Wikipedia

Kazimierz Dąbrowski (hokeista na trawie)

polski hokeista na trawie

Kazimierz Dąbrowski (ur. 14 lutego 1936 w Gnieźnie) – polski hokeista na trawie, olimpijczyk.

Kazimierz Dąbrowski
Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1936
Gniezno

Obywatelstwo

polskie

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Stella Gniezno

Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Polska
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Tablica poświęcona gnieźnieńskim olimpijczykom, wśród nich Kazimierz Dąbrowski.

Syn Walentego i Magdaleny Woźnej, ukończył Liceum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie (1955), następnie Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego w Poznaniu (1959, późniejsza Akademia Wychowania Fizycznego). Jako pierwszy hokeista podjął w pracy magisterskiej tematykę związaną ze swoją dyscypliną (Powstanie i rozwój hokeja na trawie w Wielkopolsce).

Treningi hokejowe rozpoczął jako 10-latek krótko po wojnie. Karierę związał z gnieźnieńską Stellą, gdzie występował do 1974. Wraz z klubem świętował siedem tytułów mistrza Polski (1956, 1957, 1958, 1959, 1961, 1962, 1964). W latach 1958-1961 grał także w kadrze narodowej, m.in. w jednym meczu turnieju olimpijskiego w Rzymie (1960); Polska zajęła na igrzyskach 12. miejsce. Na boisku hokejowym grał w formacji obronnej.

Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem w Stelli Gniezno, działał w Okręgowym i Polskim Związku Hokeja na Trawie. Otrzymał m.in. tytuł "Mistrza sportu" oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Z małżeństwa z Sabiną Wilkosz (polonistką) ma dwie córki (Ewę i Danutę, lekarki).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Dąbrowski_(hokeista_na_trawie)&oldid=72256792”