Kazimierz Julian Kratzer
Kazimierz Julian Kratzer (ur. 22 lutego 1844 w Krakowie, zm. 4 listopada 1890 w Warszawie) – polski kompozytor.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 lutego 1844 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
4 listopada 1890 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys edytuj
Pochodził ze znanej rodziny polskich muzyków i kompozytorów. Ojciec Kazimierza Juliana, Paweł Kratzer, był śpiewakiem i waltornistą. Dziadek Franciszek Ksawery Kratzer (1740–1818) i stryj Walenty Kratzer (1780–1855) zapoczątkowali rodzinną tradycję. Studia odbył pod kierunkiem swego stryja Walentego.
Od 1857 pracował jako członek baletu, od 1864 był akompaniatorem. Od 1889 zastępca kapelmistrza Teatru Wielkiego w Warszawie. Tworzył muzykę do utworów fortepianowych i melodramatów. Najbardziej znane są: Nad przepaścią, W ruinach oraz pieśni: Skrzypki–swaty, Dumka, Ujrzałem raz wejrzenie skromne, Grenadierzy, Piosenka o piosence, Jej medalion, Sny miłości, Tyś moim snem.
Bibliografia edytuj
- "Encyklopedia powszechna Orgelbranda z ilustracjami" (1898–1904), tom 8, str. 601
- "Wielka Encyklopedia Powszechna PWN" (1962–1969) tom 6 str. 165
Linki zewnętrzne edytuj
- Utwory Kazimierza Juliana Kratzera w bibliotece Polona