Kazimierz Głębicki
Kazimierz Głębicki (ur. 13 marca?/26 marca 1906 w Petersburgu, zm. 11 czerwca 1993 w Warszawie) – polski inżynier mechanik, specjalista w zakresie mechaniki lotniczej.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
technik mechanik lotnictwa |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
W 1925 ukończył Państwowe Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie, następnie wyjechał do Lille we Francji, gdzie studiował mechanikę lotniczą w Institut du Nord oraz w Instytucie Mechaniki Cieczy na Uniwersytecie w Lille. Do Polski wrócił w 1934 i rozpoczął pracę jako konstruktor w Wydziale Studiów Państwowych Zakładów Lotniczych w podwarszawskim Okęciu. Po wybuchu II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej, 3 października 1939 został ciężko ranny w bitwie pod Kockiem. Po odzyskaniu pełni sił rozpoczął pracę w Dziale Budowlanym PZU, równocześnie zaangażował się w działalność konspiracyjną w Związku Walki Zbrojnej, a następnie w Oddziale II Informacyjno-Wywiadowczym Komendy Głównej Armii Krajowej, gdzie do jego zadań należało m.in. zbieranie informacji o produkcji, sprzęcie i lokalizacji zakładów zbrojeniowych. Dzięki dostarczonym do Londynu przez niego materiałom o produkcji broni V1 i V2, Alianci w dniu 17 sierpnia 1943 roku dokonali nalotu na fabrykę w Peenemünde. Po zakończeniu wojny pracował na Wybrzeżu, w 1947 powrócił do Warszawy, gdzie został głównym konstruktorem i kierownikiem Działu Osprzętu Lotniczego Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego na Okęciu. Od 1948 równocześnie podjął działalność dydaktyczną w Szkole Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda, a od 1951 na Politechnice Warszawskiej. W 1960 zrezygnował z pracy w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego, w roku 1962 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1972 profesora zwyczajnego. Do czasu przejścia na emeryturę w 1976 był związany z Wydziałem Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa, gdzie pełnił funkcję kierownika Katedry, a po zmianach organizacyjnych kierował Wydziałem, Zakładem Automatyki i Osprzętu Lotniczego. W 1969 został konsultantem w Instytucie Lotnictwa. Kazimierz Głębicki był wybitnym specjalistą urządzeń giroskopowych stosowanych w lotnictwie i okrętownictwie[1].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 86, rząd 4, grób 12)[2][3].
Odznaczenia edytuj
Bibliografia edytuj
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 330
Przypisy edytuj
- ↑ Kazimierz Głębicki, Epitafie, Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej.
- ↑ Andrzej Liczbiński „Wykaz profesorów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 1988–2000” Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej Muzeum, Warszawa 2000.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ I JANINA GŁĘBICCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-04].