji mińsko-mohylewskiej i administratorem apostolskim diecezji pińskiej. 26 listopada 1994 został podniesiony do godności kardynalskiej. Z powodu osiągnięcia wieku emerytalnego nie uczestniczył nigdy w konklawe. Jego kościołem tytularnym był S. Gerardo Maiella. 27 września 2004 Jan Paweł II wręczył Kazimierzowi Świątkowi Nagrodę Fidei Testis (Świadek Wiary) przyznaną przez Instytut im. Pawła VI.
14 czerwca 2006 przeszedł na emeryturę. Pozostał jednak administratorem apostolskim diecezji pińskiej do 14 czerwca 2011[1]. Po długiej chorobie zmarł 21 lipca 2011 w Pińsku[2]. 25 lipca 2011 w Pińsku odbył się jego pogrzeb, w którym uczestniczyli m.in. arcybiskup metropolita krakowski kardynał Stanisław Dziwisz, były arcybiskup ryski kardynał Jānis Pujats oraz arcybiskup metropolita mińsko-mohylewski Tadeusz Kondrusiewicz[3].
OdznaczeniaEdytuj
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (4 lipca 1995)[4]
- Order Ecce Homo (2000) „za człowieczeństwo w obliczu śmierci, za miłość i wybaczenie, za niestrudzoną służbę na rzecz bliźnich”[5]
- Medal Polonia Mater Nostra Est (2003)
- Komandor Legii Honorowej (23 listopada 2006) „człowiekowi, który dla obywateli Francji uosabia historię narodu białoruskiego z ostatnich siedemdziesięciu lat”.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Białoruś. Zmarł kardynał Kazimierz Świątek. gazeta.pl, 2011-07-21. [dostęp 2011-07-22].
- ↑ Кардынал Казімір Свёнтэк адышоў у вечнасць. catholic.by, 2011-07-21. [dostęp 2011-07-21].
- ↑ Białoruś pożegnała kardynała Świątka, spoczął w Pińsku. wyborcza.pl, 2011-07-25. [dostęp 2011-07-26].
- ↑ M.P. z 1995 r. nr 56, poz. 621
- ↑ Damy i Kawalerowie Orderu Ecce Homo z 2000 roku. ecce-homo.pl (arch.), 2011-07-22. [dostęp 2017-06-10].
BibliografiaEdytuj
- Nota biograficzna Kazimierza Świątka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2015-02-11]
- Kazimierz Świątek w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2011-07-22]
- Kardynał Świątek kończy dziś 95 lat. kresy.pl, 2009-10-21. [dostęp 2011-07-22].
- Dźwigał z ruin Kościół na Białorusi. naszdziennik.pl, 2009-10-21. [dostęp 2011-07-22].
- Kardynał Kazimierz Świątek. kresy.pl, 2009-10-21. [dostęp 2011-07-22].
| Poprzednik |
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Białorusi 1999–2006 |
Następca Aleksander Kaszkiewicz |