Kazimierz Malinowski (muzeolog)

Kazimierz Malinowski (ur. 28 stycznia 1907 w Poznaniu, zm. 5 listopada 1977 tamże) – profesor nauk humanistycznych, muzeolog. W latach 1948–1956 i 1966–1977 dyrektor Muzeum Narodowego w Poznaniu[2].

Kazimierz Malinowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1907
Poznań

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1977
Poznań

Miejsce spoczynku

Cmentarz na Junikowie[1]

Rodzice

Mieczysław,
Weronika z d. Matelska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Komandor Orderu Korony Włoch
Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”
Grób na cmentarzu Junikowo

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie kupca Mieczysława i Weroniki z Matelskich. W 1925 zdał maturę w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Następnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Poznańskim i w 1933 otrzymał stopień doktora filozofii. W latach 1934–1935 odbył studia i praktykę muzeologiczną w Paryżu i Wiedniu. Po powrocie pracował w Muzeum Narodowym w Warszawie. Z powodu choroby przeprowadził się do Zakopanego, tam spędził II wojnę światową.

Po wojnie powrócił do Warszawy. W czerwcu 1945 został powołany na wicedyrektora oraz kustosza i kierownika działu oświatowego Muzeum Narodowego. W 1947 przeniósł się do Poznania i podjął pracę na stanowisku naczelnika Wydziału Kultury i Sztuki w Urzędzie Wojewódzkim. W roku akademickim 1947/48 był adiunktem w Zakładzie Historii Sztuki UP. W latach 1948–1956 pełnił funkcję dyrektora Muzeum Wielkopolskiego. W 1950 został powołany przez ministra kultury w celu upaństwowienia muzeów samorządowych i społecznych. W 1952 doprowadził do zmiany nazwy Muzeum Wielkopolskiego na Muzeum Narodowe w Poznaniu. W 1954 powołany na dyrektora Centralnego Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków. Był uczestnikiem polskiej delegacji w Hadze w 1954 podczas opracowywania konwencji haskiej. Opracowywał także ostateczny tekst ustawy o ochronie dóbr kultury i o muzeach (uchwalona w 1962). W 1961 rozpoczął współpracę z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie na Wydziale Sztuk Pięknych objął kierownictwo Katedry Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa. W 1971 został mianowany profesorem nadzwyczajnym. W latach 1962–1969 był dziekanem Wydziału Sztuk Pięknych. W ramach Zeszytów Naukowych UMK redagował serię wydawniczą „Zabytkoznawstwo i Konserwatorstwo”. W 1966 pracował ponownie na stanowisku dyrektora Muzeum Narodowego w Poznaniu. Stworzył specjalistyczne pismo - rocznik „Muzealnictwo”, rozbudował Muzeum Instrumentów Muzycznych, przeprowadził remont i adaptację pałacu w Śmiełowie na Muzeum im. Adama Mickiewicza, zamku w Gołuchowie[2].

Był mężem Leokadii (Lody) z Bajonów (1907–1991). Byli bezdzietni.

Zmarł 5 listopada 1977 w Poznaniu, pochowany 9 listopada 1977 na cmentarzu komunalnym Junikowo (pole 5 m. 1)[3].

Ordery i odznaczenia edytuj

Nagrody edytuj

  • 1955 – Nagroda Państwowa Zespołowa II stopnia
  • 1971 – Nagroda Miasta Poznania i województwa poznańskiego w dziedzinie upowszechniania kultury

Przypisy edytuj

  1. Wyszukiwarka cmentarna, błędnie podana data urodzin w 1911
  2. a b Henryk Kondziela, Malinowski Kazimierz, [w:] Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski (red.), Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa Poznań: Państ. Wydaw. Naukowe, Polskie Towarzystwo Historyczne, Oddział w Poznaniu], 1981, s. 451, ISBN 978-83-01-02722-3 [dostęp 2024-02-02].
  3. Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 2023-07-27].
  4. a b c d e Nekrologi [dostęp 2023-07-27].
  5. M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  6. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  7. M.P. z 1947 r. nr 149, poz. 894 „za zasługi położone w zabezpieczeniu arcydzieł kultury polskiej”.
  8. M.P. z 1955 r. nr 103, poz. 1410 - Uchwała Rady Państwa z dnia 28 lutego 1955 r. nr 0/350 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia edytuj