Kazimierz Olszowski
Kazimierz Olszowski (ur. 12 grudnia 1865 w Mieronicach, zm. 12 maja 1933 w Ankarze) – polski prawnik i dyplomata. Poseł w Niemczech (1923–1928), poseł i ambasador w Turcji (1928–1930).
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 grudnia 1865 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł RP w Niemczech | |
| Okres |
od 7 czerwca 1923 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł / Ambasador RP w Turcji | |
| Okres |
od 25 października 1928 (od 7 lipca 1930 jako ambasador) |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys
edytujUkończył gimnazjum w Warszawie i Wydział Prawa Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego, studia uzupełniające odbył w Paryżu, Berlinie i Petersburgu. W 1895 został sekretarzem w sądzie powiatowym, następnie rozpoczął praktykę adwokacką. W grudniu 1897 wszedł ponadto zarządu i był jednym z pierwszych dyrektorów Towarzystwa Budowy i Prowadzenia Hoteli w Warszawie, którego głównym udziałowcem był Ignacy Jan Paderewski.
W okresie I wojny światowej działał w Radzie Głównej Opiekuńczej, w wydziale rejestracji szkód wojennych. Po utworzeniu Tymczasowej Rady Stanu został dyrektorem Komisji Windykacji Strat Wojennych. Po odzyskaniu niepodległości objął stanowisko dyrektora Departamentu Odszkodowań w Ministerstwie Skarbu. W sierpniu 1920 przeszedł do pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, został wkrótce dyrektorem Departamentu Prawno-Traktatowego. Brał udział w licznych konferencjach międzynarodowych.
W dniu 22 kwietnia 1921 mianowany pełnomocnikiem do rokowań z Niemcami, podpisał m.in. konwencję w sprawie Górnego Śląska, umowę sanitarną i umowę w sprawie tzw. not Kriesa, tzn. banknotów emitowanych przez Niemców w czasie I wojny światowej na terenie Królestwa Polskiego.
Był konkurentem Konstantego Skirmunta do objęcia stanowiska ministra spraw zagranicznych. 7 czerwca 1923 mianowany posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym w Berlinie. Pełnił tę funkcję do 1 lipca 1928, po czym objął funkcję posła, a następnie (od 4 lipca 1930) ambasadora w Ankarze.
Zmarł 12 maja 1933 w Ankarze w czasie pełnienia misji[1]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 31-1-29,30)[2].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Wielka Wstęga Ordery Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)[3]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1926)[4]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (29 grudnia 1921)[5]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Komandor Orderu Legii Honorowej (Francja)
Przypisy
edytuj- ↑ Ś. p. amb. K. Olszowski. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 132 z 15 maja 1933.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: HELENA SZANIOR, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31].
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 274, poz. 630 „za wybitne zasługi na polu dyplomatycznem”.
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 259, poz. 726 „za wybitne zasługi na polu dyplomatycznem”.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 19.
Bibliografia
edytuj- Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1933. Warszawa: Klub Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej, 1933, s. 58. [dostęp 2022-04-27].
- Olszowski Kazimierz [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 106–107.