Kazimierz Mann
Kazimierz Mann (ur. 7 października 1910 we Lwowie[1], zm. 9 sierpnia 1975 w Warszawie) – polski artysta, zajmował się malarstwem ściennym i sztalugowym, mozaiką, grafiką użytkową i warsztatową, plakatem oraz oprawą plastyczną wystaw.
| Data i miejsce urodzenia |
7 października 1910 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 sierpnia 1975 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Życiorys edytuj
Był synem Wilhelma Manna i Emilii z domu Quest, bratankiem Józefa Manna[2]. Jego przodkowie byli kolonistami niemieckimi pochodzącymi z Nadrenii, osiadłymi we Lwowie[3]. Kazimierz Mann studiował architekturę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w latach 1928–1930[1] i w wiedeńskiej Kunstgewerbeschule w 1930–1935[1], którą ukończył z odznaczeniem[1]. Miał dwoje dzieci: Martę, która pracuje jako projektant w Los Angeles, oraz Wojciecha, dziennikarza radiowego i telewizyjnego. Jego braćmi byli: Roman (1911–1960), scenograf filmowy[4] i Tadeusz (1908–1993), biochemik. Był członkiem Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych[1].
Kontrowersje edytuj
Podczas II wojny światowej jego rysunki publikowano w niemieckiej polskojęzycznej prasie propagandowej wychodzącej na terenach okupowanej Polski. Po wojnie, w 1951 roku, został skazany za kolaborację z nazistami. W więzieniu spędził dwa lata do amnestii w 1953 roku[5][6][7].
Twórczość edytuj
W latach 1936–1938 Kazimierz Mann był kierownikiem atelier grafiki Polskiej Agencji Telegraficznej PAT. W latach 1937–1938 opracowywał graficznie Rocznik Polskiej Grafiki Reklamowej PAT i czasopisma Ligi Popierania Turystyki Polska. Do jego ważniejszych, przedwojennych realizacji należy zaprojektowanie i wykonanie w 1937 roku polichromii w schronisku na Gubałówce (niezachowana). Otrzymał złoty medal za projekt panneau w 1939 roku na Wystawie Światowej w Nowym Jorku[1].
Po wojnie zajmował się grafiką, był projektantem i autorem oprawy plastycznej wystaw dla:
- Centrali Handlu Zagranicznego CIECH (Centrala Importowo-Eksportowa Chemikaliów),
- Centrali Handlu Zagranicznego Uniwersal,
- Przedsiębiorstwa Handlu Zagranicznego Cetebe,
- Centrali Handlu Zagranicznego PAGED, organizowanych m.in. w Wiedniu, Zagrzebiu, Moskwie, Londynie, Sztokholmie, Paryżu, Budapeszcie, Pradze, Pekinie, Izmirze, Helsinkach.
Projekty panneau:
- w ramach Międzynarodowych Targów Poznańskich w 1948 w Pawilonie Przemysłu Stoczniowego i SPOŁEM
- na Wystawie Ziem Odzyskanych, Wrocław
- w sali energii słonecznej w Muzeum Techniki w Moskwie w 1970 r.
W latach 1965–1970 projektował i wykonywał polichromie w salach Muzeum Techniki im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie. W latach 1962–1969 zaprojektował mozaiki dla kopalń: Jan, Radzionków, Michałowice i Dom Metalowca w Muszynie. Zaprojektował również opracowanie plastyczne dworców kolejowych: Warszawa Gdańska, Kunowice, Terespol, Sandomierz,.
Od 1960 był członkiem szeregu komisji artystycznych, m.in.:
- Spółdzielni Pracy Artystów Plastyków ART,
- istniejącej do 1973 warszawskiej Specjalistycznej Spółdzielni Pracy Reklam Świetlnych i Neonowych LUMEN,
- Przedsiębiorstwa Wystaw i Targów Zagranicznych,
- Centrali Przemysłowo-Handlowej INCO, dla której również projektował materiały reklamowe i opakowania kosmetyków popularnej marki Celia.
Od 1963 roku był kierownikiem artystycznym Pracowni Projektowania Form Przemysłowych i Opakowań Związku Spółdzielni Inwalidów. W 1963 roku był jednym z uczestników wystawy Sztuka użytkowa w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych w Warszawie (obecnie Narodowa Galeria Sztuki Zachęta).
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 216, rząd 5/2, miejsce 29)[8].
Prace artysty edytuj
Plakaty edytuj
- 1962: Pinokio
- 1962: Przez góry i doliny
- 1963: Ali i wielbłąd
- 1963: Ballada huzarska[9].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Mann Kazimierz. W: Słownik artystów plastyków. Artyści plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP 1945–1970. Słownik biograficzny. Maria Serafińska (kierownik redakcji). Warszawa: Okręg Warszawski ZPAP, 1972, s. 350.
- ↑ Kubisiowska i Mann 2020 ↓, s. 225.
- ↑ Kubisiowska i Mann 2020 ↓, s. 23.
- ↑ Miejska Galeria Sztuki: Pasja pokoleń – artyści w rodzinie Mann., 5.09.2007, lodz-art.eu.
- ↑ Kubisiowska i Mann 2020 ↓, s. 75.
- ↑ Wojciech Mann: Moje pierwsze wspomnienie ojca pochodzi z więzienia, „Newsweek.pl” [dostęp 2018-12-03].
- ↑ Wojciech Mann, Artysta. Opowieść o moim ojcu, Znak, ISBN 978-83-240-5510-4.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW NIEMCZEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-14].
- ↑ Artists 60s: Mann, Kulczynska.
Bibliografia edytuj
- Katarzyna Kubisiowska, Wojciech Mann, Głos. Wojciech Mann w rozmowie z Katarzyną Kubisiowską, Kraków: Znak, 2020, ISBN 978-83-240-6106-8.