Kazimierz II zatorski
Kazimierz (Kaźko) II zatorski (ur. około 1450, zm. 1490) – książę zatorski w latach 1468-1474 razem z braćmi, od 1474 książę na połowie Zatora, z bratem Wacławem (do 1484/7), potem samodzielnie.
 herb księstwa zatorskiego | |
| książę zatorski | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
ok. 1450 |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
| Małżeństwo |
Małgorzata |
 |
Ten artykuł od 2014-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Kazimierz II był najstarszym synem księcia zatorskiego Wacława I i szlachcianki Małgorzaty Kopczowskiej. W chwili śmierci ojca był już osobą pełnoletnią, w związku z czym mógł bez przeszkód objąć rządy w malutkim księstwie ze stolicą w Zatorze.
W 1474 pod presją młodszych braci (byli to: Wacław, Jan i Władysław) Kazimierz wyraził zgodę na podział księstwa na dwie części. Podział miał odtąd przebiegać wzdłuż rzeki Skawy, przy czym na dwie części dzielono także miasto i zamek w Zatorze. W rękach Kazimierza i jego młodszego brata Wacława pozostała wschodnia część ojcowizny.
Około 1483 Kazimierz ożenił się z Małgorzatą (zm. 1508), córką Mikołaja V, księcia raciborskiego, i pochodzącej z mieszczańskiego rodu Barbary. Małżeństwo to prawdopodobnie pozostało bezdzietne[a].
Książę utrzymywał dosyć bliskie stosunki z królem polskim Kazimierzem Jagiellończykiem, którego uznał zwierzchnictwo. Dobre stosunki z Polską wyrażały się też poprzez wspomaganie finansowe kościołów krakowskich.
Pomimo doskonałych stosunków z Polską, po śmierci brata Wacława, która nastąpiła pomiędzy 1484 a 1487 Kazimierz próbował zapewnić następstwo po sobie księciu raciborskiemu Janowi V. Tylko dzięki ostrej reprymendzie ze strony Kazimierza Jagiellończyka, groźba straty Zatora przez Polskę została zażegnana.
Kazimierz II Zatorski zmarł w 1490 i został pochowany we wspomaganym przez niego finansowo kościele Mariackim w Krakowie. Wschodnią część księstwa zatorskiego na mocy umowy o wzajemnej dziedziczenie rodzeństwa z 1477 przejął Jan V.
Uwagi edytuj
- ↑ Do dziś wśród historyków i genealogów trwa spór o to, czy istniał Bolko, książę zatorski, syn Kazimierza i Machny. Wzmiankę o Bolesławie znajdujemy tylko w jednym przekazie źródłowym, tj. w testamencie Machny z 4 stycznia 1508 roku, w którym księżna wspomina, że w krakowskim kościele Mariackim dux Bolek vir suus iacet sepultus (książę Bolek, jej mąż leży pochowany). Zwolennicy istnienia Bolka przyjmują, że w zwrocie tym tkwi błąd nie w imieniu księcia lecz w określeniu stopnia pokrewieństwa. Ich zdaniem w miejsce vir suus należy postawić filius suus. Bolko zmarł prawdopodobnie zaraz lub wkrótce po urodzeniu. Jeśli rzeczywiście żył, to był ostatnim księciem piastowskim noszącym imię Bolesław. Por. Piastowie. Leksykon biograficzny, Kraków 1999, s. 824.